"You'll never get away from me Aki, even a single step"- Cid Madrigal.
***
Aki Demetrio a typical boy, di mayaman, di rin mahirap, isang masipag na anak, kapatid at kaibigan kung iyong maituturing, simula nung nawala ang kanya ama, ay natutuno siya...
Sa isang masikip at madilin ma bahagi ng kwarto ay may isang lalaking nakatingin sa mga litratong nakabilog na kulay pulang tinta. Ang lahat ng mga taong nasa larawan ay kabilang sa mga plano niyang mawala ito ng sa ganon walang balakid para makuha niya ang minamahal niya.
"Kunting tiis nalang... Makukuha at makukuha mo rin siya... Pero bago yan, kailangan mona silang mawala.. Lahat sila na balakid sa mga plano kung makuha siya." Saad niya sa kanyang sarili. Puno ng masamang balak ang nasa isip niya at walang pagdadalawang isip niya itong gagawin para lang makuha niya ang kanyang minamahal.
Aki Demetrio POV.
"Pagod kana ba mahal kakalakad natin dito sa dalampasigan? " Biglang ani niya na ikinalingon ko sa kanya sabay ngiti.
"Di naman... Ang totoo niyan nagagandahan ako.. Nakakawala ng pagod para sakin mahal" Saad kopa sa kanya kaya niyakap naman niya ko mula sa likod.
"Masya ako na masaya ka ngayon, sulit ang pagpunta natin dito... Dahil nakita kitang nag enjoy sa pag punta natin sa lugar nato" Saad pa niya.
"Oo naman... At salamat sayo... Dahil natupad narin ang isa sa matagal ko ng pangarap na puntahan at ngayon nangyari na, ng dahil sayu Cid.. Kaya diko makakalimutan ang araw na ito." Saad kopa habang nakatingin sa bituin.
"I love you so much Aki... Kahit anong mangyari... Wag mokong iiwan hah? Diko kakayanin pag nangyari yun.. Pangako ko aalagaan kita.." Saad pa niya sabay pinaharao ako at dun ko nalang naramdaman na magkadikit na ang aming mga labi. Naging malalim ang paghahalikan namin at humantong sa naging mapusok na ito pero bumitaw ako. Na alam kung ikinataka niya.
"Why?.. Don't you like it?... " Malungkot niyang ani sakin.
"Di sa ganon.. Nakakahiya baka may makakakita satin dito at pagtawanana kapa ng dahil sakin" Malungkot kung ani dito.
"Mahal naman... Wag kang mag isip ng ganyan... Wala akong pake sa sasabihin ng iba.. Ang mahala ay magkasama tayo, kasama kita ngayon... Subrang saya ko alam moba? Kasi sa wakas nakasama ko sa resort nato kundi ikaw yun... Ang swerte ko sa part na nahing akin ka kaya diko sasayangin ang pagkakataon nayun... Ang makasama ka habang buhay..." Emosyonal niyang ani kaya diko maiwasang di mapaluha sa mga binaggit niyang yun na tagos sa puso ko.
"Tama na ang drama... Uwi na tayo nakaramdam nako ng gutom eh" Saad kopa.
"Sige mahal alam kung nakahanda narin sila ng kakainin natin tara na mahal" Saad pa niya sabay hawak sa kamay ko kaya sabay kaming naglakad paalis sa lugar nayun..
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.