Cid Madrigal: The Playboy Casanova's Son [TPCS] [BxB] UNDER EDITION

37

[⚠️GRAMMATICAL ERRORS AHEAD⚠️]

Lance POv.

"Mag ingat kayu sa byahe Lance..susunod kami dun pag pwede na" saad pa ni aki habang binubuhat ang mga maleta namin para ipasok sa mini van na maghahatid samin sa airport. Di nadaw siya sasama sakin pahatid pero ayus lang dahil alam kung di magtatagal magkikita rin kami sa Pilipinas.

"Oo naman kayu din dito. Sayo ko muna iiwan ang bahay nato habang wala kami ni Clyd" saad kopa. Tumango naman siya.

"Ohh siya di na kami magtatagal pa... Clyd anak hali kana magpaalam kana sa mga kuya mo" saad kopa.

"Papa? Dina ba tayu babalik dito?... mamimiss kopo sina kuya Dilan at Ace eh" malungkot niyang ani sakin.

"Don't worry baby susunod sila satin kaya magkikita parin kayo kaya wag na malungkot okay?" Saad kopa dito tumango naman siya

Di nagtagal umalis narin kami papuntang airport. Makalipas ang ilang minutong byahe ay nakarating natin kami chaka bumaba ganon din ang mga gamit namin deritso sa checking area bago umupo para hintaying e announced ang flight namin.

Dumaan ang ilang minutong paghahantay ay inanounce narin ang flight namin kaya di na kami nagtagal sa waiting area hanggang sa makasakay narin kami at hihintaying umalis ang sinasakyan naming eroplano.
.
.
.
.
.
[FEW HOURS LATER]

"Hays sa wakas andito narin tayo sa pinakamamahal kung Pilipinas ang bansa kung saan ako lumalaki at isinilang" saad ko sa sarili.

"Papa? Are we going to see lola naba just what you said po?" Tanong ng anak ko.

"Yes baby but we need to find a taxi first para ihatid tayu kina lola mo" saad kopa tumango naman siya.

Pagkalabas namin ng NAIA Terminal ay pumara naman kami ng taxi ng biglang may humawak sakin patalikod sabay takip ng bibig ko kaya di ako makasigaw. Nakita ko nalang ang anak kung binuhat ng isa pang lalaki sabay pasok sa isang kulay itim na van sinubukan kung pumalag pero ang lakas ng pagkahawak sakin.

Unti-unti kung naramdaman ang antok hanggang sa nawalan ako ng malay.

Nagising akong may nararamdaman akong humahalik sakin kaya napamulat naman ako at nagulat ako kung sino yun kaya dali dali ko itong tinulak sabay palayo ng bahagya sa ka.

"Buti naman at nagising kana" saad niya sabay suot ng damit kaya napatingin naman ako sa sarili ko kung nakahubad wala naman.

"Don't worry di ako nakikipag s*x sa tulog" saad niya na inataas ng dugo ko.

"Wala paring pinagbago" saad ko dito

"Anong sabi mo?" Tanong niya pa sabay lapit ng bahagya sakin.

"Walang pinagbago Harry ganyan parin ang trato mo sakin" puno ng pasakit kung ani dito.

Nagulat nalang ako ng bigla niya akong daganan ng halik. Mapusok ito at ramdam ko ang sakit nung kinagat niya ang bahagi ng labi ko kaya nalasahan ko ang dugo mula dito. Humiwalay siya sabay hawak sa panga ko at sabay diin doon.

"Wag mong isipin na sa nakalipas na pitong taon maging mabait ako sayo lalo pat pinagdadamot mo sakin ang anak ko Lance" saad niya sabay bitaw sakin at umalis sa kama.

"Ayusin mo ang sarili mo at bumaba para kumain. Kahit may galit ako sayo nagpapasalamat parin ako na dimo pinabayaan ang anak natin" saad niya sabay alis at sinarado ang pinto.

Bumuo naman ang pagsisisi at bumalik ako ng Pilipinas. Diko naisip na maimpluwensya siyang tao kaya agad niya kaming nahuli ng anak niya.
.
.
.
.
"You're here...maupo ka ng makapagsimula na tayong kumain... manang pakibigay ng pinggan kay Lance salamat " saad niya pagkakita niya sakin. Kaya kumapit naman ako sabay upo sa bakanteng upuan.

"Ahmm... nasan si Clyd?" Tanong ko. Akala ko kasi kaming tatlo kakain ngayon.

"Tapos na siyang kumain don't worry diko naman hahayaan na magutom ang anak ko" saad pa niya kaya tumango naman ako bioang pag sang ayun.

"Bilisan mong kumain may pupuntahan tayo ngayon" saad niya sa gitna ng pagnguya ko. Di nako nagtanong at nagmadali nalang kumain.

"By the way how are you?" Nagulat naman ako sa tanong niyang iyon kaya napatingin naman ako sa kanya habang nakatingin naman siya sa pagkain niya.

"Ayus lang naman ako dun salamat sa tanong" sagot kopa dito.

"Akala ko wala ka ng balak bumalik pa ng Pilipinas after you left me at the hospital 7 years ago" saad pa niya.

"Ganon din ang akala ko pero kasi nagkakasakit si mama kaya naisipan kung umuwi para dalawi—"

"Your mom is okay no worries is just a trap para makauwi ka" amin niya na ikinataka ko.

"Kung ganon di yun totoo?" Tanong kopa

"Yes ginawa kolang yun ng sa ganon umuwi ka and be with me forever" seryuso niyang ani na ikinabilis ng tibok ng puso ko.

"Anong be with me pinagsasabi mo?" Saad kopa.

"Habang andun kapa sa ibang bansa I prepared everything for our wedding" saad niya. Diko alam kung maniniwala ba ako o hindi. Diko lubos maisip na gagawin niya ang bagay nato.

"Don't you ever say no... I'm doing this for my son. Ayaw kung apelyido mo ang dadalhin niya." Nadismaya naman ako. Akala ko pakakasalan niya ko kasi maal niya ko di pala. Para lang pala ito kay Clyd para kilalanin siyang tunay na ama nito at dalhin ang apelyido niya ni Clyd.

Tumango naman ako bioang sang ayun. Siguro di na talaga ako dapat umasa pa na mamahalin niya ko. Tatanggapin ko nalang na ganito yung sasapitin ko sa puder niya. Tulad ng pitong taong nakalipas.

Dilan POv.

"Kuya? Natatakot ako baka malaman ni dada yung ginagawa natin" saad ni Ace.

"Just don't tell Papa okay... kung ayaw mong malalagot  sakin" saad ko sa kanya kaya natakot naman siya sabay tango bilang tugon

Kaya dali dali ko namang niligpit ulit ang mga yun ng ako lang ang nakakaalam not even Papa don't know about this at di niya kailangang malaman.

To be continue...