Chapter 8
I swallowed the lump of my throat when Zoren's eyes met mine. Napaiwas agad ako nang tingin at agad na naglakad patungong kusina. My hands are shaking, the same as my knees. My chest hurt so much. Parang unti unting pinupunit ang puso ko.
Fuck this!
I did everything just to calm myself para hindi halatang apektado ako. I fucking hate myself! So much! This is not right anymore, Thalia. He's just a dangerous man! A criminal who kidnapped you!
Binuksan ko ang ref at kinuha ang pitsel imbis na fresh milk. I want water. Nagsalin ako ng tubig sa baso at pinangalahatian iyon. I felt my knees shaking. Dapat hindi ganito. Dapat hindi ako naapektuhan. This is just nothing. Mawawala din ito.
"Hi, can you please cook for us? I want some pasta."
Natigil ako sa pag-iisip nang may magsalita sa likod ko. Dumiin ang hawak ko sa baso at naikuyom ko ang aking kamao. Who the hell is she para utusan ako? And excuse me? Mukha ba akong katulong?
Fucking cook for yourself, bitch!
Napailing ako. I'm a teacher at ganito ang mga naiisip ko? Jusko, Thalia, ano nang nangyayari sa'yo?!
Hinarap ko siya at kita ko kung paano siya natigilan. Now that we're a bit close. I can clearly saw her face. I admit that she's breath taking woman. Heart shaped face, perfect eyebrows, almond shaped eyes, perfectly pointed nose, and her thin red lips. Pati ang kutis ay halatang alagang-alaga.
Okay, now I know why Zoren fell in love with this woman. I don't care, by the way.
"Can you please cook for us? I'm hungry na kasi." nakangiting sabi niya nang makabawi. Pinagtaasan ko siya ng kilay.
"I'm not a slave, Miss." pormal kong sagot. Napaawang naman ang labi niya.
"Oh, ahm... Are you Zoren's relative?"
"No."
Mas lalong napaawang ang labi niya. Ngumisi siya at naghalukipkip.
"I bet, you're one of his-"
"Are you done?" Zoren interrupted. Natigil sa pagsasalita ang babae at napalingon sa kaniya.
Tumaas ang kilay ko nang kumapit ang babae sa braso ni Zoren. Nagpapaawa. Really? Inaano ko ba siya?
"Zoren, I want some pasta and I want her to cook it." sabi niya sa malanding tono. Napangiwi ako at napatingin kay Zoren na sa akin na pala nakatuon ang mga mata niya.
I saw amusement in his eyes and his lips rose a bit. Mukhang nagpipigil ng ngiti. Bahagya niyang tinulak ang babae. He caressed the woman's hair. Parang may humampas sa dibdib ko sa nakikita. Oh, damn!
"My personal maid is tired. Maybe next time. She can cook for you."
Napaawang ang labi ko sa sinabi niya. Oh, really? Personal maid? I'm a teacher but damn it! I fucking hate this man! I fucking want to kill this man and his woman! At isa pa kahit kailan hinding hindi ko paglulutuan ng kahit anong pagkain ang babaeng iyan! Kung pede rin ay iyong sunog sana para dama niya ang sarap!
May binulong si Zoren sa babae dahilan kung bakit ito nagmamadaling umalis palabas ng kusina. Nang wala na ito sa paningin namin ay hinarap niya ako. His eyes piercing through mine like he's looking for something. Parang matutunaw ako sa paraan ng pagtitig niya kaya umiwas ako. He's like reading something in my mind.
"Bakit hindi ka pa natutulog?" he asked with his baritone voice. It gives shivered down my spine.
"So what? May gingawa ako, eh." sarkastikong sagot ko. Nang nilingon ko siya ay nakakunot na ang kaniyang noo.
