Need|Yoonmin

11

Если тебе кто-то нужен, это конец всему.
- - -
Korku, uyku gibi küçük ölümdür.İnsanın içini kemiren ve canını acıtan, her zerresini şiddetle sarsan ve sonunda bomboş ölü bir beden bırakan.

Düşerken en dibe, kirlenmiş, korkunun pis elleriyle cılız bedeni.

Kalbi ise hâlâ atıyor ölü bedene karşın.Canı yanmaya devam ediyor.

"Korkmayın eşiniz sağ ve görevde."dediğinde asker, tuttuğum nefesi sonunda vermiş yüreğim ise rahatlamış, bedenim gevşemişti."Sizi Tuğamiral Lim Jaebeom birliğe çağırıyor efendim."

Kaşlarımı çattım.Bir sorun mu vardı?Eğer Yoongi iyiyse ne diye çağırıyordu?Yoksa ona bir şey mi olmuştu?

Korku tekrar bedenime salınırken hızla boğazımı temizledim.

"Nedenini biliyor musunuz?"dediğimde asker iki yana salladı başını. "Peki birkaç dakika bekler misiniz?"

Hızla yukarıya çıkıp üstüme düzgün bir şeyler giydim ve telefon ile anahtarı alıp çıktım evden.Askeri aracın önünde duran asker selam verip koltuğa yerleşince bende arka koltuğa geçtim.

Araba hızla denize yol aldığında bakışlarım yola döndü.Birliğin önünde durduğumuzda asker hızla kapımı açtı.Baş selamı verip önden yürüyünce bende arkasından ilerledim.Lim Jaebeom'un odasına girerken yalnız bıraktı beni asker.

Karşımda, masada tek dirseğini yaslamış diğeriyle dosyada bir şeyler karalıyordu.Üstünde ki kamuflajın iki düğmesi açık, saçları kulaklarını kapatacak kadar uzun ve gür, gözleri Yoongi'nin aksine parlak ve canlı.

"Ah Jimin hoşgeldin, şöyle otur."dediğinde rahatsızlıkla oturdum karşısına."Şu dosyayı bitirene kadar bekler misin?"

Kafamı olumlu anlamda salladım.O işine dönerken etrafı inceledim sıkıntıyla.Tek ayağımı titretirken alt dudağımın kalkan etlerini dişlerim arasında çekiştirip soydum.Arada bakışlarını üstümde hissetsem de dikkat etmemeye çalıştım.

"Yoongi ve diğerleri.Görevleri uzar mı bu denizden dolayı?"dediğimde sırıtarak kaşlarını kaldırdı.

"Kocandan haberin yok mu?"

"Var tabii ama o net bir şeyin olmadığını, sizlerin kararıyla hareket edeceklerini söyledi."dedim söylediğim yalanla kaskatı kesilirken.

"Öyle.Ama sanmam uzamaz işleri."dediğinde başımı salladım.Onun gözleri hızla yüzümde gezindiğinde yüzündeki sırıtış gitmemişti hâlâ.Artık sorun olmaya başlayan bakışları dudaklarıma kaydığında vücudum ani bir şekilde daha çok kasıldı.Burnumu kaşır gibi dudaklarımı kapattığımda dosyayı kenara koydu.

"Jimin şu dolapta kırmızı evrak vardı.Verir misin?"dediğinde yavaşça kalktım ayağa."Bugün birlik fazla sakin.Çoğu asker görevde.Bende boşum bugün.Uğraşacağım son belgeydi."

Hâlâ evrağı arıyordum lakin hiçbir şekilde bulamadım.

Bir anda arkamdaki bedenin göğsü yaslandı kürek kemiklerime.Enseme değen nefesiyle ürperdim ve donakaldım.İçimdeki çocuğum, çaresizce bakıyor gözlerime.Kurtar beni diye yalvarıyor ve ağlıyor sessizce.

"Çok güzelsin.Beni çıldırtacak kadar da çekici."dediğinde şok ve korkuyla karışık hızlanan kalbim, hiçbir şey yapamayan bedenim öylece kaldı birkaç saniye.

"Siz-ne yapmaya-"derken hızla ittim bedenini lakin o pazularımdam duvara itti bedenimi.Dudaklarımı elleriyle kapattı ve tek dizini duvara koyarak baskı yaptı bedenime.