|08|

891 207 71
                                    

සීතල කාලගුනයක් පිරිලා තිබුනු වෙලාවක රාත්‍රී ආලෝකයෙන් පිරුනු පදික වේදිකාව දිගේ ජන්කුක් ඇවිදගෙන ආවේ මහන්සියෙන් උනත් හිතේ තිබුනු තෘප්තිමත් ස්වභාවයෙන්.... ‍රෝහලේ වැඩ කොච්චර අමාරු උනත් ටේහ්‍යොන්ග් එක්ක අරන් තිබුනු අත්දැකීම් එක්ක සමහර දේවල් ගොඩාක් පහසු උනා.... ජන්කුක්ට ගොඩාක් එලියේ වැඩ කරන්න තුවාල උනු කදවුරු වල අයට ප්‍රතිකාර කරන්න වගේ දේවල් වලට යන්න උනෙත් ඒ හින්දාමයි... ඒකෙන් තමන්ගේ අත්දැකීම් වැඩි වෙන එකත් එහෙම ප්‍රතිකාර කරන එකෙන් හිතට ඇතිවෙන තෘප්තිමත් හැගීමටත් ජන්කුක් ආස කරා...

නිතර ටේහ්‍යොන්ගේ වැඩ වලට සම්බන්ධ වෙන්න තරම් නිදහසක් ජන්කුක්ට ඉතුරු නොවුනත් ජන්කුක් සමහර වෙලාවට ටේහ්‍යොන්ගේ වැඩ කරා, මොකද වාර්තා සටහන් ජන්කුක් පිලිවලට හදන්න පුරුදු උනාම ඒ දේවල් ගැන එච්චර බැලුවේ නැති ටේහ්‍යොන්ග් ජන්කුක් නැති උනාම ලේසියෙන්ම ඒවා අවුල් කරගත්තා.. ඒ හේතුව හින්දම ටේහ්‍යොන්ගේ කාර්‍යාලෙට සතියකට දෙකකට සැරයක්වත් ඔලුව දාන්න ජන්කුක් පුරුදු උනා....

ජන්කුක්ට රෝහලේ ක්වාටස් හම්බුනත් විලියම්ගේ ඉල්ලීමත් ටේහ්‍යොන්ගේ කීමත් මත ජන්කුක් ටේහ්‍යොන්ගේ ගෙදරම නැවතුනේ කැමැත්තෙන්.. ජන්කුක්ට තනියම හිටියත් ඒ ගෙදර ඉදලා ජන්කුක් ඒ දේට පුරුදු වෙලා තිබ්බා.... තමන්ට මොනවත්ම නැතුව හැමතැනකින්ම ප්‍රතික්ශේප කරපු කාලේ තමන්ව ලගට ගත්තු කෙනාව එච්චර පහසුවෙන් අමතක කරන්න ජන්කුක් කොහොමත් සූදානම් උනේ නෑ...

ජන්කුක් කබා සාක්කුවට අත දාලා යතුර ගුලි කරගන්න ගමන් ගේට්ටුවෙන් ඇතුලට ගියේ අදුරු වෙලා තිබුනු මන්දිරේ දිහා බලාගෙන... විලියම්ගේ ලගම මිතුරෙක්ගේ මරණයක් හින්දා විලියම් ජන්කුක් උදේ පිටත් වෙනකොටම ගෙදරින් පිට වුනේ අමතර යතුර ජන්කුක් අතට දෙන ගමනුයි... ටේහ්‍යොන්ග් දවස් තුනකින් විතර ගෙදර ඇවිත් තිබුනේ නැති හින්දා ජන්කුක්ට ටේහ්‍යොන්ග්ව හම්බුනේ නෑ, ජන්කුක්ට ගොඩාක් වෙලාවට ටේහ්‍යොන්ග්ව මගෑරුනේ එයාගේ වැඩ කරන වෙලාවල් වෙනස් වෙන හින්දා... ඒ හින්දා ජන්කුක්ට ටේහ්‍යොන්ග්ව එකම ගෙදර හිටියත් මගෑරුනා....

• 𝐒𝐎𝐌𝐄𝐃𝐀𝐘... •ᶜᵒᵐᵖˡᵉᵗᵉWhere stories live. Discover now