Karısını kaybetmemek için her şeyi yapmaya hazır çok güçlü ve çok zengin bir adam...
Genç ve güzel bir kadın, 5 yıllık mutlu ve aşık evliliğinde tek burukluğu anne olamayacak olması...
Ve layık olmadığı kaderine boyun eğmeye mahkum, aşık olması ya...
Kahvesini yudumlayan adam merdivenlerden gelen ince sesle oraya döndü kafasını "Kim geldi Alya ab..."kendisini görmesiyle sözü yarıda kesilen kıza baktı, dağınık şekilde yaptığı ev topuzu ve minyon bedenine giydiği bol eşofmanıyla küçük bir çocuğa benziyordu
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kızın şaşkınlıkla açılan kocaman gözleri dikkatini çekmişti, anlaşılan küçük kızın konuşmaya niyeti yoktu, kahvesini masanın üzerine bırakıp sırtını koltuğa yaslayıp,bacağını diğerinin üzerine atan adam "Merhaba" dedi sert bir sesle, adamın sesindeki soğuklukla adeta üşüyen kız "M-merhaba"dedi ürkekçe "Otursana" deyip eliyle karşısındaki koltuğu gösterdi, adamın gösterdiği yerde en uca oturan kızın heyecandan elleri terlemeye başlamıştı. Kızın ürkekliği hoşuna gitmişti, sorun çıkaran tipe benzemiyordu "Yardımcının ismi neydi?" "Alya" "Alyaa!" "Buyrun Ateş bey" "Bize bir kahve daha getir, sonrada yukarı çık, yalnız bırak bizi" "Baş üstüne efendim" deyip giden kadının ardından tekrar kıza dönüp "Geç oldu ama tanışalım istedim, Ateş Arslanlı ben, zaten tanıyorsundur" "Tanıyorum" "Peki senin adın ne?" "Melek" ismi ona çok yakışıyor dedi içinden, o sırada Alya kahveleri getirmişti,Melek teşekkür ederken Ateş "gidebilirsin"deyip gönderdi kadını "Kaç yaşındasın sen?" "18" kafasını salladı adam resmen kardeşindende küçüktü bu kız ama çok üstünde durmadı nede olsa bir şey ifade etmiyordu bu kız onun için "Okuyormusun?" "Hayır" "Belli zaten pek hevesli olmadığın" ilk kez adamın yüzüne bakıp "Anlamadım?"dedi "18 yaşındasın güzelsin ama okumak yerine sırf çocuk doğurmak için evli bir adamla imam nikahıyla evlenip İstanbul'da lüks rezidansda yaşamak daha cazip geldi herhalde" adamın kılıçtan keskin sözleri kızın kalbini yaralamıştı bu nasıl bir önyargıydı nasıl bir kibirdi böyle daha tanımadığı biri hakkında nasıl böyle düşünebilir,tamam durumun iğrençliğinin oda farkındaydı ama o en azından yediği dayaklar ve aldığı tehditler yüzünden kabul etmişti peki ya kendisi niye kabul etmişti. "Ben bunların hiç birisini istemedim böyle olmasını istemedim, ben mecbur bırakırdım, yaşadığımız yeri sizde biliyorsunuz kız çocuklarına pekte söz hakkı düşmez" kızın ilk defa kekelemeden kurduğu uzun cümle adamda pek etki bırakmamıştı "Benim için çokta önemli değil aslında nasıl oldu neden oldu sen olmasan başkası olacaktı önemli olan aklı başında olup bana çok diklenmeyen biri olması"deyip kızı uyardı "Mecbur bırakırmış olmam sizin için bir şey ifade etmiyormu?" "Seninde dediğin gibi orda sana zaten söz hakkı tanımayacaktılar ben olmasam başkasıyla evlenecektin, yani zaten okumak senin için imkansız bir şeydi ama eğer istersen ben seni okuta bilirim"son söylediğiyle kızın siniri bir anda uçup gitti "Gerçektenmi?" Dedi masumca "Neden olmasın ama sende benim dediklerimi yapacaksın eğer anlaşırsak bu saçma durum ikimizinde hayrına çevire biliriz" adamın dediklerinden pek bir şey anlamasada okumak umudu yeşermişti içinde "Ben çok istiyorum, yani okumayı çok istiyorum" "Ben seni okutacam ama seninle küçük bir oyun oynayacağız, biliyorsun buraya niye geldiğini. Dedemle bir anlaşma yaptım sen hamile kalacaksın bende karımı alıp yurtdışına yerleşecem ama ben karını seviyorum ve ona ihanet etmek istemiyorum, seninse hamile kalman lazım, o yüzden de sen 2 ay sonra yalandan hamileyim diyeceksin biz yurtdışına gideceğiz, ben senin okul işini hemen hall edecem özel derslerle en iyi hocalarla ders sezonu açılana kadar istediğin üniversitede istediğin fakültede okuyacaksın" kız adamın söyledikleriyle şoka girmişti resmen tamam güzel şeyler söylüyordu ama çok fazla tutarsızlık vardı nasıl olacaktı bunlar, aklında bir sürü soru işareti vardı. "Peki ya sonra?" "Sonra, sen bir kaç ay sonra bebeği düşüreceksin hastane, doktor hepsini ben hall edecem zaten annemle gideceksin doktora falan hepsi senin hamile olduğunu doğrulayacak" "Annenizdemi oyunun içinde?" "Hayır onun bir şeyden haberi yok oda inanacak, bebek düştükten sonra sen başka eve taşınacaksın sana gizli bir ev tutacam orda yaşayacaksın maddi açıdan zorluk çekmeyeceksin istersen işde bulurum sana" "Peki ya bebek düştükten sonra beni Mardin'e göndermek isterlerse?" "O zaman ben gelip seni alacam zaten başka eve yerleştirecem onlarda karışamayacaklar benim almama,ayrıca bu imam nikahınıda bozup kendi hayatlarımıza bakacağız. Anlaşılmayan bir şey?" "Yok" dedi kız böyle bir adamı kendisine bu kadar aşık eden kadını merak etmişti "O zaman anlaştık mı?" Hiç düşünmeden "anlaştık" dedi. Kızın onaylamasıyla derin bir nefes alan adam ayağa kalkıp "Anlaştığımıza göre ben gideyim o zaman, yarın bir kaç öğretmen gelecek seninle ilgilenmeye"telefonunu kıza verip "numaranı yaz sana saati falan atacam, ha bide konuştuklarımızı kimse bilmeyecek"dedi telefonu eline alan kız numarasını kayd edip geri verdi. Adam tam gidecekken aklına bir şey gelmiş gibi arkasını dönüp "Sakın..sakın yanlış duygulara kapılma" deyip çıktı evden. Yanlış duygulara kapılma mı? Ne demek istediki? Anlamamıştı kız o an ama anlayacaktı anladığındada çok geç olacaktı maalesef. Alya kapanan kapıyla Ateşin gittiğini anlayıp aşağı indi "Melek, noldu canım yüzün bembeyaz olmuş kötü bir şeymi söyledi Ateş bey?" "Yok abla kötü bir şey söylemedi aksine iyi şeyler söyledi" "Ee yüzün niye böyle" "Yorgunum ya uzanacak biraz" deyip kaçar adımlarla odasına giden kızın dediklerinden hiç bir şey anlamayan kadın " hayırlısı" deyip işinin başına döndü.
