Cid Madrigal: The Playboy Casanova's Son [TPCS] [BxB] UNDER EDITION

42

[⚠️Grammatical errors ahead: This chapter may contain matured materials. Read your own risk⚠️]

Kier's POv.

"Good morning manang... nakita moba si Xander?" Tanong ko kay manang pagkababa ko ng hagdan.

"Oo iho, pumasok na sa trabaho niya at chaka may pinabilin siya saking isang box pero diko alam kung ano iyon." Saad niya sabay kuha at binigay sakin. Tinaggap ko naman ito.

"Salamat manang" sabi ko naman sabay punta sa sala para buksan iyon ng biglang may kumatok sa pintuan dahilan paramapalingon ako sabay tayo at puntahan para buksan.

Pagkabukas ko ay nagulat ako kung sino iyon. Dahil ni minsan diko pa siya nakita.

"Ahmmm magandang umaga... sino po sila?" Tanong ko dito. Di siya sumagot at agad na pumasok na ikinagulat ko sa ginagawa niya.

"Nasan si Xander?" Tanong niya sabay lingon sakin ng seryusong tingin.

"Pumasok napo siya. Pero maaari bang malaman kung kaano-ano ka niya?" Tanong kopa dito.

"Ako lang naman ang kuya niya. And you? Ikaw ba ang sinasabi niyang Kier?" Saad niya sakin kaya nabigla naman ako sa sinabi niya. Kung ganon nae kwento pala ako ni Xander sa kuya niya? Pero bakit di niya sinabi sakin na may kapatid pa pala siya?

"A-Ako nga po." Medyu utal kung ani. Diko alam kung bakit pero nung nalaman ko na kuya ito ni Xander parang kinakabahan ako.

"You're just like your brother. Same features. Di nga nakapagtataka na magugustuhan ka ng kapatid ko." Walang oagdadalawang isip niyang sabi sakin sabay upo sa may sofa. Sumunod naman ako.

"Tell me. Paano kayu nagkakilala ng kapatid ko. Alam ko kung anong ugali yang si Xander but suddenly nagbago siya bigla." Saad pa niya sakin.

"Nagkakilala kami ni Xander nung high school palang kami" saad kopa.

"Ohh is that so. But I have a question for you." Saad pa niya.

"Ano po yun?" Tanong kopa.

"Are you guys doing what married people do? Are you guys having s*x?" Napalaki naman ang mata ko sa tanong niya. Dahan dahan naman akong tumango.

"Halata nga. Your skin were dry" saad pa niya kaya napatingin naman ako sa balat ko.

"Okay. Thank you for your time. Just tell my brother na dinalaw ko siya. Baka magtampo yun na diko siya pinuntahan. Nice to meet you Kier. Hoping we can see each other again bye" saad pa niya sabay tayo at umalis pagtapos magpaalam.

Nakahinga naman ako ng maayus bago gawin ang  naudlot kanina.

Lance POv.

"Saan naba kasi yun. Bat diko makita. Alam kung dito kolang yun inilagay eh" bulalas ko sa sarili ng biglang may nagsalita dahilan para mapalingon ako sa gulat.

"What are you doing? Where's going to eat dinner kanina pa kita hinihintay" saad ni Harry. Ngumiti naman ako bago sumagot.

"Sige susunod ako. May kailangan pakong tapusin dit—"

"No. Mamaya nayan. Our son is waiting for us at the dining area. Let's eat as a whole family" saad pa niya. Huminga naman ako ng malalim bago tumango.

"Sige tara na" saad kopa sabay hawak ng kamay pababa ng hagdan sabay deritso sa kusina. Ngiti naman ni Clyd ang sumalubong samin.

"Yehey!! We're gonna eat together yehey!!" Masayang banggit nito kaya diko naman maiwasang ngumiti dahil sa anak ko.

"Clyd stop it... don't play around. Nasa hapag kainan na tayu. Behave and eat your food silently okay?" Saad ng ama niya kaya napatigil naman ito.

Nalungkot naman ang bata dahil sa tinuran ng ama niya.

"Let's eat na baby. Pakabusog ka" saad ko nalang kaya tumango naman ito at nagsimula ng kumain.

