Scarlett Blue | Yoonkook.

10- kırgın

Sala- ay masum Jimin'im <3

Yorumlarınızı eksik etmeyin,
Keyifli okumalar!

-

"Alo?"

Sesi titrek ve korkaktı, hâlâ bugün yaşananların etkisi altında olmalıydı.

"Jimin, benim Yoongi."

"Oh, Yoongi. İyi ki aradın." dedi coşkuyla, sesi tereddütlü ama heyacan doluydu.

"Sorun çıktı mı bugün?" dedim şüpheyle. Ağzını arayacaktım.

"Sayende hiçbir şey olmadı, sabahtan beri gerginlikten göz bile kırpamıyorum, nasıl yaptın bilmiyorum ama sanırım sözünü tuttun."

Minnettar olduğunu belli eden sesiyle daha da şüphelendim, cesedi ortadan kaldıran kişinin ben olmadığımı söylemeyecektim.

"Bir şey soracaktım.."

"Tabii, sor."

"Başka birine söyledin mi?"

Bir süre ses gelmedi, kararsız kaldığını hissediyordum, bu bile söylediğinin kanıtıydı ama kim olduğunu bilmek zorundaydım. Kim sadece yarım saatte bir cesedi ortadan kaldırıp, bir de üstüne kamera kayıtlarını silebilirdi ki?

"Evet, güvendiğim birine söyledim. Sorun olmayacaktır."

Sesindeki tereddütü sezsemde muhtemelen bana güveniyor ve söylemekte sakınca görmüyordu.

"Kime söyledin, ne olur ne olmaz bilmem gerekiyor."

"Yoongi..."

Bir süre ses gelmedi.

"Neden beni kurtardın bugün, beni ihbar edebilirdin?"

Buna bir cevabım yoktu, öyle yardımsever birisi de değildim ama o an içimden gelmişti sadece. İyilik meleği olduğumdan değildi yani.

"Bilerek yapmadığını biliyordum çünkü."

"Ben...teşekkür ederim. Sen olmasan ne yapardım bilmiyorum. Başkası olsa asla senin yaptığın şeyi yapmazdı. Ama onu oradan nasıl çıkardın ki? Yani şeyi... c-cesedi."

"Sorunsuz bir şekilde hallettiğime güven yeter. Bunu bilmene gerek yok."

"Peki.."

Bir süre ses gelmeyince hâlâ düşündüğünü biliyordum.

"Jimin, kime anlattığını söylemeyecek misin? Bilmem gerek."

Güven verici bir şekilde kısıkça konuştuğumda bunu neden bu kadar uzattığını bilmiyordum. Sonuçta hayatını kurtarmış bile sayılabilirdim. Bana neden küçük bir detayı vermiyordu ki?

"Jungkook." dedi sessizce.

"Jungkook'a söyledim sadece."

Gözlerimi kapattım ve telefondan uzaklaşarak kısık bir küfür savurdum. Yine Jungkook. Jeon Jungkook düşündüğümden fazlası olmaya devam ediyordu ve bu mesele ben içine girdikçe büyüyordu. Daha ne gibi sırları vardı? Benimkileri geçecek kadar büyükler miydi? Daha sakladığı ne kadar şey vardı ve en önemlisi benim sınıfımda olması hatta evlerimizin karşılıklı olması bir tesadüf müydü?

"Ona benim hakkımda bir şey söyledin mi?"

"Cesedi senden bir şekilde sakladığımı söyledim."

Pekala, sandığımdan daha iyi bir iş çıkarmıştı.

"Bu işe karışmayacağını, eğer yakalanırsam hiçbir şey bilmiyormuş gibi davranacağını söyledi. Yakalanmazsam da normal bir şekilde hayatımıza devam etmemiz gerektiğini söyledi. Sorun olmayacağına eminim."