Scarlett Blue | Yoonkook.

26- aşıklar

Geçen bölüm #kaosahayır demiştim ya
Ha işte onu demedim sayın

Yorumlarınızı eksik etmeyin,
Keyifli okumalarr!

-

-Jungkook'un ağzından-

Kollarım arasındaki beyaz tenli bedenin rahatsız olduğunu bildiğimden buradan hemen çıkmak istiyordum. Küf kokusu ve nem her yerdeydi. Bu kapalı alanda uzun süre kalıp daralması isteyeceğim son şey bile değildi. Onun gibi temizliğe önem veren biri için burası cehennem gibi olmalıydı.

Son bir saattir öylece beklememizin sıkıntısıyla başını omzuma biraz daha gömdüğünde vücudunun ağırlığını bana vermesi için bedenini kendime biraz daha bastırdım.

Bu pis yerde onun temiz kokusunu soluyarak kendimi sakin tutabiliyordum. Yarım saat önce sesleri kesilmiş olsa da son kez tüm duyularımı evin içinden herhangi bir ses duyabilmek için odakladım ama bir şey yoktu.

Fısıldayarak "Sanırım çıkabiliriz." dediğimde başıyla onaylayarak uysalca başını koyduğu yerden kaldırdı.

Omzumdaki kaybolan ağırlık ve sıcaklık canımı sıksa da şimdi vakti olmadığının bilincindeydim.

Kolumu beline doladığım andan itibaren orada olduklarının bilincinde olduğum tabancalardan birini elime tutuşturarak gerginlikle gözlerime bakmaya başladı. Karanlığa alışan gözlerime rağmen zar zor seçebildiğim silüetine bakarken onunla olduğum sürece böyle bir durumun bile önemli olmadığını anladım.

Yüzünün hizasına eğilerek dudaklarımı hafifçe yumuşak yanağına bastırdım ve boştaki elimi diğer yanağına sararak bir süre orada soluklandım. Anında kasılan bedeni ile heyecanlandığını anlamak bunu ileriye taşıma isteğimi körüklüyordu. Tertemiz teninin dokusunu daha fazla hissetmek istesem de son kez dudaklarımı bastırarak çekildim.

"Bana ayak uydur, kasabayı muhtemelen arıyorlardır ama saklanabileceğimiz bir yer var." dediğimde sadece başını salladı.

Solumda kalan kapağı ileriye iterek bir boşluk açtım ve çıktım. Gardırobun kapağını da iterek sadece yerle birleşik boşluğun aydınlattığı bodurma kısa bir bakış attım. Kimsenin olmadığına emin olunca arkamda çıkmak için bekleyen bedenle beraber gardırobun içinden tamamiyle ayrıldım.

Uyuşan bedenimi esnetecek vaktimiz olmadığından önce kapıyı kullanmak yerine bulunduğumuz alandaki çıkıştan yani yerdeki boşluktan hemen çıkmaya karar verdim.

İkimizin telefonu da yukarıda kaldığından şu an başkalarıyla iletişimimiz sınırlıydı, evi arayan insanların onları almadığını umsam da şimdi zaten yukarı çıkamayacağımdan şimdilik bu konuyu boş verdim.

Buraya artık adam koymayacaklarının bilincinde atik bir hamleyle hızlıca alttaki bedenimin anca sığdığı boşluktan geçtim.
Yine etrafı ne olur ne olmaz gözlerimle kolaçan ettikten sonra arkama aldığım Yoongi ile hızlı adımlarla orman gibi görünen ağaçlığa daldım.

Birbirimizden kopmamak için elinden tutarak sıcak parmaklarını iyice kavradım ve üzerimizde hiçbir şey olmadan ağaçların arasından geçtim. İkimizin de ev terliği giyme alışkanlığı olması işimize büyük oranda yaramıştı çünkü şimdi çıplak ayakla dışarıda gezmemiz pek sağlıklı olmazdı.