Chapter 14
"Good morning, Ma'am Nathalia!"
Napairap ako nang marinig ko ang boses na iyon. Kakababa ko lang ng hagdan at si Zerome na agad ang bumungad sa akin. He's wearing a black polo shirt and jeans. His long hair is on a low bun. Nakapamulsa siya habang nakatayo sa living area.
This is my first day in teaching again in my school where I worked before. I was just wearing a white long sleeve top partnered with my brown trouser. I also wore my black pumps. Hindi pa uniform ang suot ko dahil nasa apartment ko pa ang mga iyon. Dadaanan ko nalang mamaya bago ako umuwi.
"Let's eat first. May dinala ako para sa'yo."
Tumango ako at dumeretso sa dining area. Naroon ang mga kasambahay na hinahain ang mga dinala ni Zerome. Ngumiti sa akin si Anji at Mayen. Binati ko sila isa-isa.
Zerome pulled a chair out of the table for me. Nagpasalamat naman ako sa kaniya at umupo na. Umupo rin siya sa tabi ko. Nagsimula na kaming kumain habang si Zerome naman ay panay ang sulyap sa akin.
Matapos ang almusal ay lumabas na kami ng bahay. I brushed my hair using my fingers. Sandali kong tinignan ang veranda kung nasaan ang kwarto ni Zoren. Nakasarado ang kurtina kaya hindi makita kung naroon ba. I felt like he was there. Looking at me with his dark and brooding eyes.
Napabuntong hininga nalang ako at lumapit na sa kotse ni Zerome kung saan siya nag aantay. Naabutan ko siyang nakatingin sa akin ng seryoso. I smiled at him and he did, too. He opened the front door for me at agad naman akong pumasok doon. Sinundan ko siya ng tingin hanggang sa makapasok siya sa drivers seat.
"How was your feeling? Are you okay now? Did Zoren didn't do something wrong when I'm not around?" sunod-sunod niyang tanong nang nasa biyahe na kami.
Maaga pa kaya hindi pa masyadong traffic.
"I'm fine. Yeah, he didn't do something wrong." sagot ko.
He heaved a sigh na para bang nabunutan ng tinik ang kaniyang dibdib. Hindi na kami nag usap pa hanggang sa makarating kami sa school. Agad na pinagtitinginan ang kotse ni Zerome sa parking lot. Nauna siyang lumabas at pinagbuksan ako ng pinto. When I went out of the car, the attention of the students are all around us. May mga nagbubulungan pa.
"Oh my! Diba si Ma'am Thalia iyon?"
"Hala, Oo nga! Boyfriend niya siguro iyan."
"Dalawang buwan siyang hindi nagturo siguro ay ikinasal sila at nag bakasyon sa ibang bansa."
"Shit, ang gwapo!"
"Bagay sila!"
"Wala ka nang pag-asa, Jed! Gwapo ng boyfriend ni Ma'am!"
The atmosphere between me and Zerome got awkward. Napapangiwi nalang ako sa mga naririnig. Kita ko naman ang amusement sa mukha ni Zerome ngunit ang dalawang kilay niya ay magkasalubong. Sandali akong nagpaalam sa kaniya at susunduin niya raw ako mamaya pagkatapos ang trabaho.
Habang naglalakad patungo sa faculty room ay may mga estudyante akong nadadaanan at binabati nila ako. Ang iba naman ay namamangha pa lalo na at dalawang buwan nga akong nawala. Para akong nanibago. Sa tagal kong hindi nakadalaw man lang dito sa school ay maraming nagbago sa loob lang ng dalawang buwan. May mga estudyanteng naglalaro ng volleyball sa field at may mga nagpa-practice rin ng sayaw sa court.
"Welcome back, Ma'am Thalia!"
Halos mapatalon ako nang buksan ko ang pinto ng faculty room at iyon ang bumungad sa akin. May mga tarpulin pa silang hawak na nakasulat ang pangalan ko at may pucture pa! There's balloons in every corner of the wall and some foods in the rectangular table.
