Gmail Hatası|Texting

1.2

Kaya Bey: Ela?

Ela: Buyurun.

Kaya Bey: Bu gün çok garip davranıyorsun, iyi misin?

Ela: Harikayım.

Ela: Sevdiklerimle beraberim, mutlu oluyorum. Daha ne olsun.

Kaya Bey: Ama kocişin yanında değil. :D

Ela: Ama Gökhan yanımda. :) (Görüldü.)

Kaya Bey: Yaa, ne güzel.

Kaya Bey: Neden yanında?

Ela: Hiçç, şirket daralttı beni. Dışarıya çıkacaktım. Gökhan'ın da gelmesini istedim.

Kaya Bey: Şirket daralttı?

Kaya Bey: Bir sıkıntı yok değil mi?

Ela: Yok, bir şey yok. (Görüldü.)

Ela: Kaya dün akşam ne yapıyordun?

Ela: Sana bir şey yazdım ama, bakamadın.

Kaya Bey: Önemliyse göremediğim için üzgünüm.

Kaya Bey: Dünü hatırlamıyorum. Evdeydim, uyumuş olmalıyım. Yorgundum.

Ela: Pekâlâ, kişisel hayatına girdiğim için de kusura bakma lütfen.

Kaya Bey: Ela ne oluyor?

Kaya Bey: Hep kocişim, aşkım diye mesaj arıyordun. Şu an çok resmisin.

Kaya Bey: Modun düşük ve anlatmıyorsun.

Kaya Bey: Benden yavaş yavaş uzaklaşıyorsun.

Yazıyor...

Çevrimiçi...

Yazıyor...

Çevrimiçi...

Kaya Bey: Ve benden uzaklaşıp Gökhan'ın yanına gidiyorsun.

Ela: Bak, hiçbir şey sorma hakkım yok sana.

Ela: Fakat sormazsam, kendimi camdan atacağım.

Ela: Melodi kim?

Kaya Bey: Melodi?

Kaya Bey: Evine mi geldi?

Ela: Kaya, Melodi kim ne olur söyle.

Kaya Bey: Eski nişanlım. (Görüldü.)

Ela: Tamam, teşekkür ederim.

Ela: Gökhan'la birlikte şirkete ilerliyoruz. Verdiğiniz dosyaları bitirdim. Gökhan'ın size götürmesini rica ettim. İyi günler.

Şirkete girdiğimizde Gökhan'la vedalaştım. Ofisime doğru ilerlerken topuklu ayakkabının sesi artık dayanılmaz geliyordu. Ofise girip kapıyı kapattım ve açık saçlarımı arkaya doğru attım. Kalem ve bir kurşun kağıt aldım. Dizüstü bilgisayarı açtım ve binayı yapacağımız bölgeyi araştırmaya başladım. Merkezde olmasını istemiyorlardı. Kaleme yeryüzü şekillerini not aldım. Ardından istediği binanın özelliklerini aldığım not kağıdını çekmeceden aldım. Bilgisayarı kapattım. Aklımda oluşan bir binayı gelişigüzel karaladım.

Ayak sesleri ofisimde dolaşıyordu. Kapının birden açılmasıyla kafamı hafifçe kapıya çevirdim. Kaya tam olarak karşımdaydı. Dönen sandalyemden kalktım ve siyah eteğimi düzelttim. Ellerimi önümde birleştirdim. Gözleriyle beni inceledi ve gardını indirdi.

"Ela, sorun ne?" Dediğinde, sinirden titrememek adına elimi tırnaklıyordum. Derin bir nefes aldım.

"Sorun yok Kaya Bey, dosyalar gelmediyse mail olarak hemen atabilirim." Dediğimde bana doğru birkaç adım attı. Geriye doğru adım atarak mesafemi korudum. 2. Kişi olma Ela, asla yedek planda olma.

"Melodi sana bir şey yaptı değil mi?" Dediğinde başımı onaylamaz şekilde salladım. İşaret parmağımla göğsüne iki bastırdım. Her bastırışımda güçlü ve yapılı bedeni geriye doğru ilerliyordu.

"Sen yaptın." Dediğimde şaşkınlıkla gözleri aralandı. Kravatını gevşetti ve omuzlarımdan beni tuttu. Göz temasını bozmamak adına kafamı kaldırdığımda ne olduğunu anlatmamı isteyen bakışlarıyla karşılaştım. "Melodi çiçekleri seviyor, değil mi?" Düşük ses tonumla sorduğum soruyla anlamaz bir şekilde bana bakıyordu.

"Melodi'yi nereden biliyorsun? Neden bana bu kadar yakınken bana bu kadar uzaksın bilmiyorum, lütfen ne olduğunu anlat bana." Adeta yalvarıyordu. Belki hâlâ unutamamıştır. Belki seni sadece yara bandı olarak kullanacaktır.

"Dün akşam yanıma geldin, kötüyüm dedin bana. Sarıldım, sana kahve yaptım. Hatırlamıyor musun?" Dediğimde şaşkınlıkla bana bakıyordu. Hatırlamıyordu, kahretsin ki hatırlamıyordu. "BANA SARILDIN, BENİM GÖZÜMDEN ÖPTÜN!" Sesim yükselmişti. Başını onaylamaz şekilde salladı. Hatırlamıyordu. "Ama beni Melodi sanarak yaptın bunları."