"අපි මොනවද මේ කරන්නේ...."
දිග හුස්මක් පාතට දාන ගමන් ජන්කුක්ගේ තොල් අතරින් එහෙම පිට උනාම ටේහ්‍යොන්ග් තමන්ගේ එහා පැත්තෙන් ඉන්න ජන්කුක් දිහා හැරිලා බැලුවා... නගරයේ ටිකක් එහාට වෙන්න තිබුනු නිර්මාණය කරපු අදුරු පෙදෙසක දෙන්නම හිටියා... ගස් වවලා ආවරනය කරපු ඇවිදින්න පුලුවන් තීරයක් සහ ගං මට්ටමෙන් උඩට ගහපු වැටත් එක්ක නිදහස් තැනක් උන එතන රාත්‍රිය දැඩි වෙනකොට කිසි කෙනෙක් හිටියේ නෑ...
"අපි මේ කරන දේවල් හරිද...ඒ.. ඒවා වැරදි එහෙම නේද..."
ආයෙත් ජන්කුක් කීවම තමන්ගේ තොල් අතරින් දුම් ටිකක් පිට කරන ගමන් ටේහ්‍යොන්ග් ඈත ලාම්පු එලියෙන් දිලිසෙන වතුර දිහා බලන් හිටියා....
"ආයෙත් එකම තැන.. හැමදේකටමත් පස්සේ එකම තැන... අපි කැමති දේවල් වලට ඉඩ දෙන එක වැරදි වැඩක් නෙවෙයි.."
ටිකක් ගැඹුරු විදියට ටේහ්‍යොන්ග් කීවම ජන්කුක් හැමදාමත් වගේ නිශ්ශබ්ද උනා...
"ඒත්.. ටේහ්‍යොන්ග්... අපි.. මන් කියන්නේ අපිට ඉස්සරහට මොනවා වෙයිද... "
"එයිද දන්නෙවත් නැති අනාගතයක් ගැන හිතලා ජෝන් තමන්ගේ ජීවිතේ කැමතිම දේවල් නැති කරගන්න හදන්නේ...."
ටේහ්‍යොන්ග් කීවම ජන්කුක් කල්පනා කරා.. ඒක හරි ජන්කුක්ගේ ජීවිතේ වටිනම, දැනෙනම දේවල්.. ඉතින් ජන්කුක් එයිද දන්නෙවත් නැති දේවල් ගැන ඕනවටත් වඩා වද උනා.....
"මේ කතාවත් මග නවත්තලා පැනලා යන්න ජෝන්ට ඕනද...."
"නෑ.. ම..මන් බයයි... මට හිතාගන්න බෑ...."
ජන්කුක් යකඩින් කල වැටට හේත්තු වෙන ගමන් කීවම ටේහ්‍යොන්ග් හිනා උනා....
"කොහොමද මේ තරම් නිස්කලන්ක පරිසරයක් තියන රටක යුද්ධයක් තියනවා කියලා හිතන්නේ..."
සීතල සුලන් රැලි වලින් රැලි නගන වතුර දිහා බලන් ජන්කුක් කීවා...
"හිතන තරම් මේ පරිසරේ නිස්කලංක නෑ... ඒ විදියට පේන්න සලස්වලා තියනවා...හරියට අපේ හිත් වගේ..."
"අහ්..."
ජන්කුක් ඒ නොතේරුනු තේරුම තේරුම්ගන්න උත්සාහ කරා..
YOU ARE READING
• 𝐒𝐎𝐌𝐄𝐃𝐀𝐘... •ᶜᵒᵐᵖˡᵉᵗᵉ
Fanfictionමේ සියල්ල නැතිව ගිය දවසක... මේ සියල්ල ලැබුනු දවසක... කවදාමහරි දවසක..... | 🇸 🇴 🇲 🇪 🇩 🇦 🇾 | ___________________________________________𝕯𝖆𝖗𝖐_𝕾𝖚𝖓𝖘𝖍𝖎𝖓𝖊𝖗 🤍🥀 °𝖢𝗈𝗇𝗍𝖺𝗂𝗇𝗌 𝗆𝖺𝗍𝗎𝗋𝖾 𝗉𝖺𝗋𝗍𝗌.. St...
