Если тебе кто-то нужен, это конец всему.
- - -
Seçimler, insana sunulan en acımasız seçenekler ve bencillikle alınan tek bir seçimden ibarettir.
Hayat hiç beklemediğiniz veya isteyip pişman olacağınız zamanlarda sunar önünüze seçimleri.Cevap vermek zordur zira diliniz tutulur, zihniniz şaşar, sarsılır ve en dibe düşersiniz lakin insanoğluyuz, dipte tutunmayı bırakın yaşamayı beceremeyiz.
Bencillerin oyununa katılır, karışırız bir nebze onlara, şehvetle seçimimizi bekleyenler seçimimizi duyduğu an alır hazzın en büyüğünü.Zira irisleri çarpar zevkle gülüşleri ise can alıcı bir kılıç oluverir.
Canınız yanmaya başlar, târumar olursunuz fakat her şey son bulmuştur, seçim olmuş, terk edilen seçenekle sizde ölmüş ardından kalan ufak kırıntınızla ilerlemeye çalışırsınız.Sonra geçen ömrünüz son bulur lakin kalır hep acı bir ukte kalpte fakat ne yazık ki artık nafile.
Yolun sonunda bir büfenin önünde durdum lakin kalbim öyle çok çarpıyordu ki şimdiye kadar nasıl kriz geçirmedi anlamadım.
Bedenim ise senin ayakların altında ezildi Amiral.Karanlık pis ve bulanık denizine atıldı.Her tarafımdan sivri dişli balıklar ısırdı, kanım karıştı denize lakin sen zevk aldın bundan.
Gözlerim kayboldu göz kapağımın ardında.Bembeyaz, irislerden yoksun bir göz, çamur rengi havaya dikti olmayan bakışlarını.Kıyafetlerim denizden yükselen pis kokuya karıştı.Bedenim ise denizin üstünde bir tahta parçasıymışcasına süzüldü öylece.
En çokta kulaklarımdan aktı kan lakin bunu yapan balıklar değil bizzat sendin.Söylediğin her sözden belki de, böylesine aktı durulmayan kanım.
"Beyefendi, iyi misiniz?"dedi sol yanımdan ses lakin kulağımda söylediğin acımasız laflar var Amiralim nasıl başka bir şey duyarım.
Bu sefer omzumdan sarsıldım hiddetle.Kafam sonunda kalktı dayandığı duvardan.
Karşımda gözleri parlak benden genç bir çocuk gördüm.
"İyi misiniz?"dedi.Kafamı sallamakla yetindim.
Yanıma oturdu belki de omzu değdi omzuma farketmedim.
"Belli ki ruhunuz çıkmış bedenizden, ne denli yakmışlarsa canınızı."dedi.Burnumdan güldüm dalga geçercesine.
Ruhum 9 yaşımda babam tarafından tecavüz edilirken terketti beni diyemedim.Canım 13 yaşımda annem tarafından başkalarının altına yatmaya başlatılırken çıktı diyemedim.
"Öyle."dedim sadece.O da sustu.Baktı gözlerime uzunca.
"Öldürür eğer içinizde kalırsa, kemirir kaburganızı ve söker her bir parçanızı."dedi ve derin bir nefes alıp verdi."Anlatmazsanız öldürür bu acı sizi."
"Anlatsam ne fayda edecek?"dedim kusurlu çıkan sesimle.
Gözlerimden damlalar aktı.Temiz gözyaşım kirli denizine düştü sonra çürüdü bir asit yığınına düşmüş gibi.
"Fayda etmez lakin az da olsa dindirir acınızı belki."dedi.
"Kalk yanımdan çocuk.Seni de öldürürüm kendimle birlikte."dedim.
"Çoçuk değilim ben Jungkook benim adım.Hem 21 yaşındayım ben."dedi sitem edercesine.
"İyi kalk şimdi yanımdan."dedim.Hızla salladı iki yana kafasını.Savaşmayı seviyordu.Güçlüydü.Belki kalırdı hayatta belki de benim gibi bir süre sonra güçsüzleşir kalırdı bir çöp kutusunun kenarında.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Need|Yoonmin
Fanfiction-mpreg- Eğer dört duvar bir yuva olmasaydı inan çoktan gitmiştim.
