Missed Pages ✔︎

Chapter 23

DRAINING

“Himala. Napatawag ka.” sambit ni Cyrus sa kabilang linya.

Tumawag ako sa kaniya dahil mayroong bumabagabag sa isip ko mula pa kaninang umaga. That is something that I can ask him about. Hindi kasi mawala sa isip ko ang tungkol kay Frankie kaya napatawag ako bigla kay Cyrus. Hindi naman pwedeng kay Adrian ako tumawag dahil paniguradong magkakaroon ng malisya. Lalo na kung kanila Jonas ko itatanong. Cyrus was the safest option.

“Hello, anong place ni Frankie sa competition?” tanong ko. Hindi man lang ako nautal...?

“Why do you wanna know?” sinagot niya ako ng isa pang tanong. Thatʼs rude huh.

“Since wala rin siya kahapon, Iʼve thought of sharing her the news.” I said, cutting off his confusion.

“Ah...” hindi na siya nakipagtalo pa. “Sheʼs third place.”

“Okay, thank you. Sorry for the sudden call.”

After thanking and apologizing to him, I ended the call.

Hindi ako makapaniwalang tumawag ako sa isa sa mga kaibigan ko dahil lang may gusto akong malaman tungkol sa isang babae. Tama si Cyrus sa sinabi niya kanina—himala nga talaga.

Tinuloy ko na ang pag-aayos sa aking sarili dahil may pupuntahan akong mahalaga ngayong gabi. Itinuon ko na muna ang atensyon ko sa sarili nang sa ganoʼn ay maging payapa ang isip ko. Ayaw ko namang makaapekto iyon sa behavior ko mamaya sa party.

Pagkatapos kong gumayak, umalis na ako ng bahay. I was heading to the Calixtoʼs house to attend a party I was invited into.

— MISSED PAGES —

As soon as I arrived at the front of Pacerʼs house, I got to hear the party was getting loud inside. I think they had just started.

Kakatok sana ako kaso bigla kong nakita si Pacer sa gate. Nang makita niya rin ako ay pinagbuksan niya na ako ng pinto.

“Sakto ang dating mo kuya Marcus.” ani Pacer. Sinalubong niya ako nang may malaking ngiti. I can tell that he was happy and welcoming upon seeing me. Iginiya niya ako papasok sa loob ng bahay nila.

Sumunod lamang ako sa kung saan ako dadalhin ni Pacer. Nilibot ko ang aking mata sa buong kabahayan at namataan ko si Primo sa kusina na abala na nagluluto. Nagpaalam ako kay Pacer na kakausapin ko ang kuya niya muna at susunod na lang ako sa backyard nila—kung saan gaganapin ang party. Pumayag naman siya.

Nilapitan ko si Primo na sa sobrang abala sa kniyang ginagawa ay hindi niya ako napansin agad. “Wow, marunong ka palang magluto.” I said, partly complimenting and partly mocking him.

“Uy andʼyan ka pala.” ani Primo. “Akala ko hindi ka pupunta.” dagdag pa niya.

“What made you think that way?” tinaasan ko siya ng kilay.

He turned around to take his apron off, “You dislike going to any kind of parties.” he said.

That was true. I hate it so much back then when I was still in middle school. Iʼm still in the process of healing my trauma in the past. Ngayon, sinusubukan kong sumama sa mga party nang walang takot.

“Well... Nandito ako ngayon sa party.” tanging nasabi ko. My chest tightens just by saying those words. That night still haunts me.

“Sure, you are.” he proudly said as he turn to me. “You are not rude to decline my brotherʼs gratitude.”

They know me well more than I do to myself.

“Sige na, pumunta ka na roʼn.” sambit niya saka ako mahinang itinulak.

Tumango ako at lumabas na ng bahay at nagtungo sa backyard sa kung nasaan sila Pacer ngayon.

“Kuya Marcus!” tawag nila Pacer nang magsalubong kami ng tingin. Lumapit ako at tumabi sa kanila.

“Congratulations.” I smiled as I greeted them.

“Buti nakapunta ka.” ani Pacer. It was almost the same with what Primo said earlier.

My forehead furrowed, “What do you mean?” I asked.

“Sinabihan kasi ako ni Kuya kagabi na hindi ka pwede pumunta sa party because of something personal.” aniya. That shocked me. I didnʼt know what to say. “Sorry.” Yumuko siya kaya mas lalo akong kinabahan. He felt bad because of me.

“N-No, itʼs okay.” sambit ko. “I came here fine. Do not feel sorry for me.” I tried to calm him down even though he wasnʼt nervous or what. That was spontaneous.

“Are you sure?” paniniguro niya. Tumango ako at simpleng ngumiti.

Nabuhayan na siya ng loob, sa wakas.

Inakbayan niya ako at malapad siyang ngumiti. “Letʼs eat everyone!” he announced to his friends and me.

Naupo kaming lahat sa harap ng isang malaking mesa. Inabutan ako ni Pacer ng plato na may nakalagay na kutsara at tinidor. He gestured me to point the food that I want then he would serve my plate. I just nodded to his suggestion.

I pointed three different dishes on the table. He served me those by himself and I thanked him for that.

Nang malagyan na rin niya ang kaniyang plato ay tumabi na siya sa akin. “I-congrats mo kami kay Ate Liana.” aniya saka nagsimula nang kumain. Tumango lamang ako sa kaniya tulad ng lagi kong ginagawa. Nakibati rin ang iba pa naming kasama.

“Dapat pala sinama natin si Ate Liana rito.” ideya ng kaibigang babae ni Pacer. Sinang-ayunan naman siya ng lahat, kasama si Pacer.

Bigla namang dumating si Primo. “Gusto niyo papuntahin natin siya rito ngayon?” tanong niya sa magkakaibigan.

“Kung hindi siya busy, why not?” Pacer got excited.

“Sheʼs not busy today.” bumaling ang mapang-asar na si Primo sa akin. “Hindi ba, Marcus?” makahulugan niyang tanong sa akin.

“She would be glad to be invited here.” sabi ko na lang. Well, I wasnʼt lying one bit.

“Susunduin ko siya ngayon. Para naman hindi maging sobrang tahimik si Marcus.” Primo mocked.

I glared at him as he grins at me. This son of a—he just wants to piss me off by using Liana against me. Itʼs not that I donʼt want her to be here because she might feel out of place, but I think I really need her here right now. It would look awkward and rude if Iʼm just sitting here and eating then leaving without interacting with anyone in the place.

— MISSED PAGES —

“Look who I just brought with me.” Napatingin kaming lahat sa kararating lang na si Primo. Liana stood there beside Primo. I thought he wasnʼt serious about that. I was wrong upon thinking that way. Still, I wasnʼt complaining that Liana came here.

“Hello everybody!” Liana was beaming like the sunlight that peeks at my window in the morning. With her on my senses, I felt socially recharged.

“Marcus youʼre here too!” She ran towards my seat. “Congrats sa inyong lahat!” she greeted with her lips and eyes smiling.

“Congrats din, Ate Liana!” bati nilang lahat.

“Ngayon, mas magiging madaldal na si Marcus dahil nandito na si Liana.” pang-aasar ni Primo.

Si Primo ang nag-serve sa plato ni Liana habang si Liana naman ay nakikipagkwentuhan sa kanila. They were asking her a lot of different things. Mostly tungkol sa experience with dancing ang naririnig kong mga tanong nila.

Sa bawat pagsagot ni Liana ay napapakwento rin ako ng mga karanasan ko at mga advice para sa kanila. I feel more like a human as I interact with different people. I am having fun around everyone right now. Especially with Liana around. It somehow drains me but I am never complaining.