"ဆုႀကီး အစ္မေတာ့ကုေစခ်င္တယ္"
"ညီမေလးေရာဂါကကုရင္ေပ်ာက္ႏိုင္ပါေသးတယ္"
"ေခါင္းမမာသင့္ဘူး"
"ေနပါေစမမခင္ရယ္ ဒီတိုင္းေဆးနဲ႔ပဲေနပါရေစ ကြၽန္မမကုခ်င္ဘူး"
"ကြၽန္မေဆးရံုေပၚမွာေဆးေတြေသာက္ရသြင္းရမယ့္အစား က်န္ေနတဲ့အခ်ိန္ေတြကိုသက္သက္သာသာေလးပဲကုန္ဆံုးပါရေစ"
"အင္းေလ မမခင္ကလည္းေဒါက္တာမဟုတ္လား လူနာကိုကယ္ခ်င္တဲ့ဆႏၵကေတာ့ထိန္းမရပါဘူး"
"ညီမေလးဆႏၵဆိုေတာ့ေဝဒနာသက္သာေအာင္ေဆးနဲ႔အတတ္ႏိုင္ဆံုးထိန္းထားေပးရမယ္"
"စိတ္ေျပာင္းရင္ခ်က္ခ်င္းေျပာပါ ကုသမႈခံယူဖို႔မမခင္အစအဆံုးလုပ္ေပးမယ္ ေဆးရံုမွာလိုအပ္တဲ့ကုသမႈေလးေတြလုပ္ေစခ်င္တာ"
"ကဲ မမခင္ျပန္ဦးမယ္"
ေဒၚဆုျမတ္ေမ၏အေျခအေနမွာတစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ေဖာက္လာသျဖင့္ မိသားစုဆရာ၀န္ေဒၚခင္ေမကိုပင့္ရေလသည္။ကုဖို႔တိုက္တြန္းေနေသာ္လည္း သူမဘယ္သူ႔စကားမွနားမေထာင္ဘဲေခါင္းမာလ်က္ရိွသည္။ကင္ဆာေရာဂါအတြက္ေသာက္ရေသာေဆးမ်ားေၾကာင့္ ေဆးေသာက္သၫ့္ရက္မွစ၍ ေန့ရက္မျခားအန္ၿပီး ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္ေနေလသည္။
မိမိကိုယ္ကိုယ္ေသလူအျဖစ္သတ္မွတ္ထားသၫ့္သူမအတြက္ ေဝဒနာကိုသာခါးစည္းခံရံုပင္။၀င္သြားသည့္ေနကိုၾကၫ့္ရင္း ေနာက္တစ္ေန့ႏုထက္ကိုျမင္ႏိုင္ရန္အခြင့္အေရးကိုသာေတာင္းတမိသည္။၀င္သက္ထြက္သက္မ်ားမရပ္တန႔္မီ ခ်စ္သူေလးကိုျမင္ေနခ်င္ပါသည္။လူအမ်ားကယခုလိုအခ်ိန္မ်ိဳးတြင္တရားဘာ၀နာရႈမွတ္လ်က္ သံသရာခရီးအတြက္ျပင္ဆင္ေနၾကေသာ္လည္း ေဒၚဆုျမတ္ေမမွာႏုထက္ကိုသံေယာဇဉ္မျပတ္ႏိုင္ရွာေပ။
ယခုအခါႏုထက္ကိုကံတရားကသိခြင့္ေပးလာၿပီဟုပင္ေျပာၾကရမည္။ႏုထက္ညပိုင္းစာသင္ခ်ိန္ၿပီး၍ စာသင္ေဆာင္ထဲမွထြက္လာစဉ္ ေဒၚခင္ေမႏွင့္ဆံု၍ ႏုထက္ႏႈတ္ဆက္လိုက္သည္။မိသားစုဆရာ၀န္ေဒၚခင္ေမကိုသိေနသၫ့္ႏုထက္က ေတြ့ေတြ့ခ်င္း -
"ဟယ္ အန္တီခင္ ဒီလာတာလား"
"ေအး ဟုတ္တယ္"
"အလည္လား"
ESTÁS LEYENDO
Surgeon (Completed)(Unicode + Zawgyi)
Romanceဖန်တီးမှုအသစ်လေးတစ်ခုပါပဲ✨ဖတ်ရင်းစီးမျောရင်းခံစားရင်း
