Benim Mucizem

24.BÖLÜM

Bu bölüm okuyan herkese gelsin 😊
_______________________________________

Evdeki tıkırtılarla başladım güne. Yataktan kalkıp banyoda rutin işlerimi halledip odadan çıktım. Mutfaktan tabak sesleri geliyordu. Birde konuşma sesleri. İçeriye girince Poyraz, Seda ve Edip'in mutfakta olduğunu gördüm. Seda ocaktaki tavayla ilgilenirken kurulu olan masada oturan Poyraz ve Edip birbirleriyle konuşuyordu. İçeriye girer girmez üçünün de bakışları beni buldu.

"Günaydın."

Seda neşeli sesiyle karşılamıştı beni.

"Günaydın."

Her ne kadar ben de Seda gibi cevap vermek için kendimi zorlansam da çekingenliğin etkisiyle sesim normal çıkmıştı.

"Otur bakalım masaya. Mis gibi menemen yaptım. Parmaklarınızı yiyeceksiniz."

O anda garip bir his bana daha önceden böyle bir şey yaşadığımı hissettirdi.

Sandalyeye oturup Poyraz ve Edip ile birbirimize günaydın dedikten sonra sustuk. Zaten iki dakika sonra da Seda ocağın altını kapatıp tavayı masanın ortasına bırakıp oturdu.

Masaya göz gezdirip ayaklandım.

"Ne oldu Toprak? Neden kalktın?"

"Şey menemen için tabak çıkartacaktım."

"Otur hadi menemen dediğin tavadan yenir. Hem öyle daha lezzetli olur."

Ne oldu bilmiyorum ama nedense bir anda başıma giren ufak ağrı ile parça parça görüntüler geldi gözümün önüne.

"Geldin mi Toprak? Ben de sen hazırlanırken bir şeyler yapayım dedim. Menemen yapıyorum. Seversin değil mi?"

"Aa... ama Poyraz bey siz neden yoruyorsunuz kendinizi? Ben zaten hazırlayacaktım."

Neler oluyordu? Poyraz?

" Menemen sever misin?"

"Severim."

"Tamam o zaman bir de benim menemenimi ye bakalım. Beğenecek misin?"

Poyraz bana menemen mi yapmıştı?

"Ne yapıyorsun Toprak?"

"Menemen için tabak çıkarıyorum Poyraz bey."

"Bırak şimdi tabağı falan. Menemen dediğin tavadan yenir. Gel hadi."

"Emin misiniz Poyraz bey?"

Menemen, tabak, Poyraz. Bütün bunlar gerçek mi?

Bacaklarımdaki güç bir anda çekildi. Kendimi bıraktığımda bir çift kol tuttu beni.

"Toprak!"

"Poyraz oturt sandalyeye. Edip su verir misin?"