BLIND DATE | COMPLETED |

KABANATA 53: WHAT HAPPENED IN THE PAST

ALEXA'S POV

" You are being immature here, Cassie. Kung galit ka sa amin, hindi mo dapat sinabotahe ang kapatid mo. Paano kung napahamak siya sa pagbali mo ng heels niya. Paano kung napahiya siya dahil sa sira-sira niyang gown," Nanlaki ang mga mata ko dahil sa sinabi ni mommy. What? Siya ang nasa likod ng mga yun? But why? I thought she did not hate me.

" Did you really do that?" Hindi ko na napigilan ang sarili ko at nakisawsaw na din sa usapan nila.

" A-alexa, why are you here?" Medyo nautal si mommy ng nakita niya ako habang si Daddy ay tila nagulat ng makita ako.

" Answer me," I did not mean to be rude para hindi sagutin ang tanong ni mommy. But I want to know the truth right now dahil sobrang hindi ko na alam ang gagawin ko.

" Hindi ka bingi diba?" Sarkastikong turan niya sa akin. Nagbagsakan na ang mga luha ko sa sinabi niya. Nakita ko rin sa mga mata niya ang galit sa akin.

" W-why?" Tanong ko sa pagitan ng mga hikbi. Hindi ko na alam kung ilang beses pa ba ako luluha ngayong araw. Parang mauubusan na ako ng tubig sa katawang kakaiyak.

" Wow, great. You are crying again. Wala ka na bang magawa kundi magpaawa!" Inis niyang asik sa akin. Galit, yun lang ang makikita sa mata niya. Hindi na siya yung ate Cassie na kakambal ko dati. Para na siyang ibang tao.

" Ano bang ginawa ko sa iyo para magalit ka ng ganito sakin, ha?!" Hindi ko na rin napigilan ang sarili kong magtaas ng boses. Marahas ko ding pinunasan ang mga luha sa pisngi. Nakakapagod ng umiyak. Gusto ko nang sumabog.

" Ayan, diyan ka naman magaling. You seek pity to everyone kaya ako ang nakikita nilang mali," Turan niya saka umirap sa akin.

" W-what?" Naguguluhan kong tanong sa kaniya. Hindi ko maunawaan kung saan nanggagaling ang mga sinasabi niya ngayon.

" You asked me if why I hate you, right? Well, since mga bata tayo, ikaw na ang the best. The perfect child in the eyes of our family," Usal niya sa akin.

" That is not true, Cassie, you know that." Sabat naman ni mommy. Kasalukuyan nakayakap si mommy kay daddy.

" No, mom. I never felt na hindi totoo ang sinasabi ko. You love Alexa more than me," asik niya kay mommy. Nagbagsakan naman ang mga luha ni mommy kaya napagdesisyunan na ni daddy na paupuin ito sa upuan.

" Stop you two. We will talk these things out once your emotions are stable," Ma-awtoridad na

turan ni Daddy.

" No, dad. Let us talk about this right now," Cassie said impolitely to Dad.

" Cassandra!" Tawag ni Daddy kay ate Cassie.

" Why? Are you afraid that your favorite child will be in pain?" Sarkastikong turan ni ate Cassie kay Dad. Napahawak naman si daddy sa dibdib niya kaya agad ko siyang nilapitan.

" Daddy, are you okay?" Nag-aalalang tanong ko sa kaniya. Napansin ko din sa peripheral vision ko ang concern ni ate Cassie but she still remained there. Pinapakita niya na matatag siya.

" Yes iha, sumikip lang ang dibdib ko," sagot ni Daddy. Tumayo din si mommy at nilapitan si Daddy.

" Manang," tawag ko sa kasambahay namin.

" Y-yes, Ma'am," mabilis niyang sagot saka lumapit sa amin.

" Magpatulong ka sa mga kasambahay, pakidala na lang muna sila mommy and daddy sa kwarto nila," Utos ko sa kaniya

" What? No," mabilis na sagot ni Daddy.

" You should rest, dad. Away magkapatid lang to. It will be all right," Ngumiti ako upang makumbinsi siya na okay lang talaga kami.