ඇදුම් මාරු කරගෙන කිචන් එකට ගිහින් කෝපි එකක් හදාගත්තු ජන්කුක් ටේහ්යොන්ගේ දොර ගාවට ගිහින් තට්ටු කරා..
"එන්න..."
ඇතුලෙන් ඇහෙනකොට ජන්කුක් ඇතුලට ඇවිත් දොර වහලා දැම්මා... කප් එක මග් රග් එක උඩින් තියලා ඇදේ වැතිරිලා ඉන්න ටේහ්යොන්ග් ගාවට ගිය ජන්කුක් ඇද අයිනෙන් ඉදගත්තා... ඇවිස්සිලා තියන කොන්ඩේ අතරින් ඇගිලි යවමින් ටේහ්යොන්ගේ ඔලුව අතගාන්න ගත්තු ජන්කුක් ටේහ්යොන්ගේ පිය උනු ඇස් දිහා බලන් හිටියා...
"අහන් නැද්ද මොකද උනේ කියලා...."
ටික වෙලාවකට පස්සෙ ටේහ්යොන්ගේ හඩ ඇහුනාම ජන්කුක් හොද හුස්මක් ගත්තා..
"මන් හිතන්නේ මම කතා කරන්න ඕන වගේ නැති දේවලුත් තියනවා..."
ජන්කුක් කීවම ටේහ්යොන්ග් යන්තම් හිනා වෙලා ජන්කුක් දිහා බැලුවා... ටේහ්යොන්ග් ඇදේ එහාට උනාම ජන්කුක් ඇදේ පිටිපස්සට හේත්තු වෙන්න ඉදගත්තා.. ටේහ්යොන්ගේ ඔලුව අරන් තමන්ගේ උකුල උඩින් තියාගත්තු ජන්කුක් දිගටම ටේහ්යොන්ගේ ඔලුව අතගානකොට කවදාවත් දැනුනු නැති සැනසීමක් ආයෙත් ටේහ්යොන්ග්ට දැනෙන්න ගත්තා...
සමහර විට ජන්කුක් මේ තරම්ම ටේහ්යොන්ගෙ හැම දේටම ගැලපෙන්නේ මෙහෙම වෙන්න ඇති...
"මිස්ටර් කිම්...."
"ම්ම්.."
"කෝෆී එක බීලා ටිකක නිදාගන්න... මහන්සිය අඩු වෙන්න..."
තිර රෙදි අතරින් ආලෝකය වැටෙනකොට ජන්කුක් කීවා...ඒත් ඒ වෙනකොට සිහින් ගෙරවිල්ලක් ජන්කුක්ගේ උකුලෙන් ඇහුනා... ඒ වෙනකොටත් නින්දකට අවතීර්න වෙලා හිටපු ටේහ්යොන්ග් දිහා බලන් ටේහ්යොන්ග්ව කොට්ටෙන් තියපු ජන්කුක් ටේහ්යොන්ග් ඉස්සරහට වැටුනු කොන්ඩේ උඩට කරන ගමන් ඒ නලලැන් සියුම් හාදුවක් තැවරුවා... බයෙන්, ඔව් ටිකක් බයෙන්... ජන්කුක් දන් නෑ ටේහ්යොන්ග් මොන තරම් ප්රශ්න ගොඩක ඉන්නවද කියලා, ඒත් ජන්කුක්ට ටේහ්යොන්ගේ අතින් අල්ලන් හයියක් වෙනවා ඇර වෙනත් දෙයක් කරන්න තිබ්බෙත් නෑ.. මොකද ජන්කුක්ව බලාගන්නෙත් ටේහ්යොන්ග් වෙනකොට ජන්කුක් සම්පූර්ණයෙන්ම තනියම අසරණ උනා....

YOU ARE READING
• 𝐒𝐎𝐌𝐄𝐃𝐀𝐘... •ᶜᵒᵐᵖˡᵉᵗᵉ
Fanfictionමේ සියල්ල නැතිව ගිය දවසක... මේ සියල්ල ලැබුනු දවසක... කවදාමහරි දවසක..... | 🇸 🇴 🇲 🇪 🇩 🇦 🇾 | ___________________________________________𝕯𝖆𝖗𝖐_𝕾𝖚𝖓𝖘𝖍𝖎𝖓𝖊𝖗 🤍🥀 °𝖢𝗈𝗇𝗍𝖺𝗂𝗇𝗌 𝗆𝖺𝗍𝗎𝗋𝖾 𝗉𝖺𝗋𝗍𝗌.. St...