From Phone to Sex! Will It Be Real?!?

Happy!!! Ending? Nah!?

Ems PoV:

Haynaku. Alam nyo ba. Ang saya saya saya lately.

Minsan kumakabog yung dibdib ko kasi natatakot ako na bawiin lahat ng sayang to.

Pero dahil may good news ako. Bawal akong mag nega thinking. 🥰🥰🥰

"Ma'am! Ang ganda ng aura mo ngayon parang blooming masyado!" Bati ni guard sa akin, kakapasok ko lang kasi sa office. 10am hahahah.

"Ay. Thank you po. Wag nyo na ko bolahin manong!" ^_^ pero ramdam ko ang ganda din ng ngiti ko. Hihihi.

Habang naglalakad ako papuntang elevator, kwento ko lang sa inyo readers.

Mas lalong naging sweet at caring ang jeth kahit ako napakataray pa din madalas minsan naman makulet na sweet na pabebe. Hahahha.

Right after his birthday kasi. He started moving his clothes na sa bahay na tinitirhan ko.

Ang saya lang lage na kami magkasabay. Though minsan nabubwisit ako sa sobrang kulit nya. Masayang masaya pa din.

Sya yung mas busy sa amin pag nasa bahay, luto, linis, pero natulong naman ako, pinapagalitan nya lang ako. Hahaha

Minsan napunta kami sa parents nya syempre. Mabait pa din naman sila sa akin at ramdam ko naman na love na love nila ako.

Syempre alam nyo na. 🤭🤭🤭 Araw araw din ang jugjugan namin. Pero not to the point naman na losyang na kami. Hahaha blooming pa nga kami pareho, pansin ko lang 🤭🤭🤭🤭

Anyways. Hindi kami magkasabay ngayon kasi antok na antok ako kanina and I feel lazy. Kaya nga di na nya sana ako papapasukin. Kaso lang after a while may naisipan ako and tama nga ako. Kaya nagmamadali ako  maligo at pumasok.

"Mahal ko---!!!" Ay wala pala ang mahal ko.

Hmmmmn. San kaya yun...

May meeting?

Matext nga.

"Mahalko? Asan ka? Usao tayo, may sasabihin akong mahalaga..."

Hmmmmn.. after few minutes. Nagreply na.

"Asawa ko! Este soon to be. Sorry po, nabusy sa biglaang meeting dito sa kabilang branch may mga problem arising kasi ulit. Mauna ka na po umuwi. Daan lang ako sa office after meeting then sa bahay na po tayo usap. I love you so much!" Awww. Okie. Iwan ko na lang tong surprize item ko sa kanya... 🤭🤭🤭

Nagsulat lang ako ng letter and iniwan yung item then umuwi na din...

-------

JETH'S PoV:

Hmn. Okay na yung mga problema. Kaso hindi ko naman naintindi ang mahal ko today. Kaya dali dali akong nagdrive papuntang office grabbed my laptop and papers on the table. Home work muna ako. Then nakita ko yung isang maliit na paperbag with ems letter.

Sshhheeesssshhh di ko pa alam ang laman kinikilig na ako.

Nagmamadali ako papunta sa kotse. Threw everything on the shotgun seat and left the item from ems.

I started driving and dialed ems number.

---ring ring ring---

"Mahal ko?" Sabi nya.

"Mahal ko? Ano tong pasurprise mo? Kinakabahan ako ah. Na kinikilig hahaha."

"Di mo pa pala naopen."

"Eto na. Kinukuha ko na haha!"

Sheeeshhhh. Alam ko to ah. 0.o

P*tan%ina!!!!!

"MAHAL KO!!!! ITS NOT A PRANK? WHAT THE F***!!!!!"

"Hahahah! Hindi yan prank tange! Congrats!!!""

"Wooohoooo!!! This the real one? OMG!!! Thank you mahal ko!!! I love you!!!!

"Thank you din! I love you more than you'll ever know..." syet. Kinilig ako dun ah. Ramdam ko hanggang buto ang pagmamahal ni ems. 😍😍😍🥰🥰🥰🥰

"I'm go-----screeeeeecccchhhhhhhh booogggssshhhh!!!"

*Everything went black*

-------

Ems POV:

P*t*ngina!!! Nagpapanic na ako. Narinig ko yon. Naaksidente si jeth.

Di ko na sya macontact right after the collision sound. Natulo na yung luha ko kaya i stopped driving. Delikado.

"Kumalma ka ems! Hoooh!"

Calling....

"LIZ! HELP ME! I DONT KNOW WHERE JETH IS I HEARD COLLISION SOUND WHILE WE ARE ON PHONE!"

"Wait what?! Ate calm down first. I need you to stay where you are kasi you cannot drive well in your state. Pin me your location and Ill ask someone to be with you!"

I followed her coz my mind is cloudy and I kept on crying.

*Knock knock*

"Jim!! Lets find Jeth please!" Nanghihina kong sabi.

"No! I am going to take you home, they found him. He is in the hospital now"

"Dont f*king take me home. Take me to jeth!" Hagulgol ko.

"Alright alright. Calm down and stop crying I will bring you there." Nagsimula na syang magdrive and I am feeling dizzy already... Pero I need to be strong, Jeth needs me..

Nung nandon na kami, he was in Coma state, he is full of bandage and too much dextrose was attach to him.

Parang pinipiga yung puso ko. Ansakit.

I saw his family.

"Tito, tita, Liz" garalgal yung boses ko and started crying again.

"Hija! May awa ang diyos, Jeth will be fine." Naiyak na din na sabi ni tita.

"So--- sorry po----" di ko na natuloy yung sasabihin ko kasi grabe na yung hilo ko.

"Ate! Hija! Ems!" Yan huli kong narinig na sabay sabay nilang sigaw bago ako mawalan ng malay.

-----after few days-----

Ansakit ng katawan ko bago ko maimulat ang mata ko ramdam ko may nakatusok din sa kamay ko.

"Hi. Can i have water please?" Kasi tuyot na tuyot lalamunan ko.

"Hi. How am i? Sabi ko ulit sa nurse.

Natulala ako, halos di ko naintindihan mga sinabi nya pero narinig ko na pwede na ko lumabas mamaya.

"Miss? How is Jethro Montemayor?"

"Sorry ma'am I dont have the full details but he was transferred to other hospital po I am just not sure where. Pwede nyo po itanong sa admin mamaya pagdischarge nyo. Wala din po kayong babayaran since they paid in advance na po."

Natulala ako. Wala sila dito. Bat kasi antagal ko bago nagising.

*Calling...*

"Sorry. The numbere you have dialed is unattended or out of service area! Please try your call later"

Lahat ng number nila, dinial ko, even Jim. Wala talagang nagrerespond. Puro sorry.

Ansakit... Wala akong balita... Pero di ako pwede mawalan ng pag asa... I need to be strong... Kakayanin ko lahat to...