Benim Mucizem

32. BÖLÜM

Arkadaşlar öncelikle hepimize geçmiş olsun dileklerimi sunuyorum. Biliyorsunuz ki Türkiye son zamanlarda çok kötü günler geçiriyor.Allah hepimizin yardımcısı olsun. İnşallah bu günlerinde üstesinden hep birlikte gelicez. Afetzedeler yerine yardım eden yardımcı olan herkese teşekkür ediyorum.

Arkadaşlar uzun zamandır hesabıma giremiyordum. Ama bu günlerde kafa dağıtmak için buradan hikayeler okuyorum. Kendi hikayeme de bölüm atmak istedim. İnanın nasıl oldu ben de bilmiyorum. Bölümü daha yeni yazdım yani yedekte bölümlerim yok. İnşallah beğenirsiniz. Sizi birkaç dakikalığına da olsa iyi hissettirir umarım.

______________________________________

~Hatırlatma~

Poyraz'a baktığımda yüzündeki gülümsemesiyle bana bakıyordu. Gözlerinin içine bakınca bana beklentiyle baktığını fark ettim. Şimdi ne yapmam gerekiyor?

"İç ses! İç ses! Neredesin? Bana bir yardım etsen mi acaba? Ne desem ben şimdi bu adama?"

Allah'ım nasıl da bakıyor bana doğru. Ama bir terslik var. Bu adamın dudakları az önce yukarıya doğru bakıyordu. Niye aşağıya doğru eğildi?

"Neden acaba? Adama bir saattir bön bön bakıyorsun. Cevap versene kızım! "

"Ne diyeyim?"

"Küresel ısınmayı sor bakalım ne diyecek? "

"Tamam soruyorum bak."

"Ahhh! Birde soruyorum diyor! Kızım senin beyninde sorun mu var? Adam senden cevap bekliyor cevap! Anlatsana sende hislerini. Bak adam çat diye anlattı. Seni bekliyor. Garibim senin yüzünden ne hale geldi? Adam iki dakikada şekil değiştirdi. Bak bu fırsat ayağına bir daha gelmez. Kaçırma şu adamı."

"Aman be ne kızıyorsun? Sor dedin diye sorayım dedim, yemediğim laf kalmadı."

"Bana bak! Sen şu gül gibi adamı bir elinden kaçır bak o zaman ben sana nasıl musallat oluyorum. Bak hala bekliyor. Adam vazgeçecek şimdi kalacaksın ortada. Söyle artık!"

"Ne bağırıyorsun ya? Tamam söylüyorum."

Derin bir nefes aldım.

"Eee şey. Şimdi şöyle. Aslında... yani demek istediğim..."

Ben eveleyip gevelerken Poyraz konuştu.

"Toprak, boşuna eveleyip geveleme. Anladım ben."

"Gerçekten mi? Oh rahatladım bir anda. Eee şimdi ne olacak, ne yapıyoruz?"

Bakışlarını benden kaçırarak odada göz gezdirirken yüzü ifadesiz bir hal aldı. Ne oldu şimdi?

"Merak etme ben bir daha bu konuyu açıp seni rahatsız etmem. Seni zorlayacak değilim. Bu konuşma olmamış gibi davranırız."

"Anlamadım beni ne için zorlayacaksın ki? Hem ben neden rahatsız olacakmışım? Ben bir şey anlamadım."

"Tamam Toprak. Sorun değil. Ben sana karşı bir şeyler hissediyorum diye senin de bana karşılık vermek gibi bir zorunluluğun yok."

"Poyraz? Ne diyorsun anlamıyorum. Ne zorunluluğu? Dedim ya bende aynı şeyleri hissediyorum diye."

"Tamam Toprak. Ben ....."

Kafasını bir anda bana çevirdi. Hiih umarım boynu kırılmamıştır. Öyle hızlı hareket edilir mi?

Yüzüne baktığımda o ifadesiz yüzünün yerine gözleri ve ağzının şaşkınlıktan açıldığını fark ettim. Bu adam neye şaşırdı şimdi?