• 𝐒𝐎𝐌𝐄𝐃𝐀𝐘... •ᶜᵒᵐᵖˡᵉᵗᵉ

|01|

දහවල් උනත් අදුරු ආලෝකයෙන් පිරිලා තිබ්බ ගල් අතුරපු පාරවල් දිගේ ඇවිදින මිනිස්සුන්ගේ කතා කරන සද්ද වලට අමතරව අශ්වයෙක්ගේ කුර ගල් වල ගැටෙන ශබ්දය විතරක් ඇහුනා..

"සුභ සන්ධ්‍යාවක් මිස්ටර් කිම්..."

වටින් ඉදහිට ඇහෙන ආචාර කිරීම් මැදින් කඩවසම් පුද්ගලයෙක් අශ්වයා පිටින් ඉදිරියට ඇදුනා... අදාල තැන අශ්වයාගෙන් බිමට බැහැලා පටිය ස්තාල හිමිකරුට දුන්න ඒ පුද්ගලයා පැති දොරකින් තැබෑරුම තුලට ඇතුල් උනා...

"පැන්ස තිහයි..."

තැබෑරුම් හිමිකරු කෑ ගහලා කියනකොට කඩවසම් පුද්ගලයා තමන්ගේ හිස්වැස්ම ගලවන ගමන් ක්වුන්ටරය ලගින් වාඩි උනා...

" සයිඩර්...?"

කවුන්ටර් එකේ හිටපු ගැහැණු ලමයා ඇහුවම ඒ පුද්ගලයා ඔලුව වැනුවා...

"මිස්ටර් කිම් කවදාත් වෙනස් වෙන් නෑ...."

ගැහැණු ලමයා ආයෙත් කීවම කිම් කට කොනින් හිනා වෙන ගමන් වීදුරුව අතට ගත්තා...

" හොද වෙන්න මත් වෙන්නම ඕන නෑ..."

කිම් ඇහැක් ගහලා කීවම බාර් කවුටරයේ හිටපු ගැහැනු ලමයාගේ කම්මුල් රතු උනා....

"වගකිවයුතු නිලධාරියෙක් විදියට ඔට්ටු අල්ලන එක හොද නැහැ..."

එහා පැත්තෙන් ඇහුන කටහඩ අදුරගත්තත් කිම් ඒක නෑසුන ගානට වීදුරුව තොල ගෑවා...

"මගේ අශ්වයන්ට පාඩුයි...."

ආයෙත් කට හඩ ඇහුනම කිම් වීදුරුව කවුන්ටර් එක උඩින් තියලා කබා සාක්කුවෙන් සිගරට් පෙට්ටියක් එලියට ගත්තා.. එහා පැත්තේ හිටපු මනුස්සයා ඒ මිල අධික සිගරට් පෙට්ටිය දිහා බලන් ඉදලා කිම් දිහා බැලුවත් කිම් සන්සුන්ව ලයිටර් එකෙන් තමන්ගේ තොල් මත තිබ්බ සිගරට් එක දල්වගත්තා...

"අශ්වයෝ ඔක්කොම එකයි,අශ්වයෝ අශ්වයෝමයි, ඔට්ටු අල්ලන්නේ මිනිස්සුමයි, අපි කාටද අනාගතේ කියන්න පුලුවන්.... මිස්ටර් හන් කියනවද තාමත් මම වැරදී කියලා..."

සිගරට් එකක් කවුටර් එක උඩින් තියලා ඉතුරු ටික සාක්කුවට දා ගන්න ගමන් කිම් එතනින් නැගිටලා තැබෑරුමේ කොනට ඇවිදගෙන ගියාම හන් ඒ සිගරට් එක අරන් කටේ තියාගෙන කේන්තියෙන් පත්තු කරගත්තා...