[⚠️GRAMMATICAL ERRORS AHEAD⚠️]
Lance's POv
"Ginagawa napo namin ng paraan upang mahuli namin ang may gawa nung nangyari kanina lang Sir" saad ng police kay Harry at ako naman ay nakinig pang sa pinag uusapan nila.
"Make sure lieutenant kung ayaw mong matanggal sa serbisyo" saad naman nito sa seryusong boses sabay baba ng tawag at lumingon sakin.
"May alam kaba sa mga taong nagpaulan ng bala satin kanina?" Tanong niya sakin habang papalapit sa gawi ko.
"Diko alam Harry. Nung time na nag uusap kayo sa event organizer lumabas ako saglit at nakita ko ang isang lalaki sa kabilang banda ng kalsada at nakatingin sakin pero diko maaninag masyado ang mukha niya kaya diko alam kung sino ang mga taong yun" totoo kung ani sa kanya.
"Kung dimo alam... walang rason para paulanin tayo ng bala kanina at mabuti nalang di natin sinama ang anak natin." Saad pa niya sabay upo sa sofa at sumunod naman ako.
"Ayaw kung may mangyari sa inyo, lalo na sa anak natin. I don't know how to live kung mawawala pa kayo ulit sakin" saad niya havang puno ng emosyon habang binabanggit niya ang mga ito. Kaya walang oagdadalawang isip ko naman siyang niyakap.
"Di na mangyayari ulit yun Harry. Maging positibo lang tayo, para sa anak natin" saad ko sa kanya. Tumango naman siya bilang pag sang ayun at nakita ko nalang ang satili kung hinalikan siya. Walang oagdadalawang isip naman siyang tumugon sa halik kung iyon hanggang sa naglakbay ang mga kamay niya sa loob ng damit ko na ikinahiwalay ko sa kanya sabay tulak ng bahagya.
"What's wrong Lance?" Taka niyang tanong sakin.
"Sorry Harry pero ano kasi.... Dipa ako handa na may mangyari satin lalo pat nasa piligro pa ang buhay natin sana mainitindihan moko" saad ko sa kanya. Tumango naman siya sabay yakap sakin.
"It's okay. Naiintindihan kita, because I love you Lance, I want to be with you for the rest of my life kasama ang anak natin. Promise me you won't leave me okay" saad pa niya tumango naman ako.
"Pangako, di na ako lalayo pa sayo. Bubuo tayo nga masayang pamilya. Ikaw at ako Harry" saad kopa kaya naramdaman ko ulit ang maingat niyang paghalik sakin na walang pagdadalawang isip ko naman itong tinugon.
Aki's POv
Napamulat ako dahil nakaramdam ako ng sakit sa kamay ko kaya nagulat nalang akong nakatali na pala ang dalawa kung kamay habang nakahiga sa kama. Madilim ang paligid sakto lang para makita ko ang kabuoan ng kwarto.
"Nasaan ako? TULONG!! May tao ba jan? PALABASIN NIYO KO DITO!!" Sigaw ko pero wala akong narinig na kahit anong ingay sa paligid maliban sa boses ko. Maya maya ay may narinig akong yapak ng paa kaya napaatras naman ako ng bahagya sabay bukas niya ng pinto pero madilim ito kaya diko makita ang mukha niya. Kinakabahan naman ako.
"S-Sino ka? Anong kailangan mo sakin ? Pakawalan moko please kailangan ako ng mga anak ko. Para mo ng awa" pagmamakaawa ko dito. Naramdaman ko ang presensya niyang papalapit sa mukha ko kaya napapikit naman ako. Nagulat nalang akong tinanggal niya ang nakatali sa kamay ko sabay bulong.
"I missed you mahal" bulong niyang ani na ikinamulat ng mata ko sabay tulak sa kanya.
"Si-Sino kaba talaga ha—"
![](https://img.wattpad.com/cover/320142111-288-k978492.jpg)
BINABASA MO ANG
Cid Madrigal: The Playboy Casanova's Son [TPCS] [BxB] UNDER EDITION
Romance"You'll never get away from me Aki, even a single step"- Cid Madrigal. *** Aki Demetrio a typical boy, di mayaman, di rin mahirap, isang masipag na anak, kapatid at kaibigan kung iyong maituturing, simula nung nawala ang kanya ama, ay natutuno siya...