အေရ႔ွအရပ္ကေနမင္းနီနီရဲရဲႀကီးထြက္လာခဲ့ၿပီ။စာကေလးဌက္မ်ား၏ပိက်ိပိက်ိဟူသၫ့္ အသံေလးမ်ားကနားထဲသို႔၀င္လာသၫ့္အတြက္ အိပ္ရာမွထလိုက္သည္။မ်က္လံုးဖြင့္ကာေခါင္းအံုး၏ဘယ္ဘက္ျခမ္းကိုေစာင္းငဲ့ၾကၫ့္လိုက္မိသည္။လူမရိွဘဲ ေခါင္းအံုးသာေတြ့၏။ထိတ္သြားသၫ့္စိတ္ေၾကာင့္ ကမန္းကတန္းထကာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲသို႔သြားၾကၫ့္သည္။ထို႔ေနာက္မေတြ့၍ ေအာက္ထပ္ကိုေျပးဆင္းလာသည္။
ေအာက္ထပ္မီးဖိုေခ်ာင္ၾကၫ့္ျပန္ရာ မနက္စာျပင္ေနသၫ့္လံုမကိုသာေတြ့သည္။လံုမကသူမအားအထူးအဆန္းကဲ့သို႔ၾကၫ့္ေနသည္။လံုမကိုလည္းမေမးမျမန္း အိမ္ျပင္ဆင္၀င္ဘက္ထပ္ေျပးသြားျပန္သည္။ထိုအခါမွၿခံေရ႔ွကကားအ၀င္လမ္းတြင္ ကပ္ေၾကးတစ္လက္ျဖင့္ႏွင္းဆီပန္းအိုးမ်ားမွအပြင့္ေလးမ်ားျဖတ္ယူေနသၫ့္ ခ်စ္ဇနီးေလးအားေတြ့ရေတာ့သည္။
ထိတ္ေနသၫ့္စိုးရိမ္လံုးႀကီးေလ်ာကနဲက်သြားသည္။သူမကိုျမင္၍ႏုထက္ၿပံဳးျပလိုက္ကာ ပန္းထိုင္ၫွပ္ေနရာမွထလိုက္သည္။ည၀တ္၀တ္စံုမလဲႏိုင္ဘဲ အျပင္ထြက္လာသၫ့္အမ်ိဳးသမီးႀကီးက ထိုအမ်ိဳးသမီးငယ္ထံပါး ေျပးလာကာ ဖက္လိုက္သည္။တင္းၾကပ္ေသာေထြးေပြ့မႈေၾကာင့္ ႏုထက္မ်က္လံုးျပဴးသြားရသည္။
"ဆာဂ်င္ ဘာျဖစ္လို႔လဲ"
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ ႏုကိုေျပာစမ္းပါဦး"
"ဟိုဟာ....မနက္ထလိုက္ေတာ့ ႏုေလးကိုမေတြ့ေတာ့လို႔ ႏုေလးပစ္သြားၿပီထင္တာ"
"ေဟာ...."
"ဆာဂ်င္ အဖက္ၾကမ္းတယ္"
"ႏု....တစ္မ်ိဳးႀကီးပဲ"
"လႊတ္ပါေတာ့"
"မလႊတ္ခ်င္ေသးဘူး ႏုေလးကိုတို႔စိတ္မခ်ဘူး"
"ႏုေလးကတို႔ကိုပစ္ခ်င္ေနတာမဟုတ္လား"
"မပစ္ပါဘူးဆာဂ်င္ရဲ့"
"ႏုကတိေပးတယ္ လႊတ္ေနာ္"
"ႏုေလး ေသခ်ာတယ္ေနာ္"
"ဆာဂ်င္ရယ္ ႏုစကားႏွစ္မ်ိဳးမေျပာပါဘူး"
"ဒီအိမ္ကေနဆာဂ်င္နွင္မျွပန္မယ္"
ESTÁS LEYENDO
Surgeon (Completed)(Unicode + Zawgyi)
Romanceဖန်တီးမှုအသစ်လေးတစ်ခုပါပဲ✨ဖတ်ရင်းစီးမျောရင်းခံစားရင်း
