-Sözde Alışveriş-

282 28 8
                                    

***

Scarlett Gwendolyn Darach...

Elimdeki ay taşı ile bir süre bekledim. Gerçekten az önce olan şeye şok olmuştum. Titrediğimin bile henüz farkına varmıştım. Hızla kapıdan çıkıp orayı terk ettim.

Salvatore evine doğru gitmeye başladım ve daha hızlı varmak için bir taksi durdurdum. Yol boyunca zar zor nefes alabildim. İçim daralıyordu. Camı  açtım ve içeriye havanın girmesine izin verdim. Sadece bir an olsun izlendiğim hissine kapıldım. Ancak bu his o kadar hızlı kaybolmuştu ki gerçekliğinden şüphe ettim. Şuan kafam çok bulanıktı ve güçlerimi kontrol edemediğim için bir karışıklık olmuş olmalıydı.

Boğazımda gitgide büyüyen yumruğu hissediyordum. Buraya ilk geldiğimde sıkça yaşadığım çığlık krizlerinden birisiydi ancak kontrol etmeye başladığımı düşünmüştüm. Araba durduğunda hızla kendimi dışarıya attım. Araba gözden kaybolduğunda kendimi daha fazla tutmadım ve çığlığı serbest bıraktım. Çığlık etrafımda bir bomba gibi dalgalandı. Evin çevresinde ki ağaçların bazıları kökünden sökülüp ileriye uçmuştu.

Etrafta yayılan dalgaları görebiliyordum. Eskiden göremezdim. Sadece etrafımda olan şeylerin uzağa fırladığını bilirdim ama şimdi dalgaları görüyor ve bunu anlayabiliyordum. Bu Caroline'ı ormanda gördüğüm gün başlamıştı.  Kapının açıldığını ve bir sürü kişinin koştuğunu işitiyordum. Çığlık çok uzun sürmüştü. Yanıma yaklaşamıyorlardı. Bunu yapmamaları gerektiğini benden iki metre uzağa fırlayan Damon ile anlamışlardı.

Daha fazla hasar olmadan bunu anlayabilmeleri iyiydi. Elimde ki ay taşına baktım. Parlıyordu. Çığlığın uzun sürmesinin sebebi bu muydu? Onu ileriye fırlattığımda Stefan yakaladı. İleride bir gölge gördüm. O izlenme hissini bana veren kişiydi. Sadece gözlerini  gördüm ama tanıdım. Bu Elijah'tı. Mason ile konuştuğumda ona Katherine olduğumu söylediğim andan beri beni izlemiş ve dinlemişti. Düşüncelerini görmüştüm. Beni Katherine sanıyordu. Ve bizimkileri kandırdığımı.

Tüylerim diken diken olmuştu. Çığlık durmuştu ve aynı hızla Elijah kaybolmuştu. Elena yanıma koştu ve kollarımı tutup beni kendime getirmeye çalıştı. Kalbim çok hızlı çarpıyordu.  Daha önce hiç bu kadar yüksek sesle çarpan bir kalp olmamıştı ve bunun benim kalbim olması komikti. Bunu duymak kulaklarımı acıttı. Ellerimi kulaklarıma kapadım. Kendi kalbimin sesi benim canımı yaktı. Ancak bu sadece kulaklarımla duyduğum bir ses değildi. Ruhum duyuyordu.

Engelleyemedim ve gözlerim karardı. Bayılmak istemiyordum. Elena beni şiddetle sarsıyor ve kendime getirmeye çalışıyordu. Konuşamıyor ve anlatamıyordum. Beni anlayabilecek tek bir kişi vardı ve o hemen karşıma dikilmişti. Katherine onunla paylaştığım düşünceleri görünce bir adım geriye sendeledi. Neden bu halde olduğumu anlamış ve en az benim kadar korkmuştu Hatta benden daha fazla olduğuna eminim.

Gözlerim sonunda kapanırken Katherine onlara anlatması gerekenleri biliyordu.

***

Gözlerim yavaşça açıldığında rahat bir yatakta olduğumu farkettim. Tanıdık bir his verdiğinden dolayı Damon'ın yatağında olduğumu anladım. Gözlerime değen  sıcaklıktan dolayı  odanın güneş aldığını hissettim. Sabah olmuş olmalıydı. Güçlü çığlık beni yormuştu. Yanımda birisi vardı ve elimi tutuyordu. Uyandığımı anladığında elini çekmişti. Hareket etmemiştim, kalp atışlarımdan anlayabildiğine göre vampir olmalıydı.

Gözlerimi yavaşça açtığımda camdan dışarıyı izleyen Katherine'i gördüm. Çaktırmadığını düşünüyordu. Sessizce güldüm. Başıma ağrı saplandığında inleyerek elimi başıma tuttum. Katherine bana döndü.

Banshee'nin Göz Yaşları -Mystic Falls'da Banshee-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin