MELEK KARİNESİ | TEXTİNG

53. Bölüm

Yorum yapmayı ve yıldızlamayı unutmayın<3

Asya: Sınırı aştığını düşünmüyorum zaten Özgür rahat olabilirsin.

Özgür: O zaman anonim olayındaki sinirinde geçti.

Asya: Bu sözlerimden bunu nasıl çıkardın bilmiyorum ama evet geçti.

Özgür: Yess bee.

Asya: Sakin ol.

Özgür: Tamam tamam. Soruyorum o zaman.

Asya: Bekliyorum.

Özgür: Okulu bahane ederek Bursa dan geldiğini söylemiştin. Benim bir katkım var mıydı?

Asya: Sadece senin için yazdım okulu. Çünkü başka okullara gitmek için bir sebebim yoktu.

Özgür: Sana ergen dediğim de niye sinirlenmiştin?

Asya: Seninle kısa bir diyalog yaşamıştım ve o sıra bana ergen muhabbeti bunlar diyip gitmiştin.

Özgür: Asıl ben ergenlik yapmışım. Özür dilerim.

Asya: Önemli değil.

Özgür: Sırada ki soru o zaman. Bursunu kesildiğinde babanın kızdığını söylemiştin ama sanki beklediğin bu değildi.

Asya: Babamla ilişkimiz bir aile ortamı gibi değil. Ben onun zaten başarı mekanizmasıydım. Eğitimim için mecbur ödemeye devam etti.

Özgür: Bu konu da en büyük ömrüm aslında. Başarına engel oldum.

Asya: Kendim isteyerek yaptım Özgür. Evet senin içindi ama senin yüzünden değildi.

Özgür: Ses kaydına neden büyük tepki verdin.

Asya: Seni unutmaya çalışırken ilk sesini unuttum. Sesini hatırlarsam başa dönerim diye korktum.

Özgür: Ben nefretinden sanmıştım.

Asya: Biz birbirimizi hiçbir zaman düzgün anlamadık zaten.

Özgür: O yüzden akılmadakileri soruyorum.

Asya: O yüzden sorduklarında cevap veriyorum.

Özgür: Peki.

Asya: Devam edebilirsin.

Özgür: Darp edildiğinde kendimi çok suçladım.

Asya: Bu soru mu?

Özgür: İtiraf diyelim. O şerefsizden seni koruyamadım. Özür dilerim.

Asya: Özgür kendini suçlu hissedecek şeyler arama bu da senin suçun değildi.

Özgür: Engel olamıyorum buna.

Asya: Sorularına devam et lütfen.

Özgür: Kereme aşık mıydın?

Asya: Hayır sadece hoşlantıydı ve o bile kısa sürdü.

Özgür: Peki bana aşık mıydın?

Asya: Evet.

Özgür: Aşk geçer mi peki?

Asya: Bilmem zamanla geçmez ama tükenir ve artık geçerliliğini yitirir.

Asya: Platonik olunca önüne geçilmez bir hal alıyor ama aşılıyor.

Özgür: Platonik değil. Ben sana aşığım o zaman olsa bu yine böyle olurdu.

Asya: Neden?

Özgür: Seni ilk tanımaya başladığımda bana karşı birinin ilk defa karşılıksız yardım ettiğini anlamıştım. Sonra yavaş yavaş dile getirilmeyen aşkın nasıl hissedileceğini fark ettim.

Özgür: Birini görmeden ilk defa bir şeyler hissettim. Minnet biraz da sevgi.

Asya: Sonra ne değişti.

Özgür: O görmediğim bir gün karşıma çıktı. O gün tamamlandım sanki. Saçların, beyaz tenin, meraklı bakışların hatta dahası benim için bir zamanlar attığına emin olduğum kalbin. Dedim tamam evimi buldum.

Asya: Aşk mıydı bu?

Özgür: Aşktı. Aşık olmuştum, aşk buydu, aşıktım ve aşığım.

Özgür: Deli gibi belki saçma diyeceğin kadar çok. Aşığım.