Daddy || TaeKook

'Five

İyi okumalar💫

Jungkook bu büyük evde tam 1 hafta geçirmişti. Bu bir haftada Eunbin Jungkook'a daha da düşkün hâle gelmişti. Jungkook da Eunbin'i kendi çocuğu gibi sevmeye başlamıştı. Taehyung ile yine aynıydı durumları. Jungkook ne zaman küçük bebek ile ilgilenirken ne zaman arkasını dönse hep Taehyung ellerini göğsünde birleştirmiş yarım gülümsemesi ile onları izliyordu. Jungkook, Taehyung'a karşı hiç birşey hissetmemesine rağmen ne zaman Taehyung'un ağzından kendi ismini veya ona yakınlaştığı zaman hızlı atan kalbine engel olmuyordu...

Jungkook aldığı sıcak duştan sonra üstüne siyah saten gömleği ve altına giydiği siyah pantolonunu boy aynasından süzerek dağınık saçlarını elleriyle düzeltti. Hazır olduğunu anlayarak odasından çıkarak uyandığını düşündüğü bebeğinin odasına doğru ilerledi.

Merdivenlerden çıkarak karşısına çıkan ilk odaya girerek beşiğin kenarlarından tutunarak ayağa kalkan küçük bebeğe doğru ilerledi. Küçük bebekte Jungkook'u fark edince olduğu yerde çırpınmaya ve çığlıklar atmaya başladı.

"Günaydın, bebeğim~" diyerek Jungkook' Eunbin'nin dolgun yanaklarına dudaklarını bastırdı. Geri çekilip Eunbin'e baktığında Eunbin de Jungkook'un yanağından öpmek ister gibi ona yaklaşmaya çalışıyordu.

Jungkook küçük bebeğin ne istediğini anlayarak yüzünü Eunbin'e doğru yaklaştırdı. Eunbin, tükürükleriyle Jungkook'un yanağına dudaklarını bastırdı.

Jungkook geriye çekilerek kocaman bir kahkaha attı. O sırada Jungkook arkasında hissettiği hareketler ile arkasını döneceği zaman beline dolanan kol ile olduğu yerde durdu. Kalbi yine hızlı hızlı atmaya başladığında nefes almayı unutmuştu.

Taehyung mutfağa ineceği zaman oğlunun odasından gelen kahkaha sesleriyle merdivenlerden inmeyi eş geçmiş oğlunun odasına girmişti. Oğlu Jungkook'un yanaklarına dudaklarını bastırıyor kahkaha atıyorlardı.

Taehyung şimdi ise Jungkook'un kızları bile kıskandıran ince beline kolunu sararak parmak uçları ile belini okşuyordu. Elinin altındaki beden kasılmaya başladığını fark etti. Eğilerek oğlunun kısa siyah saçlarına ve yanaklarını öpmeye başlamıştı. Oğlu ellerini havada çırparak babasının kucağına gitmek istiyordu.

Jungkook kendine gelerek babasının kucağına gitmek isteyen bebeği Taehyung'a doğru uzattı. Taehyung yüzündeki gülümseme solmadan oğlunu kucağına aldı.

"Ah ben de Eunbin'nin mamasını hazırlayayım." diyerek Jungkook küçük bebeğin odasından çıktı.

Kapıyı kapatarak içeride tuttuğu nefesini verdi. Hızlı atan kalbinin üstüne elini koyarak soluklanmaya başladı. Maraton koşusunda hissetmişti kendisini.

Nefesleri düzene girdiğinde merdivenlerden inerek mutfağa girdi. Aşçı Jin hyung'u görünce yüzündeki kocamn gülümseme ile "Günaydın hyung!" diyerek buzdolabından sütü alarak tezgâhın üstüne koydu.

"Sana da günaydın Jungkook" dedi Jin Jungkook gibi kocaman gülümseyerek.

Jungkook sütü cezveye boşalttı ve cezveyi de ocağın üstüne koyarak ısınmasını bekledi. O sırada mutfağa çöken sessizliği Jin bozmuştu.

"Bu akşam bay Kim'in misafirleri gelecek."

Jungkook yere diktiği bakışlarını Jin'e çevirerek, "Ee?" diye sordu.

Jin sıkıntılı nefes vererek elindeki bıçağı tezgaha bırakarak tezgaha yaslanan Jungkook'a döndü, "Eunbin'i sakın odasından çıkarma. Gelecek olan misafirler Taehyung'un arasının iyi olmadığı ortaklardan birisi. Eunbin'i görürlerse Taehyung'u tehdit ederler o yüzden sakın odasından çıkarma" dedi ve önüne dönerek bıçağı tekrar eline alarak domatesleri kesmeye devam etti, "Aslında bu uyarıyı bay Kim'in sana yapması gerekiyordu ama seni uyarmam için bana söyledi" dedi.

"Ah anladım. Tamam Hyung dikkatli oluruz" dedi ve ocağın üstünde kaynayan sütü biberona koyarak biraz soğuması için masanın üstüne koyarak Eunbin'i almak için üst kata çıktı.

Eunbin'nin odasına girdiğinde orda olmadığını görünce geri çıkarak koridorun sonundaki kapısı açık olan odadan gelen sevinç çığlıklarına doğru yürüdü. Açık olan kapıdan içeriye girerek yatağın üstüne yatan iki bedene bakarak yüzünde gülümseme oluştu.

Taehyung oğlunu yatağa yatırmış karnını gıdıklıyor oğlun sevinç çığlıkları odaya doluyordu. Küçük bebek her saniye attığı kahkaları daha da artarak Taehyung biraz geriye çekilerek oğlunun yanağına dudaklarını bastırdı.

Küçük bebeğin kahkahaları az da olsa yavaşlamış babasının arkasındaki Jungkook'u görünce ellerini havada çırparak çığlık atmaya başladı.

Taehyung oğlunun baktığı yere kafasını çevirerek bakınca Jungkook'un ikisine de gülerek baktığını gördü. Taehyung, "Gelsene Jeon" dedi.

Jungkook olduğu yerde donarak Taehyung'a bakarak Taehyung hâlâ ona bakmaya devam ederken Jungkook yatağa yaklaşarak yatağın üstüne oturdu çekinerek.

Eunbin büyük siyah gözlerini Jungkook'dan ayırmıyordu. Jungkook küçük bebeğe yaklaşarak kokusunu içine çekerek yanağına küçük bir öpücük bıraktı. Eunbin de Jungkook'a yaklaşarak tükürükleriyle birlikte dudaklarını yanağına bastırdı. Jungkook kahkaha atarak geriye çekildi.

Taehyung dudaklarını hafifçe büzerek, "Babaya yok mu oğlum?" dedi. Küçük bebek babasının da yanağına tükürükleriyle dudaklarını bastırdı. Taehyung kahkahalar atarak geriye çekildi ve oğlunun yanağına kocamn bir öpücük bıraktı.

Jungkook, Taehyung'un bu hallerine ilk kez şahit olduğu için garip hissetsede o da güldü. Her zaman soğuk yüzüyle gezen Taehyung oğlunun yanında pamuk gibi birisi oluyordu. Taehyung da kocaman gülümsemesi ile oğlu ve Jungkook'a bakıyordu.

"Benim küçük Eunbin'm acıkmış mı?" dedi Jungkook küçük bebeği yataktan kaldırarak kucağına alarak.

Küçük bebek ellerini yumruk haline getirerek ağınıza sokmaya çalışırken küçük kahkahalar atıyordu.

Jungkook ayağa kalkarak, "O zaman istikamet mutfak" diyerek hızlı adımlarla Taehyung'un odasından çıktı.

Taehyung da ayağa kalkarak, "Hey! Benim oğlumu benden alamazsın" diyerek peşlerinden koşmaya başladı.

Jungkook önden kucağındaki bebekle koşarken küçük bebekte çığlık atarak kahkalar atıyordu etrafa.

Jungkook merdivenlerden inerken, "Aldım bile Bay Kim!" diyerek mutfağa girdi.

•
•
•
•
•
•
Herkese selamün hello!

Nasılsınız? Umarım bu bölümü beğenirsiniz. Bir sonraki bölümü biraz aksiyonlu yazacağım. Malûm, misafirlerimiz geliyor;))

Kendinize iyi bakın!

See you later...🍡