Если тебе кто-то нужен, это конец всему.
- - -
Korku insanı itaatkar edebilecek başlıca nedenlerden biridir.
Bastırılmış duygular ile kolaylaştırılan şahıs zahmetsizce şekillendirilir.
Belkide insanlarımız şekillendiği için böylesine berbat bir hal almıştır.
Lanetim ve Jay içeriye girdi ve o melodisi kulağımdan silinmeyen şarkı ile yanıma yaklaştılar.
"Defolun."diyerek mutfağa koştum ve elime ilk geçen bıçakla birlikte telefonuma sarıldım.
"Hayır hayır telefon yok."dedi Jay hızla telefonu elimden alırken üstüne yürüdüğümde ise silahını alnıma yasladı. "Ufacık bir hareketinde öldürürüm seni kuzen."
Tiksinerek yüzüne baktım, o ise daha çok gülümsedi.
"Sana teklifim var.Ya şimdi ikimizle de sevişirsin ya da bizimle gelirsin?"diye sorduğunda mideme giren sancıyla hafifçe öne doğru eğildim.
Jay erkekliğime sert bir darbe attı ve çenemden sıkıca tuttu.
"Cevap ver."dedi dişlerini sıkarak.
"Öldür.Eğer çok cesaretliysen öldür beni."dedim kahkaha atarak.Sinirlenerek yumruk attı. "Sen her zaman buydun işte korkak it."dedim ağzımdaki kanı yüzüne tükürürken.
Kaşlarını kaldırdı meydan okurcasına.Konuşacakken ardındaki adam araya girdi.
"Bak insaflı davranacağım bu sefer.Yerini sevmiş görünüyorsun.Seni bu zenginlikten alıkoymam.Fakat bize 9 000 000|165 milyar küsüratlı bir miktar| won getirirsen."dedi.
Bir kez daha kahkaha attım ve silahı namlusundan sertçe çevirerek aldım.Onlara doğrulttum ve olduğum yerde sayıkladım.
"Ya buradan siktir olup gidersiniz ya da sizi öldürür sonunda intihar ederim."dedim ve hafifçe tetiği çektim.
"Babanı tanımıyorsun oğlum."dedi ve ne zaman olduğunu bilmediğim bir kurşun omzumu sıyırdı.Haykırarak silahı düşürdüğüm sırada Jay hızla silahı aldı ve ellerimi ardımda birleştirdi.Omzumdan fışkıran kan kazağımı koyulaştırdı ve inleyerek çırpındım.
"Paranı mı alayım canını mı?"dedi önümde durarak.
Botları kalbi kadar koyu, bakışları bir o kadar iğrenç ve vücudu bir o kadar mide bulandırıcıydı.
Gözlerim çehresine çıktığında boğazımda acı bir sızı yer edindi.
Tanrı'ya karşı gelmek hiçbir zaman istemedim lakin hiç mi huzura uzunca eremeden öleceğim ben?Tanrım bana reva gördüğün şey bu mu?Günahlarım yüzünden karşılığı, yaşanmayan hayatımı sevemeden ölmek mi?
Anlat Tanrı'm artık neden bu azabın sonu hiç dinmeyen bir volkana düşmekle sonlandı?
Tetik sesi bir kez daha yankılandı evde ve bir kez olsun titremeden durdum karşısında.
"Senin canının hiçbir zaman önemi olmadı senin için.Seni öldürsem ne işe yaracaksın?"dedi ve çenemden sertçe tutarak boynumu öptü.Haykırarak ayağa kalkmaya çalıştım fakat omzuma dişlerini sertçe geçirdi ve bacaklarıma oturup iki omzumdan sertçe dolaba yasladı.Yaralı omzumdan inen acı damarlarımı yakarak beynime kazındı ve bilincim sarsıldı.
Dili boynumdan adem elmasıma dek ilerlediğinde göz yaşlarım hiç olmadığı kadar çok yakıyordu yanaklarımı.
Çığlıklarım yankılandı evin içinde fakat kimse gelmedi.Biri bile sorgulamadı evin içinde sönen koca bir hayatı.Herkes kendi telaşında sürüklendi ve bir hayat daha sonlandı evrenin fuhuş yapılan karanlık sokaklarında.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Need|Yoonmin
Fanfiction-mpreg- Eğer dört duvar bir yuva olmasaydı inan çoktan gitmiştim.
