Daddy || TaeKook

'Thirty

İyi okumalar:)

Taehyung ve Jungkook akşam üzeri doğum gününü mahveden misafiri yüzünden odalarından daha çıkmamışlardı. Taehyung biraz daha ağlamış ve içini Jungkook'a dökmüştü. Jungkook ise onu güzelce dinleyip sakinlesmesi için yardım ediyordu. Hatta Jungkook Taehyung'un travmaları sebebiyle ilaç tedavisi gördüğünü de öğrenmişti. Yaklaşık 1 saat uyuduktan sonra ikili aynı anda uyanmışlardı...

"Hazırsan hadi yemeğe inelim."

Jungkook elleri ile yeni yıkadığı nemli saçlarını karıştırarak şekil verdikten sonra yatağın üzerinde kendisini izleyen Taehyung'a döndü. Hafifçe gülümseyerek, "Hazırım" dedi.

Taehyung da zorla gülümseyerek yataktan kalkarak üzerindeki bordo gömleğinin yakalarını düzelterek yanına varan Jungkook'un beline elini yasladı. İkili arkalarında dağınık yataklarını bırakarak merdivenlere yöneldiler.

Jungkook merdivenlerden indikten sonra durmuştu. Taehyung da durunca kaşlarını çatarak sorgulayacı bakışlarını Jungkook'un yüzünde gezdirdi.

Jungkook ayak parmaklarının üzerinde yükselerek, Taehyung'un yumuşak kırmızı dudaklarına öpücük bıraktı.

"Daha iyisin değil mi, sevgilim?"

Taehyung kaşlarını düzelterek hafifçe gülümsedi. Kafasını aşağı yukarı sallayarak, "İyiyim, güzelim. Benim için endişelenme" dedi.

Jungkook hafifçe gülerek arkasını dönüp yemek odasının kapısından geçeceği sırada Jimin hızla kapıyı açıp kapattı.

Jungkook gülümsemesi yüzünden silindi. Çatık kaşları ile kendisini kapıya yaslayan Jimin'e baktı ve, "Ne oluyor hyung?" diye sordu.

Jimin güven vermek istercesine hafifçe gülümseyerek, "Hiç birşey, hiç birşey olmuyor. Aah düşündüm de bugün neden dışarıda yemek yemiyoruz? Yemekten sonra da güzel bir dondurma yiyip sahilde yürüyüş yaparız. Hem hesabı da Taehyung öder. Nasıl fikir?" dedi hızla konuşarak.

Taehyung sessizce, "Siktir oradan" diye mırıldandı.

Jungkook kaşlarını havaya kaldırarak, "Bu hava da mı?" diye sordu.

Jimin'nin kulağına camlara çarpan yağmur sesi doldu. İçinden kendine küfür ederken, "O zaman herkes odasında yesin" dedi.

"Hyung sen iyi değilsin galiba?"

Jimin hafifçe gülerek, "Ahhahah ilahi Kook neden iyi olmayacakmışım. İyiyim ben her zaman ki gibi" dedi.

Taehyung derin nefes alarak, "Hadi çok uzattınız. Çekil şuradan da geçelim, Jimin" dedi.

"Hayır!"

Taehyung kaşlarını çatarak, "Ne demek hayır? Çekil şuradan, Jimin" dedi sert sesiyle.

"Olmaz!"

"Jimin!"

"İstemiyorum girmeyin!"

"Benim evim!"

"Olabilir."

Taehyung, "Jimin! Sinirlendirme beni! Çekil şuradan!" diyerek kapının önüne kendini siper eden Jimin'nin ince kollarından tutarak geriye doğru savurdu. Yemek odasının büyük beyaz kapısını hızla açarak Jungkook ile içeriye girdi.

Taehyung tam da yemek masaya doğru gideceği sırada yemek masasının en başına kurulan kadını görünce olduğu yerde durdu.

"Senin hâlâ burada ne işin var?! Hâlâ ne yüzle benim soframa oturuyorsun?!"

Bayan Kim sol eli ile gözlerinin önüne düşen saçı yana doğru savurarak, kuruyan dudaklarını dili ile ıslattı.

