"මේක මට භාරගන්න බෑ..."
හැගර් එක්ක එල්ලුව අලුත්ම ඇදුම් කට්ටලය දිහා බලාගෙන ජන්කුක් කීවේ අත් බැදන් ඉන්න ටේහ්‍යොන්ග්ට...
"මම දැනන් හිටියේ නෑ මගේ තේරීම් එච්චර නරකයි කියලා..."
"නෑ නෑ.. වැරදියට තේරුම් ගන්න එපා.. මේක මට හොද වැඩියි... අ..අනික මෙච්චර මිල අධික දෙයක්...."
"කොහොමත් මේකේ ප්‍රමිතිය හොද වෙන්න ඕනේ... මගේ ඇදුම් නිර්මාණය කරන කෙනාම තමයි මේක හැදුවේ...මේක හොද නැත්නම් අයින් කරලා දාන්න..."
ටේහ්‍යොන්ග් කීවාම ජන්කුක් ඉක්මනට ඇදුම් කට්ටල තමන්ගේ අතට අරගත්තා...
"මොනවද කියන්නේ... මට කියන්න ඇයි මේ ඇදුම් මට..."
ටේහ්‍යොන්ග් ගාවට ඇවිදන් එන ගමන් ජන්කුක් ඇහුවා...
"මගේ සහයකයා විදියට ජෝන්ගේ නිරීක්ෂන හැකියාව නම් බොහොම දුර්වලයි...."
ටේහ්‍යොන්ග් කීවම ජන්කුක් තොල් උල් කරගත්තා..
"වෙන්න පුලුවන්.. මොකද මම අධ්‍යනය කරේ වෛද්‍ය විද්‍යාව...."
"අපිට සාදයක් තියනවා ....."
ටේහ්‍යොන්ග් කීවම ජන්කුක්ගේ ඇස් පුදුමෙන් මහත් උනා...
"සාදයක්... මොකක්ද... අනික කොහොමද මම යන්නේ... "
"මේසේ උඩ තිබුනු ආරාධනා පත්‍රය දැක්කේ නැද්ද...."
ජන්කුක් ඉක්මනට ටේහ්‍යොන්ගේ කාමරේ ඉදන් තමන්ගේ කාමරේට දුවලා ගියා...
"ගේ ඇතුලේ දුවන්න එපා... මන් කී පාරක් ජෝන්ට ඕක කියන්නද..."
ටේහ්‍යොන්ග් හයියෙන් කෑ ගැහුවාම ටේහ්‍යොන්ග්ට ඇහුනා දඩි බිඩි ගාපු ශබ්දය මොහොතකට නතර වෙලා ආයෙත් ඇහෙනවා... හිනා වෙලා ඔලුව දෙපැත්තට වනපු ටේහ්‍යොන්ග් තමන්ගේ කමිසය ඉවත් කරන ගමන් ටවල් එක අතට ගත්තා....
"ටේහ්‍යොන්ග්... මේ වගේ දේකට කොහොමද මට ආරාධනයක් ලැබෙන්නේ..."
කාමරේට එබෙන ගමන් ජන්කුක් කෑ ගැහුවම ටේහ්‍යොන්ග් තමන්ගේ කන පිරිමැද්දා...
"ටිකක් හෙමින් කතා කරන්න ජෝන්.... අනික.. ඒක වෙන්න බැරි දෙයක් නෙවෙයි... ඔයා මගේ සහයකයා...."
YOU ARE READING
• 𝐒𝐎𝐌𝐄𝐃𝐀𝐘... •ᶜᵒᵐᵖˡᵉᵗᵉ
Fanfictionමේ සියල්ල නැතිව ගිය දවසක... මේ සියල්ල ලැබුනු දවසක... කවදාමහරි දවසක..... | 🇸 🇴 🇲 🇪 🇩 🇦 🇾 | ___________________________________________𝕯𝖆𝖗𝖐_𝕾𝖚𝖓𝖘𝖍𝖎𝖓𝖊𝖗 🤍🥀 °𝖢𝗈𝗇𝗍𝖺𝗂𝗇𝗌 𝗆𝖺𝗍𝗎𝗋𝖾 𝗉𝖺𝗋𝗍𝗌.. St...
