"දැන් කොහොමද ඔයාට..."
පිරිසිදු වෙලා ඇවිත් විසිත්ත කාමරයේ තමන්ගේ ඉස්සරහින් හිටගත්ත ජන්කුක්ගෙන් ටේහ්‍යොන්ග් ඇහුවේ අතේ තිබ්බ පොත පොඩි මේසේ උඩින් තියන ගමන්...
"දැ..දැන් හොදයි සර්..."
ජන්කුක් ටිකක් හෙමින් මිමිනුවාම ටේහ්‍යොන්ග් තමන්ගේ අතින් ඉස්සරහා තිබුනු පුටුව පෙන්නුවා...
"ක..කමක් නෑ සර්.. මන් මෙහෙම ඉන්නම්..."
"ඔයා දැනටමත් මගේ ඇදේ නිදාගත්තා... ඉතින් මෙතනින් වාඩි වෙන්න..."
ටේහ්‍යොන්ග් එයාගේ හිස් මූනෙන්ම කීවම ජන්කුක් ඒ කටහඩටම එතනින් ඉක්මනට ඉදගත්තා...
"ජෝන් ජන්කුක්..."
ටේහ්‍යොන්ග් ඇහුවම ජන්කුක් තමන්ගේ ඔලුව වැනුවා....
"වෛද්‍ය ශිෂ්‍යෙක්...."
"ඔ..ඔව් සර්...."
"ඉතින් මිස්ටර් ජෝන්ට මොකද උනේ.. මම ඔයාව දැක්කේ මගේ ගේට් එකට එහායින් සිහිය නැතුව ඉන්නකොට..."
"ම..මන් නැවතිලා හිටපු තැනින් මට යන්න කීවා... මම හිරේ හිටපු හින්දා..."
ජන්කුක් ඔලුව බිමට හරවගන්න ගමන් කියනකොට ටේහ්‍යොන් හුස්මක් පාතට දාන ගමන් ජන්කුක් දිහා බලන් හිටියා..
"පවුලේ අය..."
"අහ්..."
"ඔයාගේ පවුලේ අය..."
"පවුලේ කවුරුත් නෑ සර්.. මම තනියම ඉන්නේ..."
ජන්කුක් කීවම ටේහ්‍යොන්ග් ඔලුව හෙලෙව්වා...
"ගොඩාක් ස්තූතියි සර් , මාව බලාගත්තට මම දැන් යන්නම්..."
ජන්කුක් පුටුවෙන් නැගිටලා ඔලුව නවලා ආචාර කරා...
"මේ වෙලාවෙ කොහෙද යන්නේ, "
"මම දැන්ම ගියොත් මට තැනක් හොයාගන්න පුලුවන් වෙයි සර්...."
ජන්කුක් කියනකොට ටේහ්‍යොන්ග් තමන් හිටපු තැනින් නැගිට්ටා...
"දැන් හවස් වෙලා කෑම අරගෙන විලියම් ලැස්ති කරලා දෙන කාමරේක අදට ඉන්න...."
ටේහ්‍යොන්ග් එච්චර විතරක් කියලා ඇතුලට ඇවිදන් ගියාම ජන්කුක් තොල් දෙක තද කරගන්න ගමන් එතනම හිටගෙන හිටියා...
YOU ARE READING
• 𝐒𝐎𝐌𝐄𝐃𝐀𝐘... •ᶜᵒᵐᵖˡᵉᵗᵉ
Fanfictionමේ සියල්ල නැතිව ගිය දවසක... මේ සියල්ල ලැබුනු දවසක... කවදාමහරි දවසක..... | 🇸 🇴 🇲 🇪 🇩 🇦 🇾 | ___________________________________________𝕯𝖆𝖗𝖐_𝕾𝖚𝖓𝖘𝖍𝖎𝖓𝖊𝖗 🤍🥀 °𝖢𝗈𝗇𝗍𝖺𝗂𝗇𝗌 𝗆𝖺𝗍𝗎𝗋𝖾 𝗉𝖺𝗋𝗍𝗌.. St...
