• 𝐒𝐎𝐌𝐄𝐃𝐀𝐘... •ᶜᵒᵐᵖˡᵉᵗᵉ

|12|

අලුත් තැන ටිකක් නුහුරු උනත් ජන්කුක් තමන්ගේ බඩු අස් කරලා සෝෆා එක උඩට වැටුනේ මහන්සියට... උදේ ඇවිත් බඩු ටික දාලා රෝහලට ගිහින් හවස ඕෆ් වෙලයි ජන්කුක් ආවේ... රෝහලේ ඉදන් එච්චර දුරක් නොතිබ්බ හින්දා තමන්ගේ කෑමට අවශ්‍ය දේවල් ටිකක් මිලදී අරන් ජන්කුක් ඇවිත් තමන්ගේ බඩු අස් කරා... නාන කාමරයක් ,ඇදක් කිචන් එකක් තියන ලොකු කාමරයක් උනත් ඒක එයා හිටපු කාමරේ තරම් සුවපහසු හැගීමක් ගෙනාවේ නෑ..

ටේහ්‍යොන්ග්ට දැනුම් නොදී ආපු එක ගැන වරදකාරී හැගීමක් දැනුනත් , ටේහ්‍යොන්ග් අවදි වෙලා ඉන්න වෙලාවට එයා ඉස්සරහට ගිහින් ප්‍රතික්ශේප වෙලා තමන්ගේ හිත රිද්දගන්න ජන්කුක් බය උනා... තමන් කවදාවත් දන්නේ නැති ටේහ්‍යොන්ගේ මේ හැසිරීම් ජන්කුක්ට මෙච්චර රිද්දන්නේ ඇයි කියලා ජන්කුක්ට තේරුනේ නැතත් ජන්කුක් දැනන් හිටියා ටේහ්‍යොන්ග් සම්බන්ද හැම දෙයක් ගැනම තමන් ඕනවටත් වඩා සංවේදී වෙනවා කියලා.... ටේහ්‍යොන්ග් ගැන හරිම ලෙංගතු හැගීම් තමන්ට දැනෙනවා කියලා, ඔහුගේ යටතේ ඔහුව බලාගන්න, ඔහු ගාවින් රැදෙන්න තමන් කැමති කියලා ජන්කුක් දැනන් හිටියා... ඉතින් එහෙම වෙනකොට ටේහ්‍යොන්ග් ජන්කුක්ව මගාරින එක , ඒක ජන්කුක්ට රිද්දුවා....

.

.

.

.

.

ටේහ්‍යොන්ග් උදේ දැනගත්තු දේත් එක්ක තමන්ගේ වැඩ වලට පිටත් උනත්, හරි ලේසියෙන්ම තමන්ගේ වැඩ ගොඩාක් අවුල් කරගත්තේ තමන්ගේ මනස එක තැනක නැති හින්දා කියලා තේරෙනකොට ඔක්කොම වැඩ නවත්තලා කාර්‍යාලයට ආවා...

ඒත් ඒකෙත් ජන්කුක්ට වෙන් කරලා තිබුනු පොඩි මේසේත් එක්ක ටයිපින් මැශින් එක දකිනකොට, ටේහ්‍යොන්ග්ට පෙනුනා ඇස් දෙකත් හීනී කරන් කහ පාට ආලෝකයෙන් ටයිප් කරන ජන්කුක්ගේ දසුන... පේලියක් ගානේ ඉවර වෙනකොට ටිං.. ගාලා සද්දෙත් එක්ක වේගෙන් ආයෙත් තමන්ගේ වැඩ පටන් ගන්න ජන්කුක් මැවිලා පේන්න පටන් ගන්නකොට ටේහ්‍යොන්ග් තමන්ගේ අත් දෙකෙන්ම කොන්ඩේ ඇදගත්තේ තමන්ගේ ඔලුව හරි අවුල් කියලා ටේහ්‍යොන්ග්ට දැනෙනකොට...