HAZEL'S POV:
"Its all your fault! Kung kaya mo lang sanang kausapin siya ng maayos, edi sana hindi siya naglayas! tapos ngayon, wala ka man lang gagawin pagkatapos ng ginawa mo sa kanya? Antonio naman! Wala ka bang puso? Ka---!"
"Pwede ba?! Tigilan mo na yang kakadrama mo? Matanda na siya! Alam na niya kung ano ang tama at mali!" hindi ko naituloy ang mga sinasabi ko sa asawa ko matapos siyang sumabat sa sinasabi ko. "At naniniwala ako, na babalik at babalik din siya dito! At kung sakali man, hinding-hindi ko na siya tatanggapin pa!" mariing wika ni Antonio at saka siya mabilis na naglakad paalis patungo sa pool.
"Really?! Dala pa din ba to sa galit mo sa kanya dahil sa pagkamatay ng kapatid niya diba?!" natigilan siya sa paglalakad at mabilis din akong lumapit sa kanya.
"My god Antonio, wake up! Matagal na yun. At isa, wala namang may kagustuhan sa atin na mangyari iyon sa anak natin!" kunot noo kong sabi sa kanya at saka siya naglakad ulit patungo sa pool. Pero nagsalita ako ulit, "Antonio, hanapin na natin si Ezequiel at baka kung ano na ang nangyari sa anak natin!" Pag-aalala ko.
"Wala akong pakealam! Kusa siyang umalis, dapat kus din siyang bumalik!" sigaw nitong sabi at saka siya tumingin sa akin. "Kung gusto mo, ikaw na ang maghanap sa kanya. At sisiguraduhin kong pati ikaw, hindi na makakabalik ng bahay!"
"Antonio! Antonio! Antonio!" paulit-ulit kong tinawag ang pangalan niya subalit hindi na niya ako pinakinggan pa at dumerederetso na lamang ito sa pool at nagpahangin.
Ngunit hindi ko siya tinantanan. Sinundan ko pa din ito hanggang sa pool at kinulit ng kinulit ito kahit pa galit pa umiinit na ang ulo sa akin.
"Antonio, ano ba? Can't you really accept na walang kasalanan si Ezequiel sa pagkawala ng kapatid niya? Na hanggang ngayon, siya pa din ang sinisisi mo sa kasalanang hindi naman niya ginawa?" malakas at naiinis na sabi ko dito. Natigilan siya at bigla itong tumingin sa akin.
"Bakit, hindi ba? kung hindi dahil sa kagagawan niya, hindi mangyayari iyon kay Jayson!"
"Walang may gustong mangyari iyo-"
"Oh common, Hazel! Maski naman ikaw sinisi si Ezequiel sa nangyari, ah!"
"Oo, pero tapos na yun. Cause I realized that no one likes what happen on the past, Antonio! Walang may gusto sa nangyari, ilang beses ko pa bang ipapaintindi sayo!"
"Pwes! Hindi mo ako masisisi kung masama pa ang loob kay Ezequiel. At hanggat maaari, mas mabuti pang hindi ko na muna siya makita sa pamamahay ko!" at saka siya tumalon sa pool.
Naiwan akong tulala at now where. Looking him on the pool with my teary eyes. Yes, I admit that I blame my son before, but I can't accept to see him suffering from act he did not do.
Minsan na akong nawalan ng anak, at ayokong pati si Ezequiel, mawala pa sa akin. Kaya naman this few days na wala sa bahay, ay hindi ko kinakaya. Hindi ko maiwasang mag-alala sa kanya. I already go for somewhere kung saan alam ko na pinupuntahan niya kapag mapag-isa, pero wala. Hindi ko pa rin siya.
At kahit gaano kahirap, handa akong gawin lahat maipaliwanag ko lang kay Antonio na walang masamang ginawa si Ezequiel sa pagkawala ni Jayson sa buhay namin.
"Jayson, anak! Kung naririnig mo ako ngayon, ano ba naman tong inwan mo sa amin. Bakit kailangang ganito. Hindi kita sinisisi kung bakit kami nagkakaganito naguon, pero sana anak gabayan mo ako sa ano hakbang na gagawin ko para maayos ang pamilya natin. Alam ko din na nakikita mo ang kapatid mo, at nakikiusap ako na sana gabayan mo siya, bantayan, at ilayo sa kapahamakan. Dahil hindi ko na makakaya kung pati siya ay mawalay sa akin. Nawalay ka na sakin nang minsan anak, kaya nagmamakaawa ako. Gabayan mo kami!'
BINABASA MO ANG
Hidden Desires The Series
RandomMalapit na magkakaibigan sina Andrei, Allyson, Ezequiel, Cassandra at Stephanie. Habang tumatagal ang panahon, ay mas lalong lumalalim ang samahan ang isa't isa. Lumipas ang ilang panahon, may napapansin si Andrei na kakaiba sa kanyang sar...