"Papa kailan po natin dadalawin sina Ace ay Kuya Dilan? Miss kona po sila eh" saad pa niya kaya napalingon naman si Harry sakin.

"And who's that name he's talking about?" Tanong pa nito.

"Mga anak yan ni Aki. Dimo alam?" Tanong kopa sa kanya. Umiba naman siya ng deriksyon.

"Why would I know. Ilang taon narin nung wala na kaming komunikasyon" saad pa niya.Napangiti naman ako ng bahagya ewan ko kung bakit.

"Okay sabi mo eh" saad ko nalang sabay kain.

Pero kahit ako namiss kona din ang kaibigan kung yun. Sana maayus kang sila. Ilang araw nadin na diko sila natawagan. Pero susubukan kung tawagan sila at kamustahin ng sa ganon makapag usap din si Clyd sa mga anak niya.

Kier POv.

"I'm home" isang malakas na boses ang narinig ko sa sala na ibig oang sabihin ay nakauwi na si Xander. Andito kasi ako ngayon sa kusina. Nagluluto ng ulam para sa haponan at malapit narin itong matapos.

Nagulat nalang akong may yumakap mula sa likod ko.

"Mmmm bango naman... para sakin bayan mahal?" Saad pa niya sabay siiksik sa leeg ko.

"Para satin lahat ito. Maupo kana muna malapit narin itong maluto" saad ko dito.

"Okay master" saad pa niya sabay halik sa psingi ko bago tinanggal ang pagyakap niya sakin sabay upo sa may bakanteng upuan.

"Ahh Xander pumunta pala dito yung kapatid mo" saad ko sa kanya.

"You what?! Anong ipinunta niya dito? Sabihin mo sakin" nagulat naman ako sa reaksyob niya.

"Teka nga bat ba ganyan ka kung mag react? Ano bang iniisip mo na gagawin niya?" Inis kung ani dito.

"N-Nothing... pero gusto kung nalaman kung anong sadya niya dito" saad pa niya

"Hinahanap ka niya. Sabi ko wala ka kasi nasa work ka yun lang. at napansin din niya na ma dry daw balat ko at totoo naman diko din alam kung bakit" saad ko sa kanya.

"Mahahalata niya talaga because he is a doctor" saad pa niya sakin.

"Ahh kaya pala natanong niya kung nag s*x naba tayu" amin ko dito.

"Tinanong ni kuya yun? What wrong with his head. Wala naman siyang paki kung ginawa natin yun. Isa pa I'm old enough to handle kids" saad pa nito na nagpatigil sakin.

"K-Kung ganon... gusto mong magkaanak?" Tanong kopa dito.

"Of course lahat namang tao gusto magkaroon ng anak right?" Mabilis niya sagot kaya napangiti nalang ako. At kumuha ng lagayab sa ulam sabay lagay doon.

"Kumain na tayu. Alam kung gutom kana. Para pagkatapos mong kumain makapagpahinga kana rin mag babanyo lang ako saglit." Saad ko sa kanya.

"Sige bilisan mo mahal para masabayab moking kumain" saad pa niya kaya tumango naman ako bilang sagot bago pumunta sa banyo.

Pagkapasok ko ay agad kung binuhos ang sakit na nararamdaman ko. Alam ko naman na kahit nagkakagusto si Xander ng kagaya ko. Di parin mawala na isa parin siyang lalaki na gustong magkaanak pero bakit ako nasasaktan? Siguro dahil lalaki din ako at diko kaya mabigyan siya ng anak. Pero dapat ba akong malungkot at masaktan dahil lang sa diko maibigay ang gusto niya?

Pero ang sakit lang na baka darating ang araw na ma realize niya na gusto niya ng anak at diko yun maibigay. At baka iwan niya ko. Diko kaya. Masyadong masakit para sakin na iwan niya ko. Pero kung saan siya masaya. Mas mabuting tanggapin nalang at kalimutan ang lahat ng mga nangyari.

"Tama isipin ko muna ang meron samin ngayon. Chaka nako mag isip ng mga bagay na diko kayang ibigay sa kanya." Saad ko sa sarili sabay punas ng mga luha sa mga mata ko bago lumabas ng banyo para samahan siyang kumain.

To be continue....