Chapter 16
"Ihahatid kita sa faculty room niyo."
Bago pa man ako makababa sa kotse ni Zoren ay nagsalita na siya. Siya ang naghatid sa akin dito sa school. Nagkaroon kasi ng emergency sa ospital ni Zerome kaya hindi niya ako naihatid ngayong araw.
It's been two weeks since I started teaching again. Hindi na namin napag-usapan pa ni Zoren ang tungkol sa aming dalawa. I didn't ask about it though since it looks like he don't want to open up that topic. Madalas ay nananatili siya sa mansyon at doon na lamang sa office niya ginagawa ang trabaho niya. He's a busy man. Madalas ko siyang naabutang may katawagan habang nay kung anong tinitipa sa laptop niya.
Wearing a gray plain shirt and a dark maong, Zoren looks like a model from a magazine. Even when he just wearing a simple clothes he looks like a powerful and authoritative man. His brows were creased and when our eyes met, his intense and dark eyes sent shiver down my spine.
"Hindi na. You should go." sagot ko at akmang bubuksan na ang pinto nang hawakan niya ang braso ko.
Nilingon ko siya. Nakatiim ang kaniyang bagang at mas lalong dumilim ang tingin niya sa akin.
"Are you still mad?" he asked. I chuckled.
Umiling ako. "Hindi."
"I'll lead you to your faculty.'
Bago pa man ako makapagprotesta ay nauna na siyang bumaba. Umirap ako at tinanggal ang seatbelt ko. He opened the door for me. Inalalayan niya akong bumaba. Seryoso ang mukha niya at halos magkasugdong na ang kaniyang mga kilay dahil sa sobrang kunot ng kaniyang noo. His expression telling me that he's not in his mood or should I say, he's dangerous right now.
His hand snake around my waist as we walked. Ang mga estudyanteng nasa parking lot ay nakatingin sa amin at may ibang bumabati sabay bulong ng kung ano. I walked faster para lang mabitawan niya ako ngunit alam niya yata ang ginagawa ko dahil mas hinila niya pa ako papalapit sa kaniya!
Matalim ko siyang tinignan. He just give ne malicious smile. Pinisil niya ang bewang ko.
"You should go now, Zoren. Malapit na rin naman tayo sa faculty." sabi ko nang mamataan ang faculty.
Mas lalo akong nainis nang tuloy-tuloy lang ang lakad niya na para bang walang narinig! Some students stop walking when they saw us.
"Hindi ba si Mr. Santiago iyon?"
"Are they together?"
"Maybe. Pero akala ko iyong isa ang boyfriend niya? Palagi ko kasing nakikita na hinahatid at sinusundo siya."
"Oh, si Doc. Zerome ba?"
I bit my lower lip when I heard those words from the students. Mas lalong humigpit ang hawak sa akin ni Zoren. His jaw clenched and his eyes darkened. Bumuntong hininga nalang ako.
"I hate those rumored." he whispered. My brows shot up as I look at him. Nakatingin na siya sa akin na para bang nang aakusa.
"What?"
"Mrs Reyes and... Oh, Mr. Santiago."
Sabay kaming napatingin sa harapan namin nang may magsalita doon. Agad akong natigil at bahagyang lumayo kay Zoren nang nasa harap namin ang Headmistress. Her eyes went down to my waist where Zoren's hand is. Tinanggal ko iyon at mapait na ngumiti kay Mrs. Rivamonte.
I heard Zoren's deep sigh before he greeted Mrs. Rivamonte back.
"Good morning, Mrs. Rivamonte." bati nito sa mababang boses. As if as he's mood ruined.
