"මිස්ටර් කිම්.. ඔයා මොකද මෙතන කරන්නේ..."
පිටිපස්සෙන් හීනී කටහඩක් ඇහුනාම ජන්කුක් ඉක්මනට ටේහ්‍යොන්ග්ව තල්ලු කරා...
"ඔහ්... ලින්ඩා... ඩොක්ටර්ට ටිකක් සනීප මදි වගේ.. අපි යන්න කියලා බැලුවේ.....
"අහ්ම්.. නෑ ප්‍රශ්නයක් නෑ.. මිස්ටර් කිම් ඇතුලට යන්න මන් තව ටික්කින් එන්නම්...."
ටේහ්‍යොන්ග්ට සම්පූර්න කරන්න නොදී ලින්ඩට යන්තමින් හිනා වෙන ගමන් ජන්කුක් එහෙම කියන ගමන් අනිත් පැත්ත හැරුනාම ටේහ්‍යොන්ග් ජන්කුක්ගේ අතින් අල්ලගෙන ලින්ඩා දිහා බැලුවා...
"අපි එන්නම්.. ලින්ඩා ඇතුලට යන්න..."
ඒ වචන ටික විතරක් ලින්ඩාගේ මූන දිහාවත් බලන්න කරදර නොවී කියපු ටේහ්‍යොන්ග් ජන්කුක්ගේ අතින් අල්ලන් ඊලග පඩිපෙල සම්බන්ධ වෙන පැත්තට ඇවිදගෙන ගියා... එකිනෙකට අත් අල්ලන් යන දෙන්නා දිහා බලන් ටික වෙලාවක් ඉදපු ලින්ඩා තමන්ගේ දිග ගවුම් වාටිය ටිකක් අතින් උස්සගන්න ගමන් නැවත පඩිපෙල නගින්න පටන් ගත්තා.. හොදයි මූන රතු වෙලා තිබුනු විදියට අදුරේ උනත් ඩොක්ටර් ජෝන්ට අසනීප බව පේන්න තිබුනා...
ඊලගට සම්බන්ධ උනු ලොකු පඩිපෙල දිග ඉහලට නැගපු ටේහ්‍යොන්ග් උත්සව ශාලාවට යාබද ශාලාවට ඇදුනු කොරිඩෝ එකට පිවිසුනා... කිසිම දෙයක් නොතිබුනු අදුරින් පිරුනු අතුරු කොරිඩෝවකින් ඇතුලට ජන්කුක්ව එක්කන් ආපු ටේහ්‍යොන්ග් එතනින් නතර වෙලා ජන්කුක් දිහා හැරිලා බැලුවා.... බිත්තියට හේත්තු වෙලා හිටපු ජන්කුක්ගේ මූන අත් දෙකෙන්ම අල්ලගත්ත ටේහ්‍යොන්ග් ඒ ඇස් දිහා බැලුවා... තාමත් කදුලු පිරුනු ඇස් මහපට ඇගිලි දෙකෙන් පිහපු ටේහ්‍යොන්ග් ආයෙත් වතාවක් හොද හුස්මක් ගත්තා..
"මේ අහන්න.. මම දන් නෑ ඔයා උන දේවල් කොයිතරම් දුරට වැරදි විදියට තේරුම් ගත්තද කියලා... ඒත් මන් ලින්ඩාගේ අත සිප ගත්තේ නෑ ඒක ඇත්ත... මන් සාමාන්‍ය විදියට පිලිගත්තා.. එච්චරයි එතන උනේ ජෝන්...."
ජන්කුක් ස්තීර බවක් පිරුනු ටේහ්‍යොන්ගේ ඇස් දිහා බැලුවා...
"සැහැල්ලු වෙන්න හොදට හුස්ම ගන්න... ජෝන් මේ තරම් දුර්වල කෙනෙක් නෙවෙයි..."
YOU ARE READING
• 𝐒𝐎𝐌𝐄𝐃𝐀𝐘... •ᶜᵒᵐᵖˡᵉᵗᵉ
Fanfictionමේ සියල්ල නැතිව ගිය දවසක... මේ සියල්ල ලැබුනු දවසක... කවදාමහරි දවසක..... | 🇸 🇴 🇲 🇪 🇩 🇦 🇾 | ___________________________________________𝕯𝖆𝖗𝖐_𝕾𝖚𝖓𝖘𝖍𝖎𝖓𝖊𝖗 🤍🥀 °𝖢𝗈𝗇𝗍𝖺𝗂𝗇𝗌 𝗆𝖺𝗍𝗎𝗋𝖾 𝗉𝖺𝗋𝗍𝗌.. St...
