17

8 0 0
                                    

Rain

"Santol po." I told the tricycle driver.

Hinawi ko ang buhok ko na nililipad ng hangin. Hapon na at kagaya ng mga nakaraang araw ay malamig at malakas ang hangin.

I stare at anything outside the tricycle para libangin ang sarili habang iniintay na marating ang paroroonan ko.

My phone vibrated. I sighed when I saw kuya Jaever's text to me.

Jahzara bakit hindi ka na naman sumabay sa kuya mo? Nasaan ka ba?

Laging ganito ang eksena pag uwian na. I will immediately go outside the school, text Javi that I will go home first, receive a text like this from Jaever, then lying to him.

"Sa tabi nalang po." Sabay abot ko ng bayad.

I type a reply for Jaever while walking.

Naiinip na ko sa pag iintay sa kanya kuya kaya nauna na ako. I'm home already.

Binulsa ko ang phone ko at kinuha ang sobre na inipit ko sa librong hawak ko.

Just like what I always do when I am here, I will push the doorbell thrice. I waited a few minutes before throwing the envelope, aiming for the box that I put on the doorway. Pinukol ko iyon few weeks ago at sumakto naman iyon ng pagkakaayos sa labas ng pintuan ng bahay.

I sighed before looking away at the locked gate and abandoned house. Naglakad ako palabas ng village at umuwi na sakay ng tricycle.

Nakahinga ako ng maluwag nang madatnan ang sasakyan lang ni kuya Jammer sa garahe namin. Wala pa sa bahay sila kuya. Jaever brought his car, gano'n din si kuya Jamiel. Sasabay sa kanila sila kuya Javi and kuya Jammer.

"Meryenda Jah." Nilapag ni manang ang isang platong brownies sa harap ko.

"Salamat po. Kain na rin po kayo."

I bring out another paper and a pen. Sumubo ako ng brownies at nagsimula nang magsulat.

Dear Kalen,

I don't know how many times I asked this but how are you? How's Kai? Your parents? My day is just the usual. So dull. Lessons, quizzes, but we do some outreach program today in Organization and Management. That part of my day, it was kinda fun. Lalo na nung nakita namin kung gaano nasiyahan iyong mga batang binigyan namin ng toys, clothes, and foods. Malamig na dito sa Pilipinas. I bet there too. I mean, wherever you are, I am sure it's cold too. Christmas is almost there. Paskong-pasko na nga sa school eh. Lots of Christmas decorations were already scattered around the campus. Pag bandang five in the afternoon, binubuksan na yung mga Christmas lights and it's so beautiful! I took photos and send it to your Messenger. Also, your band, they will be performing with a popular band here in the Philippines sa concert for a cause sa school next year! Sabi ni kuya Jammer ay favorite band mo raw iyon. I will record the whole concert para mapanood mo. I really wish you were here. Kayo ni Kai. Miss you both so much.

I folded the paper and put it inside the brown envelope. Then I sealed it. Inipit ko iyon muli sa aking libro.

"Bukas Jah, sumabay ka kay Javi ah?" Si Ver nang kumakain na kami ng hapunan.

"Kuya kaya ko naman na umuwi ng mag isa eh. Matagal pa kong mag iintay kay Javs, naiinip lang ako." Sabi ko.

"O bakit? Dati naman ay nagagawa mo pang mag intay ng mas matagal ah? Bakit ngayon ay hindi na?" Nanliliit ang mga mata niya ngayon.

"Dati yon, hindi ngayon." Medyo iritado kong sabi.

It's been two months since he's gone. I go to their houses everyday after my classes kaya mas nauuna akong umuwi kesa sa mga kapatid ko. I go there to throw letters and.....to hope that he's back.

Love Back (Alejo #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon