Banshee'nin Göz Yaşları -Mystic Falls'da Banshee-

-Seni Kurtaracağım-

Scarlett Gwendolyn Darach...

Araba durduğunda Silas'ın bizi, benim evime getirdiğini anlamıştım. Tanrım! Anne ve babam içeri de olabilirdi. Ona ters ters baktığımda omuz silkti, "Çelik kaplı bir odan olduğunu gördüm. İhtiyacımız olabilir." Amara'yı işaret ettiğinde bir şey demeyip evin kapısını açtım. Annem içeri de yoktu ve babam büyük ihtimalle her zaman ki gibi işindeydi.

Öncelikle Amara'yı çelik odaya götürmek için henüz çok erkendi. O yüzden Silas'ı benim yatak odama yönlendirdim. Yatağa yatan kadın kir içindeydi. Üzerinde çok eski bir kıyafet vardı.

"Sen aşağıda bekle. Ona temizlenmesi için yardım edeceğim." Kafasını salladı ve odadan çıktı. Amara'yı büyü ile odamda ki küvete taşıdım. Baygın olduğu için sorunsuz bir şekilde onu büyü ve su ile temizledim. Sonrasında ona küçük geleceğini bildiğim eski gardobuma baktım. Geri döndüğümde bedenim değişmişti. Frekanslar ile vücudumu geliştirdiğim için daha da uzamış ve güzelleşmiştim.

Yanlış anlamayın, Scarlett zaten bana benzediği için yine güzeldi ancak benim şuan ki güzelliğim Tanrısal boyuttaydı. Hiçbir kusur yoktu. Yüzümde lekeler yoktu. Eskiden ufak tefek de olsa kızaran yüzüm ve cildim artık kanı çekilmiş gibi görünüyordu. Ve yeşil gözlerim daha parlak ve büyüktü. Yani kısaca her anlamda değişmiştim.

Bu kıyafetler bana da küçük gelirdi. Bana olmuyorsa manken gibi uzun olan Amara'ya hiç olmazdı. Evet boyum uzadı demiştim ama yine de onların boyuyla yarışacak düzeyde değildi. Bende vaktim varken annemin odasından kumaş aldım ve ona bir elbise dikmeye karar verdim.

Bunu hiç denememiştim ancak bin yıllardır boş boş gezmek yerine bir şeyler öğrenmek için çabalayan ruhum bir çok şey öğrenmişti. Yani benim için çocuk oyuncağı olmalıydı değil mi?

***

Bu iş için söylemem gereken sözler arasında kesinlikle çocuk oyuncağı yoktu. Yirmi dakika içerisinde kaç metre kumaş israf ettiğimi saymamıştım bile. En sonunda istediğim gibi bir şey elde etmiştim ama ortalık savaş alanına dönmüştü. Kumaştan kopan ip parçaları ve kesik atık kumaşlar her yerde geziyordu.

Telekinezi ile onları toplamak uğraştırıcı geleceği için temizlik büyüsü yaptım. Yorgun olduğum için odada bir kaç şey daha kaybettirmiş olmam muhtemeldi ancak burada yaşamadığım için çok da umursamadım. Ben yarım saattir kıyafet dikmek için uğraşırken yatakta bornoz ile uyuyan Amara çok huzurlu görünüyordu. Acı çekmiyor oluşunu devam ettirmek için yapabileceğim bir şey vardı ancak bu çok tehlikeliydi.

Benim için.

Onun yerine çapa olabilirdim ancak onun aksine ben güçlüydüm ve canım yandığında katlanamazsam güç patlaması yaşayabilirdim ve bu kimse için iyi olmazdı. Stefan haklıydı.

Sürekli birileri için kendimi feda ediyordum ve başım belaya girecekti. Acaba bir eşyayı çapa yapmak mümkün müydü? Daha önce hiç öyle bir şey duymamıştım ama deneyebilirdik. Bunun için zamana ihtiyacım vardı. Bu süre boyunca Amara buna dayanmaya devam etmek zorundaydı. Önceliğimi aklını kurtarmaya verdim.

Aklı olmazsa bu kızı iyileştirmemiz boşuna olurdu. İyileştikten sonra da ölmeyi isteyebilirdi ve o zaman yapacak hiçbir şeyimiz kalmazdı.

Çiçekli deseni olan elbiseyi büyü ile ona bakmadan giydirdim. Mahremiyet hakkı vardı sonuçta. Uzun elbisesinin bacak kısmında yırtmacı vardı. Büyük ihtimalle uyandığında elbise içerisinde rahat edemeyecekti çünkü alışık değildi.

Yanına yaklaşıp elimi alnının ortasına koydum ve parmaklarım ile kaşlarına kadar bir yol çizdim. Tam kaşının ortasına geldiğimde gözlerini açıp hızla doğruldu. Ani bir şekilde geri çekilmek zorunda kalmıştım.