Gmail Hatası|Texting

2.0

Hızlıca olduğum yerden kalktım ve üstümü düzeltip kapıya doğru ilerledim. Annemin elindeki valizi hızlıca aldım.

"Annemm!" Dedim ve sıkıca sarıldım. Annem de aynı şekilde sıkıca bana sarılmıştı. "Anne ama erken geldiniz?"

"Olsun kızım, misafirin mi vardı?" Dediğinde başımı onaylar şekilde salladım. Gözlerini kocaman açtı. "Melis mi?"

"Hayır..." Dedim ve Emre'nin omzunu sıvazladım. "Sizi tanıştırmayı düşünüyorum." Arkamda hissettiğim bedenle arkamı dönmeden edemedim. Kaya tam olarak arkamdaydı. Hızlıca anneme yaklaştı.

"Efendim elinizi öpeyim." Dedi ve annemle babamın sırayla elini öptü. Gülümseyerek onlara baktığımda Emre beni dürttü, kafamı ona çevirdim.

"Lan annenlerle tanıştıracak kadar ciddiyse ben neden 10 dakika önce öğreniyorum?" Dedi sinirle fısıldayarak. Ee haklı.

"Kanka cidden ortalık çok karışık. Söz sen ve Melis'le bunu konuşacağım. Çilekli milkshake de benden olacak." Dediğimde hızlıca beni onayladı ve kafasını önüne çevirdi. Beni asla zor durumda bırakmazdı. Bunun için Emre'ye minnettar olmalıydım.

"Ben gitsem iyi olacak, siz de yol yorgunusunuz." Dedi Kaya mahçup bir şekilde. Bu adamın böyle tavırları var mıydı be? Kafasını bana çevirdi. İki saniyelik bir göz temasından sonra Emre'ye döndü ve Emre'yle vedalaştı. Bana sadece küçük bir bakış attı ve uzaklaştı. Kapıyı kapattım ve annemin valizini misafir odasına götürdüm. Annemler salona gittiğinde bana soracağı milyonlarca soruları sormak için gelmemi bekliyordu. Valizi bıraktıktan sonra hızlıca mutfağa ilerledim ve çayı demlenmesi için ocağa bırakıp yanlarına geldim.

"Kızım, o oğlan arkadaşın mı?" Ağzımdan laf almaya çalışıyordu. Başımı onaylamaz şekilde salladım. Bakışlarımla Emre'ye gösterdim.

"Emre'nin işinden arkadaşı, Melis'in de patronu." Dediğimde Emre bana bakıyordu. Ne çevirdiğimi anlamaya çalışıyordu. Sessiz kalmasını söyleyen bakışlar attığımda bakışlarını anneme ss çevirdi ve beni onayladı. Beni asla zor durumda bırakmazdı. Tabakta kalan börekleri aldım ve mutfağa bıraktım. Çay da demlenmişti. Hızlıca 4 bardağa doldurdum ve tepsiyle götürdüm.

"Teşekkür ederim kızım." Dedi babam gülümseyerek, gülümseyerek karşılık verdim ve Emre'nin yanına oturdum. Kolunu omzuma attı ve annemlerle derin bir sohbete başladılar. Cebimden telefonumu çıkardım ve Kaya ile olan sohbete girdim.

-💬-

Ela: Neden birden çekip gittin? -_-

Ela: Annemlerle tanıştıracaktım.

Kaya Bey: Bilemiyorum.

Kaya Bey: Gerildim.

Kaya Bey: Üzgünüm bir anda gitmemeliydim ama,

Kaya Bey: Yapamayacağım.

Ela: İğne olacak çocuk gibi ne demek yapamayacağım? Zorlayan yok ki.

Kaya Bey: Seni utandırdım ama.

Ela: Sorun yok.

Ela: Yarın işte görüşürüz Kaya.

Kaya Bey: Annenler var, gelme.

Ela: Sorun yok. Geleceğim.

Kaya Bey: Pekâlâ. Tekrardan üzgünüm. (Görüldü.)

Kaya Bey: Kızgın olduğunu biliyorum. Ama halledeceğim.

Ela: Resmen kaçtın Kaya.

Kaya Bey: Özür dilerim. Yarın telafi etsem?

Ela: Annemlere Emre'nin işten arkadaşı diye tanıttım.

Kaya Bey: Ne? (Görüldü.)

Kaya Bey: Neden böyle dedin ki?

Ela: Neden evden kaçar gibi gittin? (Görüldü.)