ජන්කුක්ගේ හදවතේ ගොඩාක් දේවල් හිර වෙලා තිබුනා.. හරියට ගෙවුනු කාල සීමාව හරිම හිස් බවක් එක්ක නිකන්ම සිදුරක් වගේ.. කලින් ජීවත් උනේ මොන තරම් දේවල් ගොඩාක් අතර උනත් ජන්කුක් ඒ දවස් සතුටින් ගෙව්වා.. ටේහ්‍යොන්ග් එක්ක කොයි තරම් කාර්‍යබහුල උනත් ඒ කාර්‍යබහුල බවට ජන්කුක් ආස කරා... නමුත් ඒ කාර්‍යබහුල බව අතරේ තිබුනු හේතුව දැනගන්නකොට ටේහ්‍යොන්ග් නොදන්න තරම් ඈත් වෙලා ඉවරයි....
ටේහ්‍යොන්ග්ව අන්තිම වතාවට මුන ගැහුනු අවස්තාවේ ටේහ්‍යොන්ග් කියපු එකම දේ "මාව විශ්වාස කරන්න..." ඒ වචන දෙක තුන විතරයි... ඉතින් ජන්කුක් මේ වෙනකොටත් ටේහ්‍යොන්ග්ව විශ්වාස කරා..
මීට කලින් ජන්කුක් වෙනුවෙන් ටේහ්‍යොන්ග් ඉන්නකොට ජන්කුක්ට කිසිම දෙයක් තිබුනේ නැහැ, හරියට කෑම ටිකක්වත්, නමුත් ටේහ්‍යොන්ග් ඒ මුලු කාලෙම ජන්කුක් ගාව රැදුනා...
නමුත් එක් මොහොතකින් අමාරුවෙන් ලබා ගත් සියල්ල විනාශ උනත් , අලුත් ලෙස ආරම්භ කිරීමට මගක් විවර වෙලා තිබුනා, !
ඉතින් ජන්කුක් මේ අවුරුදු සියල්ල තුල ටේහ්‍යොන්ග්ව විශ්වාස කරමින් රැදී සිටියා...
නමුත් මිසිස් ජෝන්ගේ පැමිනීම සහ ප්‍රකාශ ජන්කුක්ගේ හදවත ඕනවටත් වඩා වෙහෙසට පත් කරා... මේ සියලු දෙයින්ම තනිවම වෙහෙසට පත් වෙමින් තිබූ ජන්කුක්ගේ මනසට විවේකයක්, සුවයක් ජන්කුක්ට අවශ්‍ය උනා....
දුම්රිය මැදිරිය තුල අසුන් ගෙන සිටි ජන්කුක් තමා පිටුපසට තල්ලු වෙන පරිසරය දිහා හරිම අමුතු බැල්මකින් බලන් හිටියා.. මේ දුම්රිය ගමන් නැවත නැවතත් එකම දේ මතක් කරනකොට ජන්කුක් තමන්ගේ හිතේ බර නිදහස් කිරීමට ස්තානයක් සොයමින් තමන්ගේ දුම්රියට ගොඩ වී තිබුනා...
යම් යම් ප්‍රදේශ පසු වන විට ඇති වෙන කාලගුන වෙනස්වීම් සමග යම් යම් මතක තමන්ගේ මනස තුල දගලන විට ජන්කුක් පුරුද්දට මෙන් තමන්ගේ කකුල් දෙක එකට එකතු කර අසුන මත තබා ගනිමින් දනහිස් අතර තමන්ගේ හිස සගවාගත්තා...
උදෑසන පසු වෙමින් ගස් අතරින් පිනි බින්දු වැටෙන විට සුන්දර දුම්රිය ස්තානයකින් බැසගත් ජන්කුක් තමන්ගේ හැදුනුම් පතපිට වීමේ දොරටුව අසල සිටි පුද්ගලයාට ඉදිරිපත් කලා...
YOU ARE READING
• 𝐒𝐎𝐌𝐄𝐃𝐀𝐘... •ᶜᵒᵐᵖˡᵉᵗᵉ
Fanfictionමේ සියල්ල නැතිව ගිය දවසක... මේ සියල්ල ලැබුනු දවසක... කවදාමහරි දවසක..... | 🇸 🇴 🇲 🇪 🇩 🇦 🇾 | ___________________________________________𝕯𝖆𝖗𝖐_𝕾𝖚𝖓𝖘𝖍𝖎𝖓𝖊𝖗 🤍🥀 °𝖢𝗈𝗇𝗍𝖺𝗂𝗇𝗌 𝗆𝖺𝗍𝗎𝗋𝖾 𝗉𝖺𝗋𝗍𝗌.. St...
