" အော် မင်းက အိမ်မပိုင်တဲ့ ကလေးမလေးပဲ စိတ်ချ တို့မပြောပါဘူးကွာ ဒီအတိုင်းလမ်းကြုံလို့ လိုက်ပို့ပေးတာ ဟုတ်ပြီလား"
" ထပ်ပြီးကျေးဇူးတင်ရပြန်ပြီ ဒေါက်တာရယ် "
"မင်းသာ ကိုယ့်ကိုကိုယ် သေချာဂရုစိုက် ကြားလား"
"ဟုတ်ကဲ့ရှင့် ... "
"အစားအသောက်ကိုလည်း အားဖြစ်မယ့်ဟာတွေစား အပူအစပ်တွေ သိပ်မစားနဲ့နော် " ဒေါက်တာက ကားမောင်းရင်းတစ်ဖက် ကျွန်မကို စိတ်ပူနေသည်မှာ ချစ်စရာကောင်းလွန်းလှသည် ၊ သူပြောသလို သူက ဆရာဝန်မို့ တာဝန်အရ ဂရုစိုက်နေတယ်ဆိုရအောင် ကျွန်မကို ဂရုစိုက်ဖို့ သူ့ကိုဘယ်သူကမှ တာဝန်မပေးထားပါ
ဒီလ်ိုနဲ့ ကျွန်မတို့ခြံရှေ့လေးကို ရောက်လာပြီးဖြစ်သည် ၊ ကျွန်မက မေမေ့ကို ဖုန်းကြိုဆက်ထားသဖြင့် မေမေက ဒေါက်တာကို ထွက်ကြိုကာ အိမ်ထဲသို့ ခေါ်လေတော့သည်
ဒေါက်တာက ကျွန်မ အမအလတ်နဲ့ တော်တော်လေဖြောင့်နေသည် ၊ အော် ဒါကြောင့်သူမက ကျွန်မကို ကလေးမ လို့ခေါ်နေတာနေမယ် ကျွန်မအမအလတ်နဲ့ ကျွန်မနဲ့ယှဉ်ရင် လုံးဝတစ်ခြားစီ သူကရင့်ကျက်တယ် တည်ငြိမ်တယ်
ကျွန်မကကျ ရင့်ကျက်ချင်ယောင်အတင်းဆောင်ထားရတဲ့အပြင် စိတ်ကလည်းဂနာမငြိမ်လှပါ
"ဒေါက်တာ တစ်ယောက်ထဲ ပြန်ရတာနောက်ကျနေလိမ့်မယ် မေမေတို့ရယ် .... " ကျွန်မတောင် စကားစဖြတ်ရတဲ့အထိ စကားကောင်းနေကြတော့သည်
"အားလုံး ကျွန်မပြန်လိုက်ပါအုံးမယ်နော် ... ကလေးမ တစ်ယောက်က အတင်းနှင်နေပြီမို့" ဟုဆိုကာ ကျွန်မအား မျက်စောင်းလေးထိုးရင်းပြောသွားလေသည်
"နောက်လည်း ဝင်ဝင်လာနော် ဒေါက်တာ " မေမေက ဆိုလိုက်လေသည်
"ဟုတ်ကဲ့ပါ အမရယ် " လို့ဆိုပြီး ကျွန်မက ခြံတံခါးဝအထိ လိုက်ပို့မည်အလုပ်
"မင်းလိုက်မပို့နဲ့တော့ အပြင်မှာအေးတယ် သွားနားတော့ "ဟု ဆိုရင်း ကျွန်မခေါင်းလေးကို နောက်တစ်ကြိမ် ပွတ်ပေးရင်း ကပ်တိုးလေး ဂရုစိုက်သွားပြန်ပါရော ....
ဒီလိုနဲ့ ကျွန်မလည်း ခြေလက်သန့်စင်ပြီး အိပ်ရာထဲ၌ ဖုန်းသုံးနေရင်း သူမဖုန်းနံပါတ်လေးကို ဒေါက်တာ လို့ contact မှတ်လိုက်ပြီး ဖုန်းခေါ်ချင်စိတ် ချက်ချင်းဖြစ်သွားလေသည် ...
