|20|

884 191 25
                                    

තාමත් පරිසරය අදුරු වෙලා තිබුනත් ජන්කුක් බ්ලැන්කට් එක තමන්ගේ පපුව උඩටම ඇද ගන්න ගමන් ඇදේ කොනට වෙලා කල්පනා කරමින් හිටියා... ටේහ්‍යොන්ග් ඇදේ හෝ කාමරයේ කොහෙවත් හිටියේ නෑ වගේම නාන කාමරය ඇතුලෙන් වතුර වැටෙන ශබ්දය ඇහුනා....

හොදයි හැමදේම ඉවරයි.. ඒ වගේ හැගීමක් ජන්කුක්ට දැනුනා... තමන් ගැන ලොකු වරදකාරී හැගීමක් දැනෙනකොට තවත් මෙතන ඉදිමින් එලියට එන ටේහ්‍යොන්ග්ට වගේම, ඉදිරියට මූන දෙන්න ජන්කුක්ට අපහසුවක් වගේම බයක් දැනුනා... ටිකෙන් ටික ඒ හැගීම තමන්ව වෙලා ගන්නකොට ඇදෙන් වේගෙන් බහින ගමන් තමන්ගේ පොඩි උනු ඇදුම් ඇගේ පටලගෙන අමාරුවෙන් කාමරෙන් එලියට ඇවිත් තමන්ගේ කාමරේට දුවන් ගියා....

ඉක්මන් පිරිසිදු වීමකින් කලබලෙන් ඇදුම් පටලගත්තු ජන්කුක් කබාය ඇදගන්න ගමන් සපත්තු දෙකවත් දාන්න උනන්දු නොවී ගෙදරින් එලියට ආවා... එලිය වැටෙන්න තවත් වෙලා තිබුනු හින්දා දැඩි සීතලක් වගේම අදුරක් පරිසරයේ තිබුනා.. ඒත් ජන්කුක් ගල් අතුරපු පාර දිගේ ඇවිදන් ගිහින් ලොකු ඉඩක් සතිත ප්‍රදේශයකට හැරුනු ගේට්ටු පියන් තුලින් ඇතුලට ඇවිදගෙන ගියා...

තාමත් ගොඩාක් උදේ උනත් උදෑසන දේව මෙහෙය ආරම්භ වෙන්න අවශ්‍ය දේවල් සූදානම් වෙමින් කහ පාට ආලෝක තීරුවක් ලොකු පියන් අතරින් එලියට වැටිලා තිබුනා.... දේවස්තාන බිමේ දේවස්තානයට යනකම් මග දෙපසින් ඉදි උනු ලොකු ගස් අතර ඉදන් ශබ්ද කරපු කුඩා සතුන්ගේ ශබ්ද වලට අමතරව වෙනත් බාහිර ශබ්දයක් නැති වෙනකොට ජන්කුක්ගේ අභ්‍යන්තර ගැටුම ඊටත් වඩා වැඩි උනා....

දේවස්තානයේ දොරට ටිකක් එහායින් නතර උනු ජන්කුක් විශාල දොර පියන් අතරින් දීප්තිමත් කහ ආලෝකයෙන් දිලිසෙන දෙව් රුව දිහා බැලුවා.. අවිශ්වාස සහගත හැගීම් හිත තුල නලියනකොට ජන්කුක් ඉදිරියට තිබ්බ කකුල ආපස්සට ගන්න ගමන් පිටුපසට ඇවිදන් ආවා.... ගස් අතරින් ඉදි වෙලා තිබුනු ලී බංකුවක් උඩින් වාඩි උනු ජන්කුක් තමන්ගේ අල්ලෙන් මූන වහගන්න ගමන් හිස බිමට හරව ගත්තා....

තමන් හැම වෙලේම වගේ හැමදේකටම ඉක්මන් වැඩියි... එහෙම නෙවෙයිද... තිබුනා තව ටිකක් ඉවසන්න... ජන්කුක් තමන්ගේ හිතත් එක්ක තර්ක කරා... ඇයි ජන්කුක් හැමදේකටම පස්සේ මෙහෙම හැසිරෙන්නේ...

• 𝐒𝐎𝐌𝐄𝐃𝐀𝐘... •ᶜᵒᵐᵖˡᵉᵗᵉWhere stories live. Discover now