Geçmişe Mahkum

Düşüncelerin gürültüsü

Bir hafta sonra...

"Bir gün daha mı kalsan?"

"Olmaz Kumsal . Zaten iyice şüphelendiler . Zar zor zabdettim gelmesinler diye . Biliyorsun."

Oflayarak kalktığım koltuğa geri oturdum .

Haklıydı.

Bir hafta önce hastanede o notu aldıktan sonra güvende olmadığımızı düşünmeye başlamıştım. Daha fazla orada durmak istemeyerek doktorun da onayıyla Duru'yu erken taburcu etmişlerdi.

Yiğit de önemli bir işi olduğunu söyleyerek çıkmıştı .Bu yüzden o gelmeden önce işlemleri de halledip hastaneden çıkmıştık.

Duru'nun ailesinden zar zor bir hafta bizim evde kalması için izin almıştım. O halde eve dönerse her şey mahvolabilirdi. Hemen polise gider, şikayetçi olurlardı. Ve bizim de soracakları sorulara verebileceğimiz bir cevap yoktu. Duru için bir haftalığına işten izin almıştık. İkimiz de kız kıza takılırız diye pembe bir yalan uydurmuştuk. Sağ olsun onlar da inanmıştı ve bize izin vermişlerdi. Her ne kadar dikkate almak istemesem de notta yazılanlar kafamı karıştırmıştı. Ve ben artık ne olacağını kestiremiyordum.

Ayaz'a gelince onu bir haftadır göremiyordum . Ara sıra markete gitmek için aşağı iniyordum fakat ne Ayaz'ı ne de Yiğit'i görememiştim. Ve bu düşününce saçma gelse de onu deli gibi merak ediyordum. O gün orda neler olmuştu. Ayaz iyi miydi? Dündar Abay kimdi ve onunla ne işi vardı ? Duru neden kaçırılmıştı . Görkemi zaten o günden sonra bir daha hiç görmemiştik.

Gölge o nottan sonra benimle bir daha iletişime geçmemişti. Bu iyi miydi kötü müydü bilmiyorum . Bir yanım neler olduğunu deli gibi merak etse de diğer yanım ne kadar uzak olursa o kadar iyi olacağını söylüyordu . Öte yandan ne kadar yakınımda olduğunu dahi bilmiyordum.

Gölgenin de dediği gibi Duru hastanede gözlerini açar açmaz olanları hatırlayıp tekrar gözyaşlarına boğulmuş sakinleşince polise gidip anlatmak şikayetçi olmak istemişti . Notu almadan önce bu isteğini dile getirse hiç düşünmeden kabul ederdim . Hatta gördüklerimi ben de anlatırdım. Ama notta yazanlar içimde tuhaf bir tedirginlik yaratmıştı. Kendimi değilse de Duru'yu düşünmek zorundaydım. Bu nedenle bir şekilde onu vazgeçirmeyi başardım. Bunun doğru ya da yanlış olduğunu bilmeden ...

"Hadi ben çıkıyorum . "

Duru ,evinden aldığım birkaç parça kıyafetini çantasına yerleştirdikten sonra ayaklanmıştı.

"Ben de mi gelsem seninle? "

"Abartma Kumsal . Hemen aşağıda taksiye bineceğim zaten ."

"Evet ama aklım kalır şimdi ." dediğime gülümseyerek göz devirmişti.

"İyi tamam tamam. Git ama eve varır varmaz bana haber ver olur mu ? Merakta bırakma beni."

"Ben hemen gidiyorum yoksa birazdan neneme dönüşeceksin diye korkmaya başladım . Çünkü tıpkı onun gibi konuşuyorsun şu an."