Bu dünyada şans diye bir şey yoktu . İnsan kendi şansını kendi yaratırdı. Bunu bahane olarak kullanmakta bir çıkış yoluydu tabi . Ama asıl güçlü olanlar gidişata yön verirdi. Bende öyle yapmıştım. Asla ümitsizliğe düşmemiş kimseye boyun eğmemiştim. Hayat gerçek yüzünü çok erken göstermiş olsada ben asla yılmamış hayatımda bir şeyler daha güzel gitsin diye hep çabalamıştım. Ve bu bundan sonra da böyle devam edecekti .
Yurdun önüne gelmiştim. Neyseki sabahın erken saatleri olduğu için kimseler yoktu ortalıkta. Sessizce içeri girip odama çıktım. Üzerimi değiştirip eşyalarımı da topladıktan sonra çıkmam gerekiyordu. Yurttan çıkışımla ilgili tüm prosedürleri amcam bir hafta öncesinden halletmişti. Bana ise sadece eşyaları toplayıp çıkmak kalıyordu.
Eşyalarımı toplarken çıkardığm gürültüden dolayı odadaki arkadaşlarım da uyanmıştı. Onlarla da vedalaştıktan sonra çantamı alıp çıktım.
O sırada cebimdeki telefonun titrediğini hissettim . Cebimden çıkarıp ekrana baktığımda özel numara yazını görmemle şaşırmıştım. Beklemediğim bir şeydi açıkçası.
"Kumsalcım bunu bekleyen de olmamıştır zaten sen rahat ol haber veripte aramıyorlar yani ;) "
İç sesim devreye girmese ayıp olurdu zaten . Göz devirmekle yetindim . Telefonu açıp kulağıma götürdüm.
-Alo ?
Ama karşı tarafın cevap vermeye pek niyeti yoktu anlaşılan. Sabır dileyerek tekrar konuştum.
-Alo?
- Konuşmayacaksın madem neden arıyorsun. Bak hala ses yok . Deli midir nedir ?
Telefonu kapatıp cebime koymamla tekrar çalması bir oldu . Sinirle alıp kim olduğuna bakmadan karşıdakine sövmeye başladım. Ama amcamın sesini duyunca gözlerim fal taşı gibi açıldı.
- Amcacım sen miydin ben ben özür dilerim .
+ Sorun değil kızım ama sen kim zannettin benide böyle sinirlendin . Bir sıkıntın mı var biri rahatsız mı ediyor yoksa seni ? Bana neden söylemiyorsun kızım. Söyle bana ben halledeyim hemen .
Adamı da endişelendirmiştim . Ah Kumsal insan kim olduğuna bakar önce dan diye girdin lafa .
-Yok amcacım önemli bir şey değil zaten merak etme sen . Hem sen niye aramıştın?
+Peki kızım öyle diyorsan ... Ben hazırsan şimdi gidelim diyecektim . Aşağıdayım ben hazır olunca in olur mu ?
- Tamam amcacım ben hazırım zaten iniyorum hemen. Aşağıda görüşürüz kapatıyorum şimdi.
Vakit kaybetmeden aşağı inmeye başladım. Bahçeye indiğimde amcamı arkası bana dönük sigara içerken gördüm.
Geldiğimi farketmiş olmalı ki oda benden tarafa döndü. Koşarak boynuna atladım. Bu hep böyleydi . Onu gördüğümde her seferinde çok mutlu oluyordum ne de olsa baba yarısıydı.
Oda bitmeye yakın sigarasını yanındaki çöp kutusuna atıp bana sarıldı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Geçmişe Mahkum
Genç Kurgu" Onlar öldü. İki kelime , bir cümle ." ... "Ama Ayaz b-ben çocukluğumun katilini bile bilmiyorum. " ... " Ve unutma her karanlığın ardında bir ışık olduğu gibi her aydınlık da bir karanlığa gebedir. " "Her gölge kaybolmaya mahkumdur ." ... "Ruhumu...
