Chapter 7
"Shit, ang daya mo naman, Miss Nathalia!"
Natawa nalang ako habang pinagmamasdan si Zerome na naiinis. We're playing mobile legends here in the sala. Marunong ako nito dahil tinuruan ako ni Arvin na maglaro. Kahit ang ibang teachers ay naglalaro din kapag wala silang klase.
"Push na!" sigaw niya. Nagyayabang dahil napatay niya ako.
Kaming dalawa ang magkalaban. Iyon daw ang gusto niya para daw matalo ako. As if matatalo niya ako. Napatingin ako sa kaniya at nakita kong seryosong-seryoso siya sah nilalaro niya. I smirked. Sinubukan niyang patumbahin ang isa naming tore kasama ang iba pa niyang kakampi pero dahil malakas ang mga kakampi ko ay namatay ang isa niyang kakampi.
"Shit." napamura siya.
Nanalo kami sa huli at todo ang sisi niya sa mga kakampi niya kaya tinatawanan ko nalang siya. I'm not that good at mobile legends pero dahil magaling ang mga kakampi ko ay natalo namin sila Zerome.
Kahapon pa siya nandito at dito na rin siya natulog. Ayaw daw niya sa bahay niya dahil boring daw siya doon. Inasar ko pa siya na magdala siya ng babae doon pero ayaw daw niya. He said he's a gentle man which is I don't believe because of his attitude. Mahahalata mo kasing playboy and rough
"Miss Nathalia." tawag niya sa akin ng akmang aalis ako patungo sa dinning area.
"Hmm?" I uttered.
"Do you want to go outside?" nakangiting tanong niya. Pinagkunutan ko siya ng noo.
Hindi ako sigurado kung makakalabas ako. Hindi ko pa nga nasasabi kay Zoren na may bonding kami ni Audrey sa Saturday. Sa susunod na araw na iyon ngunit nagdadalawang isip parin ako.
After that talk at the pool, we rarely see each other. Minsan ay hindi ko na siya nakakasabay kumain. Hindi ko alam kung saan siya natutulog. Kung umuuwi ba siya dito o hindi. I didn't care at all. Choice niya naman iyon.
"You know that I can't, Zerome." nakangiting sabi ko kahit gustong gusto ko ang ideya niya.
I want to go outside. I really want. But I'm afraid too that I might get caught by Zeron. Baka tuluyan na niya akong patayin dahil lumabas ako nang walang pahitulot niya. At hindi ko pa siya nakakausap simula noong huli.
Zerome's lips rose up. I doubt that he has something on his mind.
"You're with me, Miss Nathalia."
Sinamaan ko siya ng tingin. Talagang gusto niyang mapahamak ako, huh?
"Are you out of your mind? You know Zeron better than me."
"That's the point! I know him."
"But you didn't know what's on his mind, Zerome."
"You're wrong, Miss Nathalia." nakangising sabi niya kaya bahagya akong nagtaka. "I know Zeron very well. Kaya nga niyayaya kitang lumabas dahil alam kong wala siyang magagawa kapag ako ang kasama mo."
Umiling ako. You can't fool me.
"You know I can't trust anyone of you. Baka mamaya ay set up lang ito at papatayin niyo na pala ako." giit ko. Humagalpak siya ng tawa kaya nainis ako.
What's funny? I'm trying to be serious here!
"At sino namang papatay sa isang nilalang na katulad mo?" natigilan ako sa sinabi niya.
"What do you mean? Zoren told me that he'll kill me when I tried to escape."
"Tried to escape." he echoed. Tumango-tango siya na para bang may na-realize. "Of course, he will kill you if you tried to escape." he said with emphasize. "Eh hindi ka naman tatakas, diba? Lalabas lang tayo at hindi ko rin hahayaang makatakas ka, Miss Nathalia."
