Berk Baysal &Bilmezsin
(dinleyerek okuyun derim ;))
Ayaz'dan
Kaçıncı gün
Kaçıncı gece
Bitmiyor bu sonsuz işkence
Uyudum uyandım anlamadım
Yorgunum ben tutmuyor kollarım
Yorgundum hemde hiç olmadığım kadar. Kırgınım hiç hissetmediğim kadar . Bana bu şarkıyı gecenin üçünde kalbim acıya acıya dinleten hayata, insanlara . Kimsenin duymasından rahatsızlık duymayacak kadar çok açmıştım sesini . Kimse değil ama belki o duyardı diye .
Sarı saçlarında bir hüzün
Aklımda hala o gülen yüzün
Kendimden bıktım usandım
Söyle bana ben nasıl dayandım
Hiç gitmiyordu ki gözlerimin önünden o gülen yüzü, masmavi ışıl ışıl bakan gözleri . Ne zaman görsem o ilk gün gelirdi aklıma . Onu ilk kez gördüğüm, hayatımın ilk ve tek güzel günü .
Yere diz çökmüş, ağır geldiği için olsa gerek sırtındaki çantayı dizinin dibine koymuş kedi besliyordu . Ah o yüzündeki gülümseme...
Kırgın ,buruk ama bir o kadar da eşsiz.
Dünyanın tüm kirini yok edecek kadar güzel ve masum gülümsemesi...
O gün... o küçük kız zihnime kazınmış , kalbime mühürlenmişti . Bunu o an anlamıştım.
Bugüne kadar kendi için zerre bir şey isteyen kalbim onun kalbini de yanında istiyordu . Birlikte atmak , hiç durmamak, duracaksa da onu yaşatmak .
Bir insan hiç bu kadar sevebilir miydi? İçi kıyılırcasına acı duyar mıydı, hisseder miydi hüznü ? Bu kadar sevmek yasaklanmalıydı. Ama ben onun için çektiğim acıya bile muhtaçtım. Çünkü bu hissettiğim şey bugüne kadar başıma geleceğine zerre inanmadığım aşktı.
Evet ben ona Beril'e aşık olmuştum .
Okuldan geliyordu . Her zamanki gibi işe gidecekti . Kafeye . Onun bu denli yorulması hatırladıkça hala kalbimi yaralıyor, dayanılmaz bir acı veriyordu .
Tabi o zamanlar tanımıyordum henüz onu . Zamanla araştırmış hakkında her şeyi öğrenmiştim. Çocukluğuna kadar her şeyi .
Nefret ettim senli cümlelerden
Yorgun gecelerden
Seninle gelenden
Olmaz bıktım ben
Evet nefret ettim ama senli cümlelerden değil kendimden . Ben senden nefret edemezdim ki . Öyle bir şey mümkün olamazdı.
Bu 'dursa da bitse bu işkence' dediğim kalbim seninle hayat bulmuşken nasıl nefret edebilirdi .
Seninle gelen her şeyin başım gözüm üzerinde yeri vardı . Ben seninle gelen acıya bile razıyken bundan nasıl bıkabilirdim. Böyle bir şey akla zarardı.
Yorgun gecelerim bile senin hayalinle güzelleşmişken gülümsediğin anlarla hayat bulmuşken ben senden nasıl bıkardım?..
Her gece gülümsediğin o anı düşünmekten gözüme uyku girmezken gülümsemene sebep olma ihtimalim bile kalbimi titretiyor , nefesimi kesiyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Geçmişe Mahkum
Teen Fiction" Onlar öldü. İki kelime , bir cümle ." ... "Ama Ayaz b-ben çocukluğumun katilini bile bilmiyorum. " ... " Ve unutma her karanlığın ardında bir ışık olduğu gibi her aydınlık da bir karanlığa gebedir. " "Her gölge kaybolmaya mahkumdur ." ... "Ruhumu...
