baş belası - hyunin [minsung]

hasta

Wicked game dinleyerek okumanızı öneririm.
Wicked Game - Chris Isaak

Hyunjin

Donutları aldım ve eve doğru yürümeye başladım kaç gündür hastanedeydik ve evdekileri hiç merak etmemiştim açıkçası. Şuan eve bile gidesim yoktu, babam denen adam bizim evde miydi, çok merak ediyordum. Evde olmasını istemiyordum aynı ortamda dahi bulunmak istemiyordum onunla beni ve annemi terk etmişti. Şimdi hangi yüzle bizimle yaşamak için geliyordu anlamıyorum hadsiz herif.

Eve doğru geldiğim zaman derin bir iç çektim hala aklımda Jeongin vardı. Bana attığı fotoğrafta kalmıştı hala aklım hemen fotoğrafı açıp bir kez daha baktım, gülümsedim. O çok güzeldi yüzündeki yaralar yavaş yavaş geçmeye başlamıştı. Bizi okul bekliyordu.

Okulu sevmezdim ama Jeongin olduğu için hergun okula gidiyordum. Jeongin gelmediği günler ise izin alıp eve geliyordum, çoğunlukla. Eve geldim ve kapıyı açtım annemi koltukta yatar bir vaziyette gördüm ve üstünü örttüm. Odama geçtim ve yatağıma uzandım, iki gündür hastanedeydim bu yüzden sıcak bir duş almak için banyoya girdim.

Duş aldıktan sonra giyindim ve yatağıma tekrardan uzandım. Jeongin uyuyor mu diye merak etmiştim, ona yazmaya karar verdim.

hyunjin: innie uyudun mu?????

jeongin: hayir uyku tutmadi

hyunjin: ne tesaduf beni de tutmadi

jeongin: sen uyu kac gundur benim basimda bekledin, eve gidebilirdin. Dinlenebilirdin.

hyunjin: ama istemedim cunku seninle olmak dinlenmemden daha iyi.

jeongin: oyle miymis

hyunjin: oyleymis efendim 🫶🏻🫶🏻

jeongin: yarin okula gelmiyorum biraz dinlenmek istiyorum

hyunjin: bende okula gelmiyorum o zaman sen yokken canim sıkılıyor 😭😭😭

jeongin: ya kiyamam sonra gelirim canin sıkılmaz hem sende dinlen evde cok yoruldun

hyunjin: Yang Jeongin öyle diyorsa öyle yapacağım 🫶🏻🫶🏻🫶🏻🫶🏻

jeongin: 🫶🏻

Jeonginle biraz daha konuştuk ve uyuyacağını söyledi. Ona iyi geceler dedim ve bende telefonunu bıraktım, uykum gelmeye başlamıştı bu yüzden camımı hafif açtım ve yatağıma uzandım. Uyku beni alıp götürüyordu kulağıma kulaklığımı taktım ve gözlerimi kapattım Jeongin'i düşünerek uyumaya başladım.

Daha sonra ise bir şeyin düşme sesiyle uyandım, yatağımdan kalktım ve ne olduğuna bakmak için odamdan çıktım. Salona doğru gittim ve yere düşen kumandayı gördüm, elime aldım ve etrafa baktım. Kimse yoktu. Kumanda kendiliğinden düşmüştür diye düşündüm ve geri odama doğru yürümeye başladım.

Mutfağa da baktım annem orada mı diye, annem ordaydı ve hala uyuyordu. Dinlenmesine sevinmiştim yatağıma geri döndüm ve uzandım açık olan pencereye baktım ve etrafı izledim. Hava karanlık ve soğuktu, bisiklet binmek için güzel bir havaydı.

Eskiden hep kafamı dinlemek için geceleri bisiklet sürmeye çıkardım. Bazen Minho da gelir beraber sürerdik, çoğunlukla beraber sürerdik çünkü annem tek başıma çıkmama izin vermezdi. Daha sonra ise masama oturdum ve masa lambamı açtım, eskiz defterimi açıp bir şeyler karalamaya başladım.

Jeongin'i düşünüyordum, onun gülüşünü ve o güzel gözlerini düşünüyordum. Beni arkadaşı olarak seviyorsa ondan hoşlandığımı öğrendiği zaman ne yapacak diye düşünüyordum. Öğrenmesine gerek yoktu ben onu böyle de sevebilirdim.