"Hemen parlama Taehyung. Otur da konuşalım."

Jungkook, Taehyung'un yanında sallanan elini tuttu. Artık o da Taehyung sayesinde bayan Kim'in ne kadar şerefsiz bir kadın olduğunu anlamıştı.

Bayan Kim dirseklerini masaya yaslayarak birbirine geçirdi. Kırmızı ojeli ellerini çenesinin altına yerleştirdi ve, "Yalnız konuşalım" diyerek gözleri ile Jungkook'u inceledi. Jungkook kadının kendisini incelediğini görünce çatık kaşları ile kendisini Taehyung'un iri vücudunun arkasına saklamaya çalıştı.

"Jungkook benim sevgilim. Hatta yakın da eşim olacak. Ne diyeceksen onun yanında da söyle."

Bayan Kim hafifçe gülerek, "Sor bakalım bizim iznimiz var mı, Taehyung?" dedi.

Taehyung ani bir patlama ile, "Size sormadım! Siz benim ailem değilsiniz!" diye bağırdı.

Bayan Kim gülmesine son verdi. Hafifçe boğazını temizleyerek, "Her neyse her şeyin zamanı var. Elbette zamanı gelince bu konuları konuşacağız, oğlum. Ama benjm buraya gelme amacım bu değil," önünde duran su bardağına uzanarak bir yudum alarak peçete ile dudaklarının kenarlarını sildi, "Baban çok hasta, Taehyung" devam edeceği sırada Taehyung lafını kesti,

"O benim babam değil!"

Bayan Kim sabır diledikten sonra, "Her ne kadar kabul etmiyor olsan da o senin baban. Her neyse, baban hasta doktorlar fazla ömrünün olmadığını söylüyor," Taehyung tekrar lafa atlayarak,

"Bana ne! Gebersin şerefsiz!"

Bay Kim, "Taehyung!" diyerek onu onayladıktan sonra, "Daha lafım bitmedi... Babanın son dileği torununu görmek. Bak yine iyisin seni görmek istemiyor" dedi.

"Onun torunu yok! Anlamıyor musunuz siz?! Eunbin sizin torununuz falan değil! Şimdi defol git bu evden!"

Bayan Kim oturduğu yerden kalkarak elleri ile üzerindeki siyah elbisenin eteklerini düzelterek, "Hemen karar verme oğlum. Zamanında da bu yüzden kaybettin" diyerek imada bulundu.

Taehyung gözlerinin önüne çöken bulanık perde ile yumruk yapıp sıktığı elleri titremeye başladı. Jungkook hemen olayı fark edince hızla Taehyung'a döndü.

"Taehyung? İyi mısın?"

Taehyung titreyen dudaklarını sıkarak kafasını aşağı yukarı salladı, "İyiyim"

Jungkook elini Taehyung'un alnından akan teri silmek için uzanacağı sırada Taehyung titreyen dizlerini üzerine düşmüştü. Jungkook ağzından küçük bir çığlık kaçarak hemen yere çöktü.

"Taehyung!"

Taehyung sert zeminde boydan boya yatıyordu. Jungkook akmaya başlayan göz yaşları ile Taehyung'un kafasını avuçlarının arasına alarak sarsmaya başladı.

"Taehyung kapatma gözlerini, sevgilim!"

O sırada Jungkook yemek salonuna giren Yoongi ve Jimin'i görünce göz yaşlarını arasında bağırarak, "Arabayı hazırlasınlar!" dedi.

Jimin hemen koşarak bahçeye çıkarak Chen'e arabayı hazırlamasını söyledi. Yoongi de Taehyung yerde yatan bedenini Jungkook ile kaldırarak arabaya bindirdiler...

•
•
•
•
•
•
Selam!

Neredeyse 1 haftadır bölüm yayınlanıyorum. Bunun için hepinizden özür diliyorum. Performans ödevleri falan derken hiç bölüm yazamadım. Ve igrenc bir bölüm son yaptığımın da farkındayım (özür dilerim) diğer bölüm ins toparlayacağım. Yazım yanlışı varsa affola:'))

Final bölümü de yakındır.

Kendinize iyi bakın! 🙋🏻‍♀️