Banshee'nin Göz Yaşları -Mystic Falls'da Banshee-

-Birçok açıdan geri dönüş-

Scarlett Gwendolyn Darach...

Olanlara ayak uyduramıyordum. Her şey çok hızlı geçmişti. Klaus tarafından kaçırılmış, Kol tarafından kurtarılmış, Katherine gibi rol yapmış ve bunlardan sonra tekrar kaçırılmıştım. Sonra Esmeralda isimli bir kız beni öldürmüş rüyama girmiş ve aslında benim Esmeralda olduğumu sadece yeniden dünyaya geldiğimi söylemişti.

Tüm bunları geçiyorum, bunların hepsini yaşamamın sebebi olan adama istediğini vermek konusunda yardım ediyordum. Klaus Mikaelson başıma bela olmuştu. Arkadaşlarıma ve bana zarar vermemesi için artık ortak yolu bulmam gerekiyordu. Bende onun Kurt tarafını uyandıracaktım. Annesinin büyü kitabını bana getirmişti.

Karşımda meraklı bir çocuk gibi ne yaptığımı izliyordu. Oysa sadece kitap okuyordum. Esther Mikaelson güçlü bir cadıydı ve çok farklı büyüleri vardı. Cadı olmayan insanlara deli saçması gibi görünen şeyler yazmıştı kitaba. Gerçi cadıların bile anlayabileceğinden şüpheliydim.

Kısaca özet geçeyim kitapta Klaus'un büyüsü hakkında bir şey geçmiyordu. Geçmişte yazdıysa da o sayfa burada yoktu. Yapabileceğim tek şey kendim bir şeyler uydurmak ve tutmasını beklemekti.

"Büyü kitapta geçmiyor ama bir yolu var." Hayır, yok. Ben uyduruyorum.

"Sen melez tarafını uyandırmak için ne yapmayı planlıyordun?"

Klaus ezberlemiş gibi konuştu, "Bir kurt, bir vampir ve ikizi öldürecektim. Gerçi detaylar falan var." Elimi salladım, "Bunları yapman gerektiğini sana kim söyledi?" Klaus, "Annemin kitabından aldım." Şaka mı bu adam? Niye sormama izin veriyor o halde? Bir de şu sırıtması yok mu!

"Yeterince güldük. Şimdi o sayfayı ver lütfen." Omuz silkti ve cebinden katlanmış kağıdı çıkardı. Ona ters ters baktığımı görünce açıkladı, "Sayfayı ararken çok komik duruyordun. Seni bölmek istemedim." Tüm Mikaelsonlar tuhaf mıydı acaba? Elijah tuhaftı,Kol tuhaftı, Klaus zaten öyleydi. Rebekah ile de iyi şeyler duymamıştım. Geriye büyük ağabeyi ve ebeveynleri kalıyordu. Kimse mi normal olmaz?

Kağıdı elinden aldım ve inceledim. Büyünün nasıl yapıldığına dair bilgiler vardı. Eh, işime yaramazdı. Ne de olsa ikiz olan arkadaşımın ölmeyeceği bir yol arıyorduk. Katherine onu insana dönüştürüp Klaus'a teslim edeceğimden korkmuştu. İlk karşılaştığımız zaman zihninine girdiğimde görmüştüm. Bunu yapabileceğime inanıyorsa Klaus'un kurt tarafını da uyandırmak mümkün olabilirdi.

Eğer ben Esmeralda isem ve efsanede ki kadar güçlüysem böyle bir şey beni çok zormamalıydı. Ama bu doğru olsa bile o güç hala kilitliydi. Kendime güvenirken bir anı olan Esmeralda beni öldürüp benimle iletişime geçmişti. Eğer basit bir anım bile bunları yapacak kadar güçlüyse tam kapasite halim kilitli olmalıydı.

Yine düşüncelere dalmıştım. Bunu farkedip Klaus'a baktım.

"Büyü yapmayacağız." Kaşlarını çattı ve ayağa kalktı, "Sözleşme imzaladık. Kutsal bir sözleşme." Kafamı salladım, "Büyü yapamacağız dedim. Pes ettiğimi söylemedim. Başka bir yol buldum." Düşünce ve odak gücüme güvenecektim. Ruh formuna geçecek kadar güçlenebiliyordum. O halde bunu yapabilmeliydim. Yapmak zorundaydım.

Odadan dışarıya çıktığımda bir çok kişi buradaydı. Kan büyüsü ile yemin etmiş olsak da Klaus bana güvenmeyip onları da çağırmıştı.

Her an beni tehdit etmeye geri dönebilirdi. Şimdi bana diyorsunuz ki neden onun Melez tarafını uyandırmak yerine onu öldürmüyorsun? Güçlü olduğunu söylüyorsun ama korkuyorsun? Haklısınız ama bazen güçlü bir ittifak işe yarardı. Klaus türünün tek örneğiydi. Tıpkı benim gibi. Böyle bir eserin ölmesine nasıl göz yumabilirdim ki?