Daddy || TaeKook

'Eight

Iyi okumalar...💫

Depoda yankılanan silah sesiyle beraber büyük depo kapısı açılarak içeriye siyah takım elbiseli adamlar girmişti. Korumalardan birisi elindeki silahla beraber yaklaşıyordu, "Beyninin parçalanmasını istemiyorsan, uzaklaş!"

Bay Choi, saçlarımdan pis ellerini çekerek çöktüğü yerden ayağa kalktı. Ellerini pantolonunun ceplerine sıkıştırarak yüzündeki gülümseme ile sakın görünmeye çalışıyordu. "Hoşgeldiniz. Nerede kaldınız vallahi gözlerimiz yollarda kaldı." iğrenç gülümsemesi daha büyürken, "Aa biricik tuvaletim Kim Taehyung nerede-" sözünü kesen şey iki gözünün ortasına yediği mermi oldu. Bay Choi, alnından akan kanlar ile olduğu yere yığıldı. Etraftaki korumalar da teker teker yere yığılmış acı içinde inliyorlardı.

Jungkook, olduğu yerde geriye doğru sürünerek sırtını sert duvara yaslayarak, kafasını dizlerinin üzerine koydu. Gözünden akan yaşlar bardaktan boşalır gibi biri akmadan diğerleri akıyordu. Şu an aklında sadece oğlu vardı. Jungkook'un kısa zamanda alıştığı biricik oğlu...

"Jungkook!"

Taehyung elindeki silaha sıkı sıkı sarılmış depoya girdi. Gözü önce yerde yatan bay Choi sonra da Jungkook'u bulmuştu. Duvarın dibinde hıçkırarak ağlayan tavşanı görünce silahı beline yerleştirerek, Jungkook'un yanına koştu.

Taehyung, Jungkook'un önüne çökmüş kafasını dizlerinden kaldırarak yüzünü ellerinin arasına aldı. "İyi misin, güzelim?" diye sordu.

Jungkook, önce kendine sordu iyi miyim diye. Ağlamaktan konuşamıyor dudaklarından sadece, "Oğlum..." kelimesi çıkmıştı.

Taehyung, Jungkook'un ensesinden tutarak onu omzuna yaslayarak sarıldı. "Oğlumuz iyi, güzelim. Arabada bizi bekliyor" dedi.

Jungkook kafasını sallayarak ayağa kalktı. Bacakları lastikten yapılmış gibi titriyor elleri de onlara ayak uyduruyordu. Taehyung, Jungkook'un ince beline kolunu sararak depodan çıkmak için yürümeye başladılar. Deponun hemen girişindeki siyah arabalarına bindiler. Jungkook'un gözleri direk ön koltuktaki korumanın kucağındaki oğluna gitti.

"Bebeğim..."

Küçük bebek, Jungkook'un sesini duyunca ellerini ve bacaklarını çırparak gülmeye başlamıştı. Öndeki koruma Eunbin'i Jungkook'a vererek geri önüne döndü.

Jungkook kucağındaki küçük bebeğin saçlarını kokluyor ve öpücükler bırakıyordu. Bebek durumundan memnun olmuş kahkahaları artmaya başladı. Jungkook tanrıya yüzlerce oğluna kavuştuğu için şükürler diliyordu. Göz yaşları tekrardan akmaya başladı. Ama bu sefer oğluna sapa sağlam kavuştuğu içindi.

Taehyung bu görüntü ile yüzünde gülümseme oluşmuştu. Oğlunun Jungkook'a bu kadar kısa sürede alışması Taehyung'u memnun ediyordu. Taehyung eğilerek oğlunun saçlarını öpücükler bıraktı.

"Tanrıya şükürler olsun ki iyisiniz..."

-

Jungkook kucağında uyuyan bebeği arabadan inen Taehyung'a uzatmıştı. Taehyung da oğlunun uyanmamasına özen göstererek dikkatlice kucağına aldı. Jungkook da arabadan indikten sonra Taehyung'un arkasından eve doğru yürümeye başladı. Büyük evin kapısı hizmetçiler den birisi tarafından açıldı.

Taehyung kucağındaki bebek ile merdivenlerden çıkmaya başladı. Jungkook da arkalarından yürüyerek onun peşinden gitmeye başladı.

Taehyung tam odasına girecekken Jungkook'un sesiyle arkasını döndü.

"Bay Kim isterseniz Eunbin'i yatağına yatırayım."

Taehyung, Jungkook'un sorusunu es geçerek, "Bizimle uyu, Jeon" dedi.

Jungkook ilk başta Taehyung'un dediğini anlamamış sonradan parçalar yerine oturunca heyecandan terleyen ellerini üzerindeki pantolona sildi.

"Üstümü değiştirmem gerekiyor."

Taehyung ilk önce Jungkook'un üstünü süzmüş sonra da, "Gel hadi Jeon" diyerek odaya girdi.

Taehyung oğlunu yatağın ortasına yatırmış sonra da üstündeki gömleğin düğmelerini açmaya başladı. Jungkook gözlerini kocaman açmış Taehyung'un sırtındaki bıçak izlerinde sonra da ince beli ve kaslı kollarında gözlerini gezdirdi. Gerçekten inanılmaz gözüküyordu.

Taehyung arkasını dönerek kaslarını inceleyen çocuğa bakarak hafifçe güldü. "Dokunmak ister misin, Jeon?" diye sordu.

Jungkook kendine gelerek arkasına döndü, "Ah hayır! Yanlış anladınız bay Kim! Size bakmıyordum! Gerçekten bunu da nereden çıkardınız!" telaşla konuşmaya başladı.

Taehyung gülerek altındaki pantolonundan da kurtularak siyah pijamasını giyerek yatağa uzandı. Jungkook'a baktığında yine arkası dönük elleriyle gözlerini kapatarak durduğunu gördü. Onun bu tatlı haline gülerek, "Gelsene hadi, Jeon" dedi.

Jungkook arkasına dönerek yatakta üstü çıplak yatan bedene bakarak yine arkasını döndü. "Bay Kim üstünüzü giyinir misiniz?" dedi.

"Kıyafetlerim ile uyumayı sevmiyorum, Jeon"

Jungkook onaylar şekilde mırıltılar bırakarak yatağa doğru yaklaştı. Oğlunun saçlarına öpücükler bırakarak yatağa uzandı. Taehyung onun bu hallerine gülerek, battaniyeyi Jungkook ve oğlunun üstüne örttü.

Taehyung sağ tarafta, Jungkook sol tarafta ve küçük bebekleri de ortalarında uyuyordu. Taehyung ilk önce oğlunun saçlarına öpücük bırakmış sonra da Jungkook'un siyah dalgalı saçlarına öpücük bıraktı. Jungkook'un kalbi yine hızlıca atmaya başlamıştı. Bütün kanı yanaklarına toplandığını hissetti. Taehyung, Jungkook'un kızaran yanaklarına bakarak güldü.

"İyi geceler, güzelim..."

"İyi geceler, bay Kim."

Jungkook kapanan gözlerine yenik düşerek bugün yaşadıklarını unutmak adına kalbini hızlandıran adamın kollarında uykusuna daldı...

•
•
•
•
•
•
Ayol yapamıyorum! Bölümleri uzatamıyorum!

Neyse yine de uzatmaya çalışacağım. Ben Deniz her şeyi yapabilirim 💪🏼
Deniz için fighting 💪🏼

Ee naberseniz?

Umarım beğenirsiniz bu bölümü içime sinmeyen yerler oldu ama yine de yayınladım.

Yeni karakterler ekleyeceğim ve artık Jeongguk ve Taehyung'un yakınlaşması gerekiyor!

Evet söyleyeceklerim bu kadar...

Hadi ben kaçar!

Görüşürüz!