"မောင်တို့ပြန်ရောက်လာပြန်ပြီနော်"
"ဟင်"
"အဟား မောင်မနေ့ညကပြောပြတယ်လေ မောင်တို့အရင်ကကစားကွင်းသွားဖူးတယ်ဆိုတာလေ"
"အင်း အဲ့တာဒီကစားကွင်းလား"
"ဒါပေါ့"
"ကစားကွင်းကလူလည်းသိပ်မရှိဘူးနော်"
"ဒီနေ့ကရုံးတေ၊ကျောင်းတေဖွင့်တဲ့ရက်ဆိုတော့ လူနည်းနေတာရယ်"
"အော်"
"ဝင်မယ်လေ"
"အွန်း"
ချစ်ရသူလက်ကိုဆွဲကာ ပျော်ရွှင်နေတဲ့အပြုံးနဲ့ ကစားကွင်းထဲသို့ဝင်ခဲ့ကြသည်။
"မောင်"
"ဗျ"
"ရိုလာကိုစတာစီးရအောင်"
"ဖြစ်ပါ့မလား အရင်တစ်ခါတုန်းက ကိုကိုကြောက်လွန်းလို့အော်တာ အရှေ့ကမိန်းကလေးတေပါလှည့်ကြည့်တာန်ော"
"ဟုတ် ဟုတ်လား"
ချက်ချင်းကိုမျက်နှာရဲတက်လာတဲ့ အရှက်သည်းလွန်းသူကြီးပါလေ။အဲ့လိုရှက်လို့မျက်နှာလေးရဲသွားတာကိုမှ သူကချစ်မိနေတော့လည်းမတတ်နိုင်။အရင်ကဘာလို့တောင်မှ ဒီလောက်ချစ်ဖို့ကောင်းတဲ့လူသားလေးကို သူအနိုင်ကျင့်ပြီး သူ့အချစ်တေကိုစော်ကားရက်ခဲ့တာပါလိမ့်။
တကယ်တမ်းစဉ်းစားကြည့်မယ်ဆို အဲ့တုန်းကထိုအမျိုးသားလေး အရမ်းပင်ပန်းခဲ့မှာအမှန်ပေ။
"မောင်....... မောင်လို့"
"ဗျာ ကိုကိုဘာဖြစ်လို့လဲ"
"ငါခေါ်နေတာကြာနေပြီ ဘာတေတွေးေနတာလဲ"
"ကိုကိုနဲ့အတူတူ အနာဂတ်ကိုဖြတ်သန်းမဲ့အကြောင်းတေ တွေးနေတာ"
"အပိုတေ"
"မပိုပါဘူး လိုတောင်လိုနေအုံးမယ်"
"ရိုလာကိုစတာစီးမယ်ဆို"
"မရဘူး တခြားဟာစီးရအောင်လေနော်"
"ဟွန်းး"
"ဟာ ကိုကို စိတ်ကောက်သွားတာလား"
"ဘယ်မှာကောက်လို့လဲ"
"ဒီမှာလေ ကောက်နေတာမဟုတ်လို့ဘာဖြစ်နေတာ"
