ජන්කුක් ටිකක් ලොකු සුදු පාට ඇදුමක් ඇදගෙන තමන් කලින් දවසේ නිදාගත්තු සුවපහසු ඇද උඩ ඉදන් හිටියා... උදේ ඉදන් කිසිම බලාපොරොත්තුවක් නැති විදියට දුක් වින්දත් අද අන්තිම මොහොතේ හැමදේම ඉවර උන විදිය ජන්කුක්ට තවමත් විශ්වාස කරන්න බෑ....
පුන්චි බෙල් එකක් වැදෙන සද්දෙට ජන්කුක් ඇදෙන් බිමට බහින් ගමන් තමන්ගේ ඇදුම හදාගත්තා... විශ්වාස කරන්න බැරි උනත් අද ඉදන් ජන්කුක් මේ සුවපහසු තැන නතර වෙනවා.. ඉස්තරම්ම වර්ගයේ දැව වලින් හදපු ලොකු මේසේ පුරා ජන්කුක්ගේ පොත් පත් පිලිවලකට අහුරලා තිබුනා, තමන්ගේ ඇදුම් ලොකු අල්මාරියේ අහුරලා තිබුනා... කවදාවත් දැකපු නැති අමුතු ජීවිතේ ඉස්සරහට වෙන්නෙ මොනවා උනත් ඒවට හොදින් මූන දෙන්න ජන්කුක් හිතාගත්තා...
හෙමීට කොරිඩෝ එක දිගේ ගිය ජන්කුක් අඩි සද්දයක්වත් ඇහෙන් නැති වෙන්න ඇවිදන් ගියත් හිටපු තැනම නතර උනේ කාමරේ දොරත් ඇරගෙන ටේහ්‍යොන්ග් එතනින් එලියට එනකොට...
ඉන්න තැනම නතර වෙලා ඉන්න ජන්කුක් දිහා බලලා මද සිනහවක් දාපු ටේහ්‍යොන්ග් ජන්කුක්ට අතින් සන් කරන ගමන් කෑම කාමරය පැත්තට ඇවිදගෙන ගියා... ජන්කුක්ට ටේහ්‍යොන්ග් එක්ක කෑම ගන්න එක අනිවාර්‍ය කරපු හින්දා ජන්කුක් ටේහ්‍යොන්ගේ පස්සෙන් ඇවිදන් ගිහින් ටේහ්‍යොන්ග්ට පස්සේ කෑම මේසෙන් ඉදගත්තා...
ඊලගට මුලු වෙලාව පුරාම හැදි ගෑරුප්පු පිගානේ ගැටෙන හඩට අමතරව වෙන සද්දයක් පිට උනේ නෑ...
ටික්කින් කෑම අරන් ඉවර උන ටේහ්‍යොන්ග් විලියම් එතනට අරන් ආපු පයිප් එක අරන් දල්වගන්න ගමන් තොල් අතර තියාගෙන එලියට ඇවිදන් ගියේ ජන්කුක් හැන්දන් කටේ තියන් බලන් ඉන්නකොට....
"තව මොනා හරි ඕනද...."
විලියම් හිනා වෙලා ඇහුවම සිහියට ආපු ජන්කුක් හිනා වෙලා ඔලුව වැනුවා... අද උදේ ගිහින් එන්න කියද්දි ජන්කුක්ට ආයෙත් ඇත්තටම එන්න පුලුවන් වෙයි කියලා හිතුනේ නෑ..
ජන්කුක් තමන්ගේ කාමරේට ඇවිත් කහ පාට විදුලි බුබුල දල්වගන්න ගමන් පොත් මේසෙන් වාඩි උනා.. තමන්ගේ පොත් සටහන් එලියට අරන් ජන්කුක් පාඩම් කරන්න පටන් ගත්තෙ හිතේ පිරුනු සතුටත් එක්ක.. මේ වගේ තැනක ඉදන් රෑට නිදහසේ පාඩම් කරන්න පුලුවන් වෙලා තියන්වද කියලාවත් ජන්කුක්ට මතක නෑ...
YOU ARE READING
• 𝐒𝐎𝐌𝐄𝐃𝐀𝐘... •ᶜᵒᵐᵖˡᵉᵗᵉ
Fanfictionමේ සියල්ල නැතිව ගිය දවසක... මේ සියල්ල ලැබුනු දවසක... කවදාමහරි දවසක..... | 🇸 🇴 🇲 🇪 🇩 🇦 🇾 | ___________________________________________𝕯𝖆𝖗𝖐_𝕾𝖚𝖓𝖘𝖍𝖎𝖓𝖊𝖗 🤍🥀 °𝖢𝗈𝗇𝗍𝖺𝗂𝗇𝗌 𝗆𝖺𝗍𝗎𝗋𝖾 𝗉𝖺𝗋𝗍𝗌.. St...
