යන්තම් ලා අදුරක් පැතිරුනු කාමරේ පුරාම බෙහෙත් දියර බින්දු බින්දු වැටෙන හඩ ඇරෙන්න සියුම්ව පැතිරුනු හුස්ම ගැනීම හඩවල් ඇහුනා... ජන්කුක් ගැස්සිලා ඇහැරුනේ තමන්ගේ යටින් තිබුනු අතක් චලනය වෙනකොට... පිය උනු ඇස් ඇරලා බලපු ජන්කුක් දැක්කේ යන්තම් සිහිය එමින් හිටපු ටේහ්‍යොන්ගේ චලනය... ජන්කුක්ගේ වෙහෙස පාට ඇස් දෙක රතු වෙලා ඉදිමිලා තිබුනේ ඇස් පියවෙන්න කලින් බොහෝ කදුලු ඇස් දෙකෙන් ආව බව පෙන්නුම් කරලා....
"ඔහ්, උණ බහිනවා...."
ටේහ්‍යොන්ගේ නලල දෙපැත්තෙන් වැටෙන දාඩිය බින්දු තමන්ගේ අත්ලෙන් පිහපු ජන්කුක් ඇද ගාවම තිබුනු පුටුවෙන් ඉදගත්තේ ටේහ්‍යොන්ගේ අත තමන්ගේ අත අතරට ගන්න ගමන්.... රෝහල් ඇදුමේ ඇරුන කොටස ඈතට කරන ගමන් වෙලුම්පටි ඔතලා තිබුනු උදරය දිගේ හෙමීට අත අරන් ගිය ජන්කුක් තමන්ගේ ඇස් දෙකේ කදුලු පිහදාගත්තේ ඇදුම ආයෙත් හදන ගමනුයි....
කොච්චර තුවාල වලට බෙහෙත් කරත්, සැත්කම් වලට සහභාගී උනත්, මැරුනු අයව දැක්කත් ටේහ්‍යොන්ග්ව මෙහෙම දකින එක ජන්කුක්ගේ හිත ගොඩාක් රිද්දුවා.... ජන්කුක්ගේ පැත්තෙන් බැලුවොත් ජන්කුක්ගේ එකම කෙනා ටේහ්‍යොන්ග් ..... හැමදාම තමන්ව ආරක්ශා කරපු ටේහ්‍යොන්ග් අද වෙඩි වැදිලා මෙහෙම ඉන්න එක ජන්කුක්ට දරාගන්න ටිකක් අමාරු උනා...
ඉස්සරහර වැටිලා තිබුනු ටේහ්‍යොන්ගේ කොන්ඩේ පිටිපස්සට කරපු ජන්කුක් හෙමීට ඒ ඔලුව අතගාන්න ගත්තේ හිතට දැන්නු අසීමිත සෙනෙහසට.... ටේහ්‍යොන්ග්ව මේ වෙලාවේ තද කරලා බදාගන්න ජන්කුක්ට ඕන උනත් ජන්කුක් නිහඩව ඔලුව අතගෑවා...
"ම්ම්ම්හ්ම්...."
ටේහ්‍යොන්ග් තමන්ගේ ඇස් දෙක හෙමීට අරිනකොට ජන්කුක් පුටුවෙන් ඉක්මනට නැගිටලා....
"දැන් කොහොමද..ම්ම්ම්...."
ටේහ්‍යොන්ගේ මූනට පාත් වෙන ගමන් ජන්කුක් ඇහුවම ටේහ්‍යොන්ග් හෙමීට තමන්ගේ ඇස් තමන් ඉන්න තැන වටේට යැව්වේ තමන් ඉන්න තේරුම්ගන්න.... ටේහ්‍යොන්ග් ඉක්මනට නැගිටින්න හැදුවම ජන්කුක් ටේහ්‍යොන්ගේ පපුවට අත තියලා නැවැත්තුවේ ටේහ්‍යොන්ග් ජන්කුක් දිහා තියුණි විදියට බලනකොට...
YOU ARE READING
• 𝐒𝐎𝐌𝐄𝐃𝐀𝐘... •ᶜᵒᵐᵖˡᵉᵗᵉ
Fanfictionමේ සියල්ල නැතිව ගිය දවසක... මේ සියල්ල ලැබුනු දවසක... කවදාමහරි දවසක..... | 🇸 🇴 🇲 🇪 🇩 🇦 🇾 | ___________________________________________𝕯𝖆𝖗𝖐_𝕾𝖚𝖓𝖘𝖍𝖎𝖓𝖊𝖗 🤍🥀 °𝖢𝗈𝗇𝗍𝖺𝗂𝗇𝗌 𝗆𝖺𝗍𝗎𝗋𝖾 𝗉𝖺𝗋𝗍𝗌.. St...