အချိန်အားဖြင့် ကိုးနာရီခွဲ စောသေးသည် ၊ ကျွန်မခေါ်လိုက်ရင် သူမ အနှောင့်အယှက်များ ဖြစ်သွားမလား ၊ ကျွန်မကို တစ်မျိုးများထင်သွားမလား စိုးရိမ်နေသော်လည်း ခေါ်ချင်စိတ်က အရမ်းပြင်းပြနေသောကြောင့် ဒေါက်တာဆိုသော နံပါတ်လေးကို နှိပ်လိုက်သည်
ဖုန်းဝင်သွားတာနှင့်အတူ ကျွန်မရင်ခုန်သံတွေ ပိုကျယ်လာသည်
"ဟယ်လို ကလေးမ .... " သူမ ဖုန်းစကိုင်လိုက်တာနဲ့ အက်လိုလေး ထူးတော့ ကျွန်မပြုံးမိသွားတယ်
"ဒေါက်တာ ဖုန်းပြောလို့ အားရဲ့လားဟင် "
"အားပါတယ် ကလေးမရဲ့ မင်းပြောချင်တာ ပြောလို့ရပါတယ်ကွ"
"ဒ်ီနေ့အတွက် အစစအရာရာ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ဒေါက်တာ"
"အိုး မင်းကျေးဇူးတင်ပါတယ်ပဲ ပြောနေ မင်းတို့ကိုကျေးဇူးတစ်ကယ်တင်ရင် ကိုယ့်ကိုကိုယ် အားရှိအောင် မြန်မြန်လုပ် ပြီးရင်တို့ကို မြန်မြန် မုန့်လိုက်ကျွေး ဟုတ်ပြီလား "
"ဟုတ်ကဲ့ပါ ဒေါက်တာ "လို့ပြောပြီး ကျွန်မ ဘာစကားမှ ဆက်မပြောမိဘဲ တ်ိတ်ဆိတ်သွားသည် ဒေါက်တာက ခဏကြာတော့
"မင်း ဒီညစောအိပ်ရမယ်နော် နောက််မကျစေနဲ့ ကြားလား ကလေးမ "
"ဟုတ်ကဲ့ပါ ဒေါက်တာ "ကျွန်မ ဒါပဲပြောထွက်သည်
"မင်း ဟုတ်ကဲ့ပါ ဟုတ်ကဲ့ပါ ပဲပြောနေတော့မှာလား "
"မဟုတ်ပါဘူး ဒေါက်တာကို မေးချင်တာတော့ ရှိပါတယ် မမေးရဲလ်ို့ရှင့်"
"ဘာမေးချင်တာ ပြောပါ ကလေးမ"
"ဒေါက်တာက အသက်ဘယ်လောက်ရှိပြီလဲဟင်" ကျွန်မမေးခွန်းကို ကြားပြီးနောက် ရယ်ကျဲကျဲအသံနှင့် ...
" ဘာများလဲလို့ မင်းမှန်းကြည့်လေ ကလေးမရဲ့ .... တို့အသက်ကို ဘယ်လောက်လို့ထင်တာ "
"နှင်း အဲ့လိုတွေ မထင်တတ်ဘူး ဒေါက်တာ ဒေါက်တာ မပြောချင်လည်း နှင်းမမေးတော့ပါဘူး" ဟု ကျွန်မ ဆူပွပွအသံလေးနှင့်ဆိုလိုက်သောအခါ
"တို့အသက်က ၃၉ ထဲမှာပါ အခုလာမယ့် June ဆို ပြည့်ပြီ "
"ဒေါက်တာက အာ့ဆို နှင်း အမအလတ်ထက် တစ်နှစ်လောက်တောင် ငယ်အုံးမယ် "
"ဟုတ်လား မင်းအမအလတ်က ပိုနုတာပေါ့"
"ဟုတ်ပါဘူး ဒေါက်တာက ပိုချစ်ဖို့ကောင်းတာပေါ့ " ဟု ကျွန်မ လွှတ်ခနဲ ပါးစပ်မှ ထွက်သွားလေသည်
"အော် တို့က ချစ်ဖို့ကောင်းတယ်ဟုတ်လား နှင်းဧကရီဖြူ " သဘောကျသော အသံလေးဖြင့် ကျွန်မအား ထပ်မေးလေသည်
ကျွန်မလည်း ရှက်ယမ်းယမ်းပြီး "နောက်ကျနေပြီ ဒေါက်တာ အိပ်တော့နော် ကျွန်မဖုန်းချလိုက်တော့မယ် bye " လို့ပြောပြီး သူမအပြောကို မစောင့်ဘဲ တန်းချလိုက်သည်။
အပိုင်းသစ်မျှော် ______
YOU ARE READING
ဘုရားကပေးတဲ့ ဆုလာဘ်
Romansaမင်းကအချစ်ဦးမဟုတ်ခဲ့ပေမယ့် အချစ်ဆုံးနဲ့ နောက်ဆုံးအချစ်ပါ ........ ဒေါ်မြသန္တာကျော် ကျွန်မအတွက်တော့ ဒေါက်တာက အစဦးနဲ့ အဆုံးသတ်ပါပဲ ........ နှင်းဧကရီဖြူ